Το ΠΑΣΟΚ, ο άγνωστος Χ και τα ερωτήματα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Λάθος επαναλαμβανόμενο παύει να είναι λάθος, σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία και στην περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη, προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αποκτά χαρακτήρα πολιτικού στόχου, νεφελώδους σκοπιμότητας.

Διότι το να δηλώνεις, κατά τρόπο συστηματικό και επαναλαμβανόμενο, ότι είσαι διατεθειμένος να συμμετάσχεις σε κυβέρνηση συνεργασίας, μετά τις επικείμενες εκλογές, μόνο εάν το κόμμα σου εξασφαλίσει υψηλό ποσοστό στην κάλπη και υπό τον όρο ότι θα παραγκωνιστούν από τη θέση του πρωθυπουργού οι δύο πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου και μάλιστα δίχως να διευκρινίζεις εκ των προτέρων ποιον προκρίνεις  για τη θέση, δεν μπορεί παρά να είναι νεφελώδες, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Για την ακρίβεια, πρόκειται για μία επαναλαμβανόμενη επίδειξη ασέβειας στην ετυμηγορία του εκλογικού σώματος, το οποίο θα έχει ψηφίσει είτε ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, γνωρίζοντας ότι στα ηνία τους βρίσκονται οι κ.κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας αντίστοιχα και θα… καταλήξει σε μία κυβέρνηση με επικεφαλής τον άγνωστο Χ.

Όλα αυτά, δε, δίχως να διευκρινίζεις καν με ποιο εκ των δύο κομμάτων προτίθεσαι να συμμαχήσεις και θέτοντας ως ρητό όρο για την είσοδό σου σε διαπραγματεύσεις συμμετοχής στην όποια κυβέρνηση συνεργασίας, την εξασφάλιση υψηλού ποσοστού στην κάλπη, δίχως όμως να διευκρινίζεις ποιο ακριβώς θα είναι αυτό το ποσοστό.

Άραγε, εάν είναι οριακά διψήφιο ποσοστό ή ακόμη και υψηλό μονοψήφιο, θα συμμετάσχει ο φίλτατος κ. Ανδρουλάκης σε αυτές τις διαπραγματεύσεις ή όχι; Πού ακριβώς τίθεται το κατώφλι για την έναρξη της διαπραγμάτευσης και με ποιον είναι διατεθειμένος να την κάνει, όταν απορρίπτει αμφότερους τους σημερινούς ηγέτες των δύο κυριότερων κομμάτων του τόπου; Τα επιτελεία τους; Μα και αυτά, εξ ορισμού δεν θα έπρεπε να είναι απορριπτέα, κατά το ίδιο σκεπτικό, αφού ήταν επιτελεία αυτών των δύο προσώπων;

Όλα αυτά, δε, προερχόμενα από έναν άνθρωπο ο οποίος, αν και κατέχει ακόμη -και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές- τη θέση του ευρωβουλευτή, δεν έχει εισέτι εισέλθει στο ελληνικό κοινοβούλιο ως εκλεγμένος εκπρόσωπος του ελληνικού λαού.

«Δεν εμπιστεύομαι όσους χρεώνονται αντιμνημονιακούς λαϊκισμούς και παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων», είπε χθες ο κ. Ανδρουλάκης από τους Δελφούς, όπου διεξάγεται το γνωστό Οικονομικό Φόρουμ και πρόσθεσε: «Ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί τον λαϊκισμό με γραβάτα και ο κ. Τσίπρας τον λαϊκισμό χωρίς γραβάτα». Τα λεγόμενά του, ωστόσο, πού ακριβώς κατατάσσουν τον ίδιο;

Υπό το φως όλων αυτών, είναι σαφές ότι ο τόπος εισέρχεται σε μία δυνητικά κρίσιμη περίοδο αλλά και ότι μερίδα των πολιτικών του εκπροσώπων δεν δύναται να ανταποκριθεί στην ανάγκη εξεύρεσης κοινού εδάφους και συναινέσεων που απαιτεί το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής. Διότι το να θέτεις εκ των προτέρων εμπόδια τέτοιου χαρακτήρα σε μία διαπραγμάτευση στην οποία νομοτελειακά θα οδηγηθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας την επομένη των εκλογών, αντιστοιχεί με το περίφημο βρετανικό ρητό: πέταξε το μωρό, μαζί με το νερό.

Με άλλα λόγια, ότι ο υπαίτιος του όποιου ναυαγίου τυχόν συμβεί, το έπραξε σκόπιμα.

Τώρα, κατά πόσο συμφέρει τον επικεφαλής του τρίτου κατά σειρά κοινοβουλευτικής ισχύος κόμματος να μην καρποφορήσει η κάλπη της 21ης Μαΐου, αυτή της απλής αναλογικής, όταν είναι ξεκάθαρο ότι το κόμμα του θα λάβει περισσότερες κοινοβουλευτικές έδρες από ό,τι στην εκλογική αναμέτρηση που θα ακολουθήσει και η οποία θα διεξαχθεί με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, είναι σαφώς ένα ζήτημα άλλης τάξης.

Επ’ αυτού, όμως, πρέπει να τοποθετηθεί ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης.