Η Σοφοκλέους ζει !

Το φάντασμα του 1999 έχει πάρει σβάρνα τους δρόμους και επαναλαμβάνει σε ανυποψίαστους περαστικούς το ίδιο μονότονο ερώτημα: ”Ζει η Σοφοκλέους”; Στους λιγοστούς –αν και πληγωμένους πιστούς- το πνεύμα της αγοράς υπόσχεται μακροβιότητα και αμύθητα πλούτη…

Δημοσιεύθηκε: 21 Ιανουαρίου 2003 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Το φάντασμα του 1999 έχει πάρει σβάρνα τους δρόμους και επαναλαμβάνει σε ανυποψίαστους περαστικούς το ίδιο μονότονο ερώτημα: ”Ζει η Σοφοκλέους”;

Η σωστή απάντηση είναι ”Ζει και βασιλεύει”. Οποιαδήποτε άλλη απάντηση, όπως για παράδειγμα ”πλάκα μας κάνεις”, ”δεν μας παρατάς καλύτερα”, ”άντε χάσου ανώμαλε”, αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση και οργή. Το φάντασμα δεν πτοείται. Στους λιγοστούς –αν και πληγωμένους πιστούς- το πνεύμα της αγοράς υπόσχεται μακροβιότητα και αμύθητα πλούτη…

Οι κακομούτσουνοι σορτάκηδες (έχει αποδειχτεί και επιστημονικώς ότι με τον καιρό οι άνθρωποι αποκτούν στο πρόσωπο τα χαρακτηριστικά του βίου τους) οραματίζονται τώρα τις 1.430 μονάδες. Οι δυνάμεις των ανατιμητικών κερδοσκόπων σέρνονται, εμφανώς καταπονεμένες από τις συνεχείς ήττες στο μέτωπο. Οπισθοχωρούν συνεχώς και η αλήθεια είναι ότι περισσότερο μοιάζουν μ’ ένα τσούρμο συμμοριτών και λιγότερο με ένα περήφανο στράτευμα.

Αυτή την στιγμή φαίνεται μάλλον απίθανο να ανασυνταχτούν οι δυνάμεις του καλού και να πάρουν τη νίκη στο νήμα. Ίσως να φταίνε οι πολλές χολιγουντιανές παραγωγές που έχουν κατακλύσει την ταινιοθήκη μας, αλλά το ιππικό ήταν πάντοτε το αγαπημένο μας θέμα.

Οι δυνάμεις του κακού σπέρνουν τον πανικό και τον όλεθρο στον άμαχο πληθυσμό. Καίνε σπίτια, πυρπολούν αξίες, καταστρέφουν συνειδήσεις. Ένα μαύρο πέπλο έχει σκεπάσει την άλλοτε φωτεινή κοιλάδα της Σοφοκλέους.

Κι όμως! Υπάρχει ελπίδα! Ο λευκός καβαλάρης είναι η λογική μας. Αδιάψευστος μάρτυρας οποιασδήποτε έξυπνης κίνησης έχουμε τυχόν κάνει στο παρελθόν.

Πόσο κάνει η μετοχή μας, το σπίτι μας, το ψωμί που αγοράζουμε στον φούρνο, η εργασία που προσφέρουμε στον εργοδότη μας; Όλα αυτά είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Κι η σημερινή κατάσταση μας οδηγεί στην πλήρη απαξίωση των πάντων και στο απόλυτο χάος.

Η υποτιμητική κερδοσκοπία είναι σαν τον καρκίνο και αυτή την στιγμή απειλεί και τα τελευταία υγιή κύταρα της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορεί παρά οι υγιείς δυνάμεις να αφυπνιστούν και να αντιστρέψουν την κατάσταση.

Διότι αυτό που έχουμε υπερεκτιμήσει είναι η πραγματική δύναμη της υποτιμητικής κερδοσκοπίας. Όπως κάθε παρασιτική δραστηριότητα εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του συστήματος, την πρόσκαιρη δυσλειτουργία του.

Στην πραγματικότητα, όμως, το σύστημα είναι πολύ πιο δυνατό απ’ ότι φανταζόμαστε. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όσοι στοιχηματίζουν με μανία στις 1.430 μονάδες ή στις 1200 ή και στο απόλυτο μηδέν…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.