Ελεγκτικό Συνέδριο: Τα χάλια μας με τη... βούλα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας και ιδίως κατά τα λεγόμενα «μνημονιακά» χρόνια, πολλές μελέτες για τα προβλήματα που μαστίζουν την ελληνική δημόσια διοίκηση και τις όποιες εκφάνσεις της λειτουργίας της είδαν το φως της δημοσιότητας.

Από τον ΟΟΣΑ, που ήρθε και -κατά παραγγελία της Ελλάδας- μελέτησε τα προβλήματά μας, έως την πάλαι ποτέ τρόικα ή «θεσμούς» που έκαναν την ίδια δουλειά, αλλά και από σειρά άλλων οργανισμών, ο «ασθενής» εμετρήθη, εζυγίσθη και υπήρξαν προτάσεις για να αποκτήσει το όποιο βάρος τυχόν του έλειπε.

Εξ ου και οι δεκάδες «μεταρρυθμίσεις» που προωθήθηκαν στη συνέχεια, άλλοτε ως προαπαιτούμενα και άλλοτε στη βάση ενός μεταρρυθμιστικού οίστρου για μία αποτελεσματικότερη και ενδεχομένως φθηνότερη για την τσέπη του φορολογούμενου πολίτη δημόσια διοίκηση αλλά και για την οικονομία ευρύτερα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι η Ελλάδα του… τότε. Όπως αντίστοιχα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο ασθενής εξακολουθεί να είναι… λιποβαρής, όπως οι περισσότεροι από εμάς διαπιστώνουμε στην καθημερινότητά μας. Το πού ακριβώς «χάνει» η ελληνική δημόσια διοίκηση και συνολικά το φαινόμενο που ακούει στην ονομασία «ελληνικό κράτος» καταγράφει, αν όχι πλήρως, τουλάχιστον σε καίρια σημεία, ένας φορέας που δύσκολα μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση: Το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Πρόκειται για ένα εκ των τριών ανώτατων δικαστηρίων της χώρας, με αρμοδιότητα τον έλεγχο των δημοσιονομικών και κατ’ επέκταση της λειτουργίας του κράτους. Εάν, δε, οι προτάσεις που υποβάλλει ετησίως, διαμέσου της έκθεσης που δημοσιοποιεί, υιοθετούνταν από την πολιτική ηγεσία του τόπου, οι ζωές όλων μας ίσως να ήταν καλύτερες και το κόστος λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου χαμηλότερο.

Υπό ακριβώς αυτό το φως αλλά και ως εκ του γεγονότος ότι τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της χώρας κρατούν ακόμη σε μεγάλο βαθμό κλειστά τα χαρτιά τους αναφορικά με το αναλυτικό πρόγραμμα που προτίθενται να ακολουθήσουν εφόσον κατακτήσουν την εξουσία, είναι απολύτως χρήσιμο η εφετινή έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου να αποτελέσει τμήμα της δημόσιας συζήτησης και ενδεχομένως κριτήριο ψήφου.

Σε 24 βασικές θεματικές ενότητες, το Ελεγκτικό Συνέδριο εντοπίζει προβλήματα και παράλληλα προτείνει λύσεις για τις αδυναμίες της κρατικής μηχανής, που σε κάποιες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, έχουν ως αποτέλεσμα ακόμα και την απώλεια της ανθρώπινης ζωής.

Από τα δημόσια έργα που -κατά κανόνα- εκτελούνται με σημαντικές καθυστερήσεις και υπέρβαση κόστους, έως τις τράπεζες και τα «κόκκινα» δάνεια ή τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και σειράς άλλων τομέων, το Ελεγκτικό Συνέδριο εντοπίζει αδυναμίες οι οποίες μας κρατούν πίσω, κοστίζουν αναιτίως στον φορολογούμενο πολίτη και επιδεινώνουν την καθημερινότητα όλων.

Για παράδειγμα, στην Υγεία -τα προβλήματα της οποίας τονίστηκαν, όπως ήταν φυσικό, στη διάρκεια της πανδημίας- εντοπίζονται αδυναμίες, ελλείψεις και παραλείψεις καίριας σημασίας, που αντιμετωπίστηκαν μόνο μερικώς και μάλλον ανεπιτυχώς, παρά τον απολύτως ζωτικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου τομέα.

Μολονότι προκύπτει σαφώς ζήτημα λογοδοσίας, η διαπίστωση αυτών των προβλημάτων, με τη «βούλα» του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προσφέρει τουλάχιστον έδαφος διορθωτικών ενεργειών εκ μέρους της Πολιτείας.

Με λίγα λόγια, φίλτατοι, με ετήσιες εκθέσεις όπως η παρούσα, ουδεμία δικαιολογία του τύπου «δεν ξέραμε» μπορεί να ευσταθεί. Τα πάντα περιγράφονται, αναλύονται και προτείνονται θεραπείες. Ποιος είναι πρόθυμος να τις εφαρμόσει;

*Δείτε στη στήλη Συνοδευτικό Υλικό την Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το έτος 2021.