Ο εφιάλτης της αντισυστημικής ψήφου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όλα τα σημάδια είναι εδώ.

Πρώτα από όλα, οι δημοσκοπήσεις, που δείχνουν τη ΝΔ να υποχωρεί αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να μην μπορεί να καρπωθεί ένα σημαντικό μέρος αυτής της πτώσης, ενώ ορισμένα από τα μικρότερα κόμματα και βεβαίως οι αναποφάσιστοι ενισχύονται.

Οι συνεχιζόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις, οι οποίες ακόμη και χθες ήταν μαζικές στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις και βεβαίως οι επιθέσεις, σε διαφορετικά περιστατικά εντός λίγων ωρών, κατά των Γ. Βαρουφάκη και Δ. Βίτσα, όπως και εκείνη του Ρουβίκωνα, με τρικάκια, κατά της οικίας του Κ. Αχ. Καραμανλή, στην Πλάκα.

Εάν όλα αυτά δεν συνιστούν κραυγαλέα σημάδια της οργής που υφίσταται σήμερα στην ελληνική κοινωνία ως προς το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο κατηγορούν για αδιαφάνεια, αναποτελεσματικότητα και κατασπατάληση πόρων, στον απόηχο της τραγωδίας των Τεμπών, τότε τι είναι;

Εάν δεν προαναγγέλλεται έτσι η ενίσχυση των άκρων του πολιτικού φάσματος και η λεγόμενη αντισυστημική ψήφος, κατά τις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τότε τι άλλο μπορούν να σηματοδοτήσουν όλα αυτά τα φαινόμενα;

Εάν οδεύσουμε, όμως, κατά αυτόν τον τρόπο έως την κάλπη -και όλα δείχνουν διατήρηση αυτού του κλίματος-, τότε οι παρενέργειες θα είναι σαφείς τόσο επί της πολιτικής σταθερότητας της χώρας όσο βεβαίως και επί της οικονομικής της πορείας. Ας μη θέσουμε δε καν το ενδεχόμενο εθνικών απειλών εκ μέρους της γείτονος.

Αυτό το οποίο τίθεται δε ευθέως εν αμφιβόλω αφορά στη δυνατότητα της χώρας μας να απορροφήσει κατά τρόπο ομαλό και έγκαιρο τον πακτωλό κοινοτικών πόρων, άνω των 50 δισ. ευρώ, από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ, που στην περίπτωση του πρώτου φέρουν ημερομηνία λήξης το 2026.

Αντίστοιχα, τίθεται εν αμφιβόλω η εξασφάλιση της περιβόητης επενδυτικής βαθμίδας, εκ μέρους των διεθνών οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, την οποία δεν έχουμε ακόμη λάβει και εξαιτίας των ανησυχιών που υπήρχαν ούτως ή άλλως -και πριν την τραγωδία των Τεμπών- για την απουσία πολιτικής σταθερότητας, μετά τις επικείμενες διπλές εκλογές που αντιμετωπίζει η χώρα.

Έτσι, λοιπόν, φίλτατοι, εάν όντως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα τα ευρήματα δημοσκοπήσεων όπως φερειπείν της εταιρείας Marc, σύμφωνα με την οποία ποσοστό 86% των πολιτών δηλώνει οργισμένο για το δυστύχημα των Τεμπών, εναπόκειται στο πολιτικό προσωπικό της χώρας να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Με άλλα λόγια, είναι δουλειά του πολιτικού προσωπικού και πρωτίστως της κυβέρνησης να γεφυρωθούν οι σχέσεις με την κοινωνία και να αποκατασταθεί -τουλάχιστον έως έναν βαθμό- η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς εκπροσώπους τους. Μία οδός η οποία είναι βέβαιον ότι διέρχεται κυρίως διαμέσου των πράξεων και των έργων και λιγότερο των λόγων. Όπως επίσης διέρχεται και διαμέσου της ικανότητας των πολιτικών κομμάτων να συνεννοηθούν μετά την κάλπη για τον ενδεχόμενο σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού, ει δυνατόν, της μέγιστης πολιτικής νομιμοποίησης.

Έτσι, λοιπόν, είναι βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα στην προσοχή των πολιτών θα βρίσκεται τόσο η διαδικασία απονομής δικαιοσύνης σε σχέση με το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, όσο και ευρύτερα η στάση του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Κυρίως, δε, η ικανότητά του να εμφανιστεί αποτελεσματικό και διαφανές στα μεγάλα ζητούμενα του τόπου. Κάτι που, σε μεγάλο βαθμό, δεν κατόρθωσε να πράξει στη διάρκεια των τελευταίων ετών, με μόνο ορισμένες εξαιρέσεις.

Κατά πόσον, βέβαια, τούτο είναι εφικτό εντός του ασφυκτικού χρονικού διαστήματος που απομένει έως το στήσιμο της κάλπης είναι μία άλλη... συζήτηση.