Στον αστερισμό των ατελείωτων επιδομάτων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η χορήγηση επιδομάτων ή βοηθημάτων για τη συνδρομή των λεγόμενων ευάλωτων συμπολιτών μας μπορεί βασίμως να υποστηριχθεί ότι συνιστά την προσήκουσα οδό για την επίδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης σε καιρούς κρίσης. Μία οδό, ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις, απαραίτητη αλλά που οφείλει να έχει περιορισμένο χρονικό εύρος και πάντως να μη διαρκεί εις το διηνεκές.

Έτσι, λοιπόν, σε μία εποχή η οποία -ούτως ή άλλως- βρίθει επιδομάτων επί περίπου παντός επιστητού, από τη θέρμανση, την κίνηση (καύσιμα), τις διακοπές, την ανεργία, τα οικογενειακά, τη στέγαση, το ίντερνετ, το φοιτητικό, την ακρίβεια, (250 ευρώ) τους ένστολους, κ.ά., η χορήγηση ακόμη ενός επιδόματος, όπως αυτό που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, για την αγορά τροφίμων, αλλοιώνει τους λόγους ύπαρξης αυτών των επιδομάτων.

Ακόμη χειρότερα, υπό το φως των επικείμενων εκλογών, προσφέρει έδαφος υπερθεματισμού μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και απειλεί να τερματίσει οποιαδήποτε αίσθηση δημοσιονομικής ευταξίας είχε εξασφαλίσει αυτός ο τόπος, μετά από αλλεπάλληλα μνημόνια και πολιτικές μακροχρόνιας λιτότητας. Όσο, δε, για το επιχείρημα ότι το τελευταίο επίδομα, αυτό που αφορά στην επιστροφή του 10% των δαπανών αγοράς τροφίμων, δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό καθώς θα χρηματοδοτηθεί με την έκτακτη φορολόγηση επί των κερδών των εταιρειών ενέργειας, τούτο χάνει την όποια «αίγλη» τυχόν διαθέτει, όταν αναλογιστούμε ότι ζούμε σε μία υπερχρεωμένη χώρα από την οποία τα χρήματα δεν περισσεύουν.

Σε μία χώρα, δε, όπου ανθεί η φοροδιαφυγή -γεγονός διακριβωμένο πέραν πάσης αμφισβητήσεως-, η υιοθέτηση εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση αυτών των επιδομάτων οδηγεί -καλώς ή κακώς- σε περαιτέρω κοινωνική αδικία. Μία κατάσταση την οποία επιτείνει ακόμη περισσότερο ο διαγκωνισμός των πολιτικών κομμάτων στην πασαρέλα των επιδομάτων, με στόχο την ψηφοθηρία.

Τι ακριβώς έγινε το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας; Απλούστατα, ήχησαν οι σειρήνες του λαϊκισμού και τραγούδησαν επιδόματα. Είχε αρχίσει ο χορός με μία μακρά σειρά επιδομάτων, ήρθε και αυτό για τους ενστόλους, ύψους 600 ευρώ, από την κυβέρνηση, στο οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση «απάντησε» με τροπολογία για την επέκτασή του και στους εκπαιδευτικούς, τους υγειονομικούς και το προσωπικό καθαριότητας των δήμων.

Η «ρελάνς» από την κυβέρνηση ήταν άμεση, με την εξαγγελία χορήγησης επιδόματος αγοράς τροφίμων. Εάν συνεχιστεί, δε, αυτή η ιστορία μέχρι τις εκλογές, τότε… το «Τσοβόλα δώσ' τα όλα» που είχε εκστομίσει μία ψυχή σε άλλες εποχές, με σαφές μερίδιο ευθύνης στην κατοπινή χρεοκοπία, θα συνιστά απλό πταίσμα.

Όλα αυτά, δε, από ποιον; Τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έναν πολιτικό ο οποίος ενόσω ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, ορθώς κατακεραύνωνε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την επιδοματική πολιτική που ακολουθούσε τότε, λέγοντας τον Μάιο του 2019, «η μιζέρια που ζούμε, δεν αλλάζει με επιδόματα και κουτσουρεμένα αντίδωρα αλλά με ανάπτυξη και πολλές καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας».

Αυτή την επιδοματική πολιτική, τώρα, ενόψει των επικείμενων εκλογών εμφανίζεται να υιοθετεί, ως κομματάρχης παλαιού τύπου, αγνοώντας έτσι όσους προσβλέπουν στην κυβερνώσα παράταξη για την απαλλαγή του τόπου από φαύλες παλαιοκομματικές πρακτικές.

Το ατυχές της υπόθεσης είναι, δε, ότι αυτή η ανάπτυξη και οι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας δεν συνιστούν ένα απλό όραμα αλλά μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και υπάρχουν στοιχεία για αυτό.

Μεσολαβούν, ωστόσο, οι εκλογές, βλέπετε…