Γίγαντας με πήλινα πόδια και... καβούρια στις τσέπες

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το ημερολόγιο βρισκόταν στο 1990 και ο πόλεμος θα κτυπούσε λίγα χρόνια αργότερα για ακόμη μία φορά την πόρτα της Ευρώπης, στην υπό διάλυση, τότε, Γιουγκοσλαβία. Κάτι ιδιαίτερα αισθητό στην Ελλάδα, η οποία, εκείνην την εποχή, βρισκόταν στο πλευρό των “αδελφών” Σέρβων, σε αντίθεση με την κραταιά Γερμανία.

Τότε ήταν που ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ως υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας, είχε εκστομίσει τον πολυσυζητημένο χαρακτηρισμό “γίγαντας με πήλινα πόδια”, για την Γερμανία, αναφερόμενος στην αντίφαση, η οικονομικά ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης να εξαρτάται τόσο άμεσα για την εξωτερική της πολιτική, αλλά και την ίδια της την άμυνα, από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για μία εικόνα που έπρεπε να κυλήσουν περισσότερο από τριάντα χρόνια και ακόμη ένας πόλεμος, ώστε να αλλάξει. Κι αν.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία εξελήφθη από το Βερολίνο, ορθώς, ως το τέλος του “παλιού μας κόσμου”. Είχε αμφισβητηθεί ευθέως το μεταπολεμικό δόγμα της Pax Americana και ο πόλεμος είχε κάνει και πάλι την εμφάνισή του σε ευρωπαϊκά χωράφια.

Υπό το φως όλων αυτών, ήδη από την άνοιξη εφέτος η Γερμανία ανακοίνωσε πρόγραμμα επανεξοπλισμού της ύψους 100 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μία πορεία που ακολούθησε μόλις πρόσφατα εν χορώ και η λοιπή ΕΕ, σε αντίθεση βεβαίως με τη χώρα μας, η οποία γνωρίζει άριστα αυτό το μονοπάτι ελέω των εξ Ανατολών γειτόνων της.  

Ωστόσο, όπως δείχνουν τα πράγματα, η Γερμανία, μόλις πέρασε το αρχικό σοκ του πολέμου στην Ουκρανία μπήκε σε δεύτερες σκέψεις, αναφορικά με το επανεξοπλιστικό της πρόγραμμα. Όχι μόνον δεν θα διαθέσει άμεσα τα 100 δισ. ευρώ που προανήγγειλε ο καγκελάριος Όλαφ Σόλτς αλλά θα μειώσει και κατά 300 εκατ. ευρώ τις αμυντικές της δαπάνες στον προϋπολογισμό του 2023. Ακόμη, χειρότερα, ο καγκελάριος Σόλτς υποστήριξε, μόλις χθες ότι πρέπει να αποφύγουμε να διαιρέσουμε τον κόσμο σε συνασπισμούς, όπως είχε γίνει κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.

Συγκεκριμένα, ο Γερμανός καγκελάριος προειδοποίησε κατά της δημιουργίας ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, με τη διαίρεση του κόσμου σε συνασπισμούς και ζήτησε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την οικοδόμηση νέων συμπράξεων, σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στο περιοδικό Foreign Affairs. Άραγε, πώς να ήχησαν τα λόγια του στη Μόσχα;

Τη στιγμή κατά την οποία η Ρωσία διεξάγει πόλεμο εδώ και ένα δεκάμηνο κατά της Ουκρανίας, ο Γερμανός Καγκελάριος, όχι μόνον ανακρούει πρύμναν σε ό,τι αφορά στον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και την – μερική τουλάχιστον – απεξάρτησή της από την ομπρέλα αμερικανικής προστασίας αλλά καλεί την Ευρώπη να απόσχει από συνασπισμούς και διαιρέσεις. Ωσάν να ήταν στο χέρι της!

Δηλώνει δε ότι «οι Γερμανοί έχουν την πρόθεση να γίνουν οι εγγυητές της ευρωπαϊκής ασφάλειας που οι σύμμαχοί μας περιμένουν από εμάς να είμαστε, γεφυροποιοί στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποστηρικτές πολυμερών λύσεων σε παγκόσμια προβλήματα».

Άραγε, πώς θα το κάνουν αυτό οι φίλτατοι Γερμανοί, δίχως τον επανεξοπλισμό τους; Πώς θα γίνει “αυτό” δίχως έναν ισχυρό ευρωπαϊκό στρατό, ο οποίος θα μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια και την ακεραιότητα των 27 κρατών μελών της ΕΕ;

Μήπως τελικά ο φίλτατος Θεόδωρος είχε δίκιο το μακρινό 1993, όταν μιλούσε για γίγαντα με πήλινα πόδια και μυαλό μικρού παιδιού;