Το... premium της διαφθοράς και το κόστος στην ανάπτυξη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν τελικός προορισμός είναι πάντα το περίφημο «πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές», που υποσχέθηκε μία «ψυχή», τότε όσα βρήκε το Ευρωβαρόμετρο στην Ελλάδα συνιστούν, αν μη τι άλλο, παρέκκλιση από αυτό τον στόχο.

Σύμφωνα με έρευνα της Ipsos European Public Affairs, που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Ευρωβαρόμετρου εφέτος τον Απρίλιο και δημοσιεύτηκε πρόσφατα υπό τον τίτλο, “Businesses’ attitudes towards corruption in the EU”, αν και στην Ευρώπη των 27 ποσοστό 34% των επιχειρήσεων θεωρούν ότι η διαφθορά αποτελεί πρόβλημα για τη δραστηριοποίησή τους στη χώρα προέλευσής τους, το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται στο επίπεδο του 75% για την Ελλάδα, εξασφαλίζοντας στη χώρα μας τη δεύτερη υψηλότερη θέση μεταξύ των 27.

Αντίστοιχα, ενώ ποσοστό 63% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων εκτιμά ως διάσπαρτο το πρόβλημα της διαφθοράς στην πατρίδα τους, στην Ελλάδα καταγράφεται το τρίτο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ (90%).

Σε ό,τι αφορά δε στη λεγόμενη «διαπλεκόμενη διαφθορά», δηλαδή την εμπλοκή της πολιτικής στην επιχειρηματική ζωή του τόπου, σύμφωνα με την έρευνα στην Ελλάδα καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό (91%) όσων εκτιμούν ότι οι ιδιαίτερα στενές σχέσεις μεταξύ της πολιτικής και των επιχειρήσεων οδηγούν σε διαφθορά.

Ο βαθμός στον οποίο η διαφθορά εκτιμάται ως πρόβλημα στο επιχειρείν διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα στην ΕΕ. Το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ, ωστόσο, καταγράφεται στη χώρα μας (75%).

Τέλος, όπως σημειώνεται στην ίδια έρευνα, μολονότι υπάρχει μία θετική εκτίμηση μεταξύ των ερωτηθέντων ανά την ΕΕ με το ποσοστό των επιχειρήσεων που θεωρούν τη διαφθορά ως πρόβλημα να έχει μειωθεί στο 34%, στην Ελλάδα αντιθέτως υπάρχει αύξηση κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες, στο επίπεδο του 75%.

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου δεν κομίζει γλαύκα αλλά απλώς κωδικοποιεί ένα πρόβλημα που ούτως ή άλλως αναγνωρίζεται ως διάχυτο στην πατρίδα μας.

Ως προς τα αίτιά του έχουν γραφτεί πολλά και η στήλη δεν ευελπιστεί να προσθέσει σε αυτά. Η απουσία, όμως, λήψης ουσιαστικών μέτρων για την αντιμετώπισή του, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στέκει ως εμπόδιο σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας μας.

Ο λόγος απλός. Όταν μία ξένη εταιρεία υπολογίζει το ενδεχόμενο επένδυσης στην Ελλάδα, είναι αναγκασμένη να προσμετρήσει και την παράμετρο της διαφθοράς και να προσθέσει στο επιχειρηματικό της σχέδιο το κόστος που αυτή φέρει για την υλοποίησή του. Αυτό το κόστος, ενίοτε, αν όχι συχνά, αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την υλοποίηση της συγκεκριμένης επένδυσης.

Ας μην επεκταθούμε δε στα λοιπά κόστη που συνοδεύουν το ενδεχόμενο επενδύσεων στην Ελλάδα, όπως η γραφειοκρατία και η χαμηλή αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα, η βραδεία διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, οι συχνές φορολογικές αλλαγές και τόσα άλλα…

Έτσι, λοιπόν, εμείς μπορεί να θεωρούμε ως κάτι το «φυσιολογικό» ή εντέλει ως «σύνηθες» την ύπαρξη της φοροδιαφυγής, όταν πληρώνουμε δίχως απόδειξη τον ελεύθερο επαγγελματία υδραυλικό, ηλεκτρολόγο ή οποιονδήποτε άλλον ή όταν δίνουμε ένα «δωράκι» στον γιατρό και ούτω καθ’ εξής, αλλά στον κόσμο των επιχειρήσεων αυτό το κόστος καταγράφεται και δεν παύει να βαρύνει κατά το ισόποσο τις επενδύσεις στη χώρα μας.

Ας τα έχουμε λοιπόν όλα αυτά υπόψη μας -όπως μας τα παρουσιάζουν οι φίλτατοι Ευρωπαίοι-, όποτε διερωτώμεθα ως προς τα αίτια της απουσίας παραγωγικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Χρήσιμο είναι.

*Μπορείτε να δείτε την έκθεση του Ευρωβαρόμετρου στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".