Δεν υπάρχει ελπίδα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσα διαδραματίστηκαν χθες στο Λεκανοπέδιο Αττικής αφορούν μία κλασική περίπτωση αποτυχίας. Αν και υπήρχε πρότερη γνώση της σφοδρότητας των φαινομένων που θα έπλητταν την πρωτεύουσα, αν και είχαν προηγηθεί συσκέψεις επί συσκέψεων υπό την αιγίδα της Πολιτικής Προστασίας και άλλων συναρμοδίων, αν και είχαν διατυπωθεί μεγαλόστομες διαβεβαιώσεις ότι θα κρατηθούν οι δρόμοι ανοικτοί, στο τέλος διαπιστώθηκε ένα πλήρες κομφούζιο και χιλιάδες πολίτες ταλαιπωρήθηκαν επί ώρες, εγκλωβισμένοι στο οδικό δίκτυο της πρωτεύουσας.

Ακόμη χειρότερα, δε, υπήρξε μία ανερυθρίαστη προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών για την ταλαιπωρία των πολιτών, εκ μέρους της πολιτείας προς τους επικεφαλής της Αττικής Οδού, ωσάν το συγκεκριμένο οδικό δίκτυο να ήταν το μόνο στο οποίο υπήρξαν προβλήματα.

Πρόκειται για μία προσπάθεια η οποία υποτιμά τη νοημοσύνη του καθενός, ο οποίος είχε την ατυχία να βρεθεί χθες στην Κατεχάκη, τη Μεσογείων, τη Μαραθώνος, τη Θησέως ή δεκάδες άλλους δρόμους και αρτηρίες από τον Άγιο Στέφανο έως τα νότια προάστια, διαπιστώνοντας με τα ίδια του τα μάτια τις διαστάσεις του προβλήματος.

Προς επίρρωσιν τούτου, αρκεί μόνο να θυμίσουμε τη διαβεβαίωση του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστου Στυλιανίδη, μόλις την Κυριακή και μετά από δύο διαφορετικές συσκέψεις της Πολιτικής Προστασίας, ότι το οδικό δίκτυο θα παρέμενε ανοικτό.

«... Από τη σύσκεψη, φάνηκε ότι η στενή συνεργασία των εταιρειών διαχείρισης των αυτοκινητόδρομων και της Τροχαίας, θα μας βοηθήσει ώστε να μην κλείσει ούτε λεπτό ένας εθνικός δρόμος, ένας αυτοκινητόδρομος. Εάν παρ' ελπίδα αυτό συμβεί, οι πολίτες θα έχουν άμεση ενημέρωση για περιορισμό της κίνησης κι εδώ αναφέρομαι κυρίως στα βαρέα οχήματα».

Αντ’ αυτού, τελικά και η Εθνική Οδός Αθηνών-Λαμίας έκλεισε χθες το πρωί όπως και δεκάδες άλλοι δρόμοι, ενώ στην Αττική Οδό καταδείχθηκε όχι μόνον η ανυπαρξία ενός βιώσιμου σχεδίου δράσης, αλλά και η ανεπάρκεια της πολιτείας να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία αυτού του νευραλγικού οδικού άξονα της πρωτεύουσας.

Το μόνο που είχαμε τελικώς χθες ήταν η επίρριψη ευθυνών εκ μέρους του κ. Στυλιανίδη προς τους ιθύνοντες της Αττικής Οδού -όπως βεβαίως και εισαγγελική παραγγελία για τη διακρίβωση όσων διαδραματίστηκαν- και στη συνέχεια η εξαγγελία πως η εθνική οδός θα παραμείνει κλειστή για σήμερα. Αντίστοιχα ενδεικτικές του γεγονότος ότι η «μπάλα» είχε χαθεί ήταν και οι αρχικές εξαγγελίες περί  τηλεργασίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα σήμερα, οι οποίες μετατράπηκαν -μέσω διαρροών- τελικώς, σε καθολική αργία για τη σημερινή ημέρα.

Τι από όλα αυτά είναι καινούργιο και τι θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση; Ενδεχομένως, τίποτε. Στην Ελλάδα ζούμε και αντίστοιχες μεγαλοστομίες όπως και αποτυχίες έχουμε βιώσει πολλές  κατά το παρελθόν. Το στοιχείο, ωστόσο, που κλονίζει ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις ικανότητες της πολιτείας στη διαχείριση κρίσεων αφορά κυρίως στα πρόσωπα.

Ο κ. Στυλιανίδης ανέλαβε τη συγκεκριμένη θέση, μετά βαΐων και κλάδων, πέρυσι το καλοκαίρι, στον απόηχο των καταστροφικών πυρκαγιών που συγκλόνισαν την πατρίδα μας, με τα εχέγγυα των αξιωμάτων που κατείχε έως τότε, ενδεικτικών των ικανοτήτων του. Εάν, όμως, για το κύμα κακοκαιρίας «Ελπίδα», ένα φαινόμενο για το οποίο υπήρχε πλήρης και έγκαιρη πρόβλεψη, οδηγούμαστε σε αποτελέσματα όπως αυτά, τότε τι ελπίδα θα έχουμε το καλοκαίρι, με την υπόθεση των πυρκαγιών;

Τι επίπεδο εμπιστοσύνης μπορούν να τρέφουν οι πολίτες ότι τα ζητήματα πολιτικής προστασίας βρίσκονται σε ικανά χέρια, μετά από όσα διαδραματίστηκαν χθες; Εντέλει, κατά πόσον μπορεί η πολιτεία να εμπιστεύεται τόσο σοβαρά ζητήματα στα χέρια ανθρώπων οι οποίοι είναι πρόθυμοι να μεταθέσουν τις ευθύνες τους, πριν ακόμη κοπάσει η «μπόρα»;

Ας αντλήσουμε τα κατάλληλα μαθήματα, πριν χαθεί και η τελευταία ελπίδα…