Το ΕΣΥ, οι θάνατοι και η ανάγκη για αλλαγή

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα προβλήματα στη λειτουργία του ΕΣΥ ήσαν γνωστά και προ πανδημίας. Μία δεκαετία μνημονιακών περικοπών δεν άφηνε αμφιβολίες ως προς την ανάγκη παρεμβάσεων και ενίσχυσής του.

Αυτό που κατέστη όμως σαφές στη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών ήταν ότι οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις δεν θα έπρεπε να αποσκοπούν μόνο στην ενίσχυση του τρόπου λειτουργίας του αλλά συνολικά στην αλλαγή της δομής του και στον ανασχεδιασμό του. Κορυφαία παραδείγματα, δε, ως προς αυτή την ανάγκη είναι τόσο τα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας όσο και οι ΜΕΘ, οι οποίες παρά την αύξηση του πλήθους τους, εξακολουθούν να χωλαίνουν. Διαφωτιστική ως προς αυτό υπήρξε άλλωστε και η μελέτη Τσιόδρα - Λύτρα.

Πλέον, δε, σύμφωνα με κορυφαίους επιστήμονες, αυτή η ανάγκη ενίσχυσης και αναβάθμισης της λειτουργίας του ΕΣΥ αποτυπώνεται και στον αριθμό των νεκρών που καταγράφει καθημερινά η χώρα μας, ο οποίος εμφανίζεται συγκριτικά υψηλότερος άλλων ανάλογων ευρωπαϊκών κρατών.

Ο διευθυντής Β' ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου, Νίκος Καπραβέλος, αναφερόμενος στο ζήτημα των θανάτων, επεσήμανε πρόσφατα ότι «χάνονται άδικα ζωές, γιατί η νόσος αυτή μπορούσε, πρώτον, να προβλεφθεί και εμείς να είχαμε καλύτερη οργάνωση στο ΕΣΥ».

Αντίστοιχα, ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας Ιωάννης Κιουμής καθώς και ο καθηγητής Μικροβιολογίας Αλκιβιάδης Βατόπουλος έκαναν λόγο για «άδικη» απώλεια ανθρώπινων ζωών. 

Ο κ. Κιουμής χαρακτήρισε ως «υπερβολικό» τον αριθμό των θανάτων που έχουν καταγραφεί στη χώρα μας και τόνισε ότι «αυτό γεννά πολλά ερωτήματα και κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητηθεί με εκείνους που έχουν την ευθύνη της λήψης αποφάσεων». Αντίστοιχους προβληματισμούς εξέφρασε και ο κ. Βατόπουλος, ο οποίος έκανε λόγο για ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα και ανέφερε ότι μεταξύ άλλων μπορεί να οφείλεται στην εργασιακή εξουθένωση του προσωπικού των νοσοκομείων.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, πρόκειται για μία ανάγκη την οποία ενστερνίζεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως επανέλαβε πρόσφατα, τονίζοντας ότι θα ήταν «... αδικαιολόγητος, αν δεν επεδείκνυα το πολιτικό θάρρος να σπάσουμε… αβγά και να κάνουμε μεταρρυθμίσεις για το νέο εθνικό σύστημα υγείας». 

Κατά τα φαινόμενα, δε, αυτή η προσπάθεια ήδη προωθείται, όπως επιβεβαίωσε δημοσίως, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης. Η δε αναπληρωτής του Μίνα Γκάγκα φέρεται να εξέτασε στις αρχές αυτής της εβδομάδας, σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, τις προωθούμενες αλλαγές, ενώπιον κοινού κομματικού χαρακτήρα, αποτελούμενου εκ των 12 ιατρών - βουλευτών που διαθέτει η συμπολίτευση.

Συμπαθή έως και θεάρεστα όλα αυτά, πλην όμως, ήδη προκαλούν -ευλόγως- αντιδράσεις εκ μέρους της αντιπολίτευσης αλλά και ευρύτερα. Ο λόγος, απλός.

Μία τόσο ριζική αλλαγή σε έναν θεμελιώδη πυλώνα της ζωής των πολιτών οφείλει να γίνει κατά τρόπο συντεταγμένο και ενδελεχή. Πρέπει, με άλλα λόγια, να γίνει με διαφάνεια και με τη συμμετοχή του συνόλου των εμπλεκομένων ή και τρίτων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν για την εξασφάλιση του βέλτιστου αποτελέσματος.

Ειδικά, δε, σε ό,τι αφορά στο ζήτημα της διαφάνειας, πρέπει να λεχθεί ότι η ύπαρξη στοιχείων ως προς τη λειτουργία του συστήματος, τον αριθμό των θυμάτων ανά περιφέρεια ή ανά νοσηλευτικό ίδρυμα, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επιστήμονες για την εξαγωγή, ενδεχομένως, πολύτιμων συμπερασμάτων, ως προς το είδος των παρεμβάσεων που απαιτούνται.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να είναι η δουλειά μόνον μίας πτέρυγας του Κοινοβουλίου. Το ΕΣΥ αφορά κάθε πολίτη αυτής της χώρας και από τη διαδικασία αναμόρφωσής του δεν πρέπει να υπάρξουν αποκλεισμοί.