Η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι μπαχαλάκηδες και η εφεύρεση του τροχού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η πανεπιστημιακή αστυνομία, η εκπαίδευση της οποίας άρχισε χθες, αποτελεί ένα πείραμα. Πρόκειται για ένα νεοσύστατο και άοπλο αστυνομικό σώμα, το οποίο, μετά από ένα τετράμηνο, θα κληθεί να αναλάβει την προστασία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, κυρίως από φαινόμενα βίας, βανδαλισμών, καταλήψεων ή ακόμη και χειροδικιών κατά φοιτητών και καθηγητών, όπως αυτά που σημειώθηκαν εσχάτως σε πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Με άλλα λόγια, οι Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, όπως ονομάζονται επισήμως,  θα κληθούν να κάνουν ό,τι οι πρυτανικές αρχές δεν θέλησαν να κάνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, με ελάχιστες εξαιρέσεις έως τώρα, διστάζοντας, κατά κανόνα, να ζητήσουν τη συνδρομή της Ελληνικής Αστυνομίας.

Χαρακτηριστική, ενδεχομένως, αυτού του γεγονότος, η «απελευθέρωση», μόνον πρόσφατα και με παρέμβαση της Ελληνικής Αστυνομίας παρουσία εισαγγελέως, αιθουσών του ΑΠΘ οι οποίες παρέμεναν υπό κατάληψη τα τελευταία... 34 χρόνια.

Εάν, όμως, το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της απουσίας βούλησης εκ μέρους των κατά τόπους πρυτανικών αρχών, να θέσουν υπό έλεγχο -κατά τρόπο αποτελεσματικό- όσους παρανομούν και λεηλατούν ή σφετερίζονται τη δημόσια περιουσία, γιατί θα έπρεπε να υποτεθεί ότι η δημιουργία του συγκεκριμένου αστυνομικού σώματος θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα;

Η απουσία του, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν ο λόγος που τα φαινόμενα αυτά εξελίσσονταν ανεξέλεγκτα στα ΑΕΙ της χώρας ή η απουσία βούλησης για την αντιμετώπισή των φαινομένων αυτών, εκ μέρους των αρμόδιων πρυτανικών αρχών;

Αντίστοιχα, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι μόνο ένα μικρό μέρος των «συνήθως» εμπλεκομένων στις εκδηλώσεις αυτού του είδους, είναι φοιτητές, ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να διατηρούν τη φοιτητική ιδιότητα και δεν αποβάλλονται και μάλιστα κατά τρόπο οριστικό από τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα; Πρόσφατα, αναρωτήθηκε ακριβώς το ίδιο, στη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης που παραχώρησε στον ΑΝΤ1 και τον Ν. Χατζηνικολάου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, καλώντας τους πρυτάνεις να ενεργοποιήσουν τα πειθαρχικά συμβούλια. Θα το πράξουν; Διότι, εντέλει, και η ανοχή έχει τα όριά της και κάποια στιγμή άπαντες θα όφειλαν να βρεθούν προ των ευθυνών τους. Των πρυτάνεων συμπεριλαμβανομένων.

Φίλτατοι, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Όπως σε κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα της Δύσης, έτσι και στην Ελλάδα η βία θα όφειλε να πατάσσεται δίχως δισταγμούς ή ενδοιασμούς. Η δουλειά αυτή δεν θα έπρεπε να πέφτει στους ώμους όσων εντέλλονται να την εκτελέσουν και στην λοιπή επικράτεια; Στην Ελληνική Αστυνομία; Στην Ελλάδα γιατί θέλουμε να εφεύρουμε εκ νέου τον… τροχό;

Επί δεκαετίες, τα πανεπιστήμια της χώρας παρέχουν άσυλο για κάθε είδους έκνομες δραστηριότητες, όπως έχει επανειλημμένως αποδειχθεί. Ως αποτέλεσμα, εκεί όπου θα έπρεπε να διεξάγεται εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο, επικρατούσε η ανομία και η βία. Όλα αυτά, δε, αν μη τι άλλο, με την ανοχή των πρυτανικών αρχών. Τι έχει αλλάξει, τόσο ριζικά, ώστε πλέον να επικρατήσει άλλη πολιτική;

Υπ’ αυτό το πρίσμα, πρέπει να υπάρξουν οι δέουσες θεσμικές παρεμβάσεις, ώστε να είναι δυνατή η παρέμβαση της Αστυνομίας, όπως οπουδήποτε αλλού σε αυτή τη χώρα, με μία απλή καταγγελία πολίτη.

Το καθεστώς ασυλίας που εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα ΑΕΙ εκτρέφει την ανομία. Το πείραμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας που ξεκίνησε χθες είναι ναρκοθετημένο από τη γένεσή του και εάν δεν υποστηριχθεί καταλλήλως, είναι δύσκολο να καρποφορήσει.