Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Τώρα που... έγινε η αρχή

Ο εμβολιασμός ή μη πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μίας ελεύθερης επιλογής. Συνάμα, όμως, δεν πρέπει άπαντες να τίθενται αντιμέτωποι με τα επίχειρα των επιλογών τους; Υπάρχει «τζάμπα» ελευθερία;

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Τώρα που... έγινε η αρχή

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν η Ελλάδα είναι όντως μία συντεταγμένη πολιτεία, από σήμερα τα ψέματα τελειώνουν. Χθες το βράδυ εξέπνευσε η διορία που έθετε ο νόμος περί υποχρεωτικού εμβολιασμού των πολιτών άνω των 60 ετών και από σήμερα το πρωί ξεκινά η διαδικασία διασταύρωσης στοιχείων ΑΜΚΑ και ΑΦΜ, μεταξύ ΓΓΠΣ, ΗΔΙΚΑ και ΑΑΔΕ, ώστε να γίνει η βεβαίωση προστίμων προς τους ανεμβολίαστους που ανήκουν στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Αρχικώς 50 ευρώ, για το υπόλοιπο μισό του μήνα και από την 1 Φεβρουαρίου, 100 ευρώ, όπως προβλέπει ο νόμος.

Πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο πέραν της προστασίας της υγείας των πολιτών ηλικιών άνω των 60, οι οποίοι κατατάσσονται στις πλέον ευάλωτες ομάδες, εμπεριέχει και μία παράμετρο κοινωνικής δικαιοσύνης.

Σήμερα -είναι κάτι περισσότερο από σαφές- τ,ο Εθνικό Σύστημα Υγείας λυγίζει υπό το βάρος των νοσηλειών της πανδημίας, με βαρύ κόστος πρωτίστως για το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει -τούτο καταγράφηκε διεξοδικά από τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα-, αλλά και για τον προϋπολογισμό και συνολικά την οικονομία. Αυτό το κόστος επωμίζονται, δε, άπαντες οι συνεπείς φορολογούμενοι, είτε είναι εμβολιασμένοι είτε όχι. Πρόκειται περί μίας κραυγαλέας αδικίας.

Στο χρονικό σημείο της πανδημίας που διανύουμε σήμερα δεν υπάρχουν πλέον αμφιβολίες για τα οφέλη του εμβολιασμού. Όταν η συντριπτική πλειονότητα, σε ποσοστό της τάξης άνω του 80% όσων νοσηλεύονται σε ΜΕΘ, ανήκουν στους ανεμβολίαστους, οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τη σκοπιμότητα του εμβολιασμού εξαϋλώνεται. Έτσι, όμως, αναδεικνύεται και η ύπαρξη αυτής της αδικίας.

Γιατί, ακόμη και τώρα, πρέπει να επωμίζονται κυρίως οι εμβολιασμένοι το κόστος που συνεπάγεται η νοσηλεία όσων επέλεξαν να μην προστρέξουν στην προστασία του εμβολίου; Η συγκεκριμένη επιλογή τους πέραν του όποιου κόστους επιφέρει στην υγεία τους, επιβαρύνει τους πάντες, κατά τρόπο δυσανάλογο. Υπ’ αυτό το πρίσμα, η επιβολή προστίμου προς τους ανεμβολίαστους και δη τους άνω των 60 αποτελεί εκτός από κίνητρο προς εμβολιασμό και μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης. Εάν επιλέγεις να επιβαρύνεις συνειδητά το ΕΣΥ, τότε αναλαμβάνεις και το κόστος.

Τελειώνει, όμως, η συζήτηση εκεί; Στους άνω των 60 ετών; Όταν η χώρα μας μετρά καθημερινά δεκάδες νεκρούς από την πανδημία και συνεχίζει να πλήττεται από τις οικονομικές της επιπτώσεις, θεωρείται λήξασα μία συζήτηση περί της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, με την καθιέρωσή της στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα; Έως τώρα, πέραν αυτής της ομάδας και κατηγοριών επαγγελμάτων όπως οι υγειονομικοί ή οι περιθάλποντες νοσηλευμένους, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός που προτάθηκε μέσω του πορίσματος της Επιτροπής Βιοηθικής δεν άγγιξε άλλα τμήματα του πληθυσμού.

Ωστόσο, ήδη, κορυφαίοι επιστήμονες υψώνουν κραυγή αγωνίας σχετικά με το ενδεχόμενο κατάρρευσης του ΕΣΥ και ζητούν επέκταση της υποχρεωτικότητας

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δε, όπως η Αυστρία, το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού επεκτείνεται σε όλες τις ηλικίες πολιτών, άνω των 18 ετών, επί ποινή υψηλού προστίμου, ύψους έως και 3.600 ευρώ, από την 1η Φεβρουαρίου.

Δίχως να υποτιμούμε ούτε προς στιγμή τις όποιες επιφυλάξεις, ενδεχομένως, μπορεί να εγείρει κανείς αναφορικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, δεν πρέπει να ανοίξει και στη χώρα μας αυτή η συζήτηση; Δεν πρέπει όλοι να βρεθούν αντιμέτωποι με τα επίχειρα των επιλογών τους;


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v