Να γίνουμε τώρα Πορτογαλία!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είθισται στη χώρα μας να επικαλούμαστε, υπό το φως των ποικίλων ελλειμμάτων που αντιμετωπίζουμε, το παράδειγμα τρίτων χωρών σε περιπτώσεις κατά τις οποίες προκύπτει η ανάγκη είτε μίμησης είτε, αντίθετα, αποφυγής.

Έτσι, συχνή είναι η επίκληση του Ισραήλ ως παραδείγματος χώρας προς μίμηση, μεταξύ άλλων, τόσο ως προς το επιχειρηματικό υπόδειγμα που θέτει όσο, βεβαίως, και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ζητήματα άμυνας.

Ποτέ, όμως, έως τώρα, μία χώρα δεν έχει κατορθώσει να αποκτήσει, περίπου ταυτοχρόνως, τον τίτλο του παραδείγματος προς αποφυγήν και -μετ’ ολίγου χρονικού διαστήματος- να τον αντιστρέψει σε εκείνον του παραδείγματος προς μίμηση.

Η Πορτογαλία, όπως τα στοιχεία δείχνουν, έχει κατορθώσει να μεταπηδήσει από «κακό παράδειγμα», σε χώρα που πλέον «δείχνει τον δρόμο» σε ό,τι αφορά στη διαχείριση της πανδημίας!

Τουλάχιστον αυτό καταδεικνύουν τα στοιχεία τόσο για την ίδια όσο και για την Ισπανία.

Οι δύο χώρες, πρώτα από όλα, έχουν κατορθώσει να εξασφαλίσουν υψηλά ποσοστά εμβολιασμού για τους κατοίκους τους (87% για την Πορτογαλία και 80% για την Ισπανία). Κυριότερα, όμως, εμφανίζουν -ιδίως στην περίπτωση της Πορτογαλίας- μία ιδιαίτερα υψηλή συνειδητότητα ως προς την ανάγκη τήρησης των μέτρων υγειονομικής προστασίας. Αυτό που συχνά ονομάζουμε «προσωπική ευθύνη» ενώ υφίσταται και ενεργή εποπτεία εκ μέρους της πολιτείας για την τήρηση αυτών των μέτρων.

Όπως μας πληροφορεί η Deutsche Welle, οι πολίτες χρησιμοποιούν μάσκα υγειονομικής προστασίας ακόμη κι όταν βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους -κάτι που κατά κανόνα αρνούμεθα να πράξουμε στην Ελλάδα, καθιστώντας όσους τη χρησιμοποιούν την εξαίρεση...- ενώ οι αρχές βρίσκονται σε εγρήγορση και προφανώς κάνουν επισταμένους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων.

Όλα αυτά, όμως, στην Ιβηρική χερσόνησο.

Εδώ στη χώρα μας, όπου η πανδημία συνεχίζει να καλπάζει, σήμερα εγκαινιάζουμε ένα νέο σετ μέτρων, θέτοντας υπό ένα είδος ιδιότυπου lockdown (απαγόρευση εισόδου σε σειρά κλειστών δημόσιων χώρων) τους ανεμβολίαστους.

Πολλοί είναι εκείνοι, δε, που υπεραμύνονται της ανάγκης ακόμη αυστηρότερων μέτρων κατά όσων αρνούνται να εμβολιαστούν. Ούτως ή άλλως η λογική ότι πρόκειται περί πανδημίας των ανεμβολίαστων οδηγεί και σε λύσεις περί lockdown των ανεμβολίαστων, περίπου όπως ήδη ισχύει από σήμερα. Δίχως αμφιβολία πρόκειται για ένα ολισθηρό μονοπάτι! Ένα μονοπάτι διχαστικό, στο πλαίσιο της λογικής «ή αυτοί ή εμείς», η οποία κατά το παρελθόν στοίχισε στη χώρα μας.

Πέραν των αντιδράσεων που εκτιμάται ότι θα συνοδεύσουν περαιτέρω μέτρα περιορισμού των ανεμβολίαστων, όπως συμβαίνει ακριβώς αυτή την ώρα σε σειρά ευρωπαϊκών κρατών, ας μην ξεχνάμε ότι τα προηγούμενα lockdowns συνοδεύονταν και από μέτρα οικονομικής στήριξης. Μέτρα, δηλαδή, που πλέον αδυνατεί η πολιτεία να προσφέρει, κατά πάσα βεβαιότητα.

Αντίστοιχα, οφείλουμε να μην ξεχνάμε ότι και οι εμβολιασμένοι μπορούν να κολλήσουν και βεβαίως να μεταδώσουν τον κορωνοϊό, αν και σε μικρότερο βαθμό, όπως διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, καθιστώντας έτσι αμφίβολης επιτυχίας ένα ενδεχόμενο lockdown των ανεμβολίαστων.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών και με γνώμονα την ανάγκη περιορισμού της πανδημίας, οφείλουμε να ατενίσουμε το παράδειγμα της Πορτογαλίας και να το μιμηθούμε. Τόσο σε ό,τι αφορά στην επιτυχία της εμβολιαστικής προσπάθειας όσο και της τήρησης των μέτρων εκ μέρους των πολιτών αλλά και της επίβλεψης της εφαρμογής τους εκ μέρους της πολιτείας.

Διαφορετικά, είναι περίπου βέβαιο ότι θα οδεύσουμε σε καταστάσεις που ουδείς… επιθυμεί.

Ούτως ή άλλως, ούτε στην Αυστρία ή την Ολλανδία επιθυμούσαν νέους και αυξημένους περιορισμούς, όμως πλέον τους υφίστανται!