Καλοί οι πανηγυρισμοί, καλύτερη η ουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η υποδοχή επενδύσεων στη χώρα μας και δη τεχνολογίας αιχμής, όπως αυτές που εγκαινιάστηκαν το προηγούμενο διήμερο στο Κορωπί και στη Θεσσαλονίκη (data center της Lamda Helix και κέντρο ψηφιακής καινοτομίας της Pfizer, αντιστοίχως) είναι πάντα -ή τουλάχιστον οφείλει να είναι- μία χαρμόσυνη υπόθεση.

Οι επενδύσεις, κατά κανόνα, οδηγούν σε νέες θέσεις εργασίας, αύξηση της παραγωγικής ικανότητας ή και της παραγωγικότητας, συμβάλλουν στην αύξηση του ΑΕΠ, αποφέρουν υψηλότερα έσοδα για τον προϋπολογισμό και γενικώς «στρώνουν τον δρόμο» για ένα καλύτερο αύριο. Σε περίπτωση δε που αφορούν και τεχνολογίες αιχμής, μας φέρνουν πλησιέστερα στον λεγόμενο «προηγμένο κόσμο».

Κατά τα φαινόμενα, μάλιστα, ελέω των πόρων που αναμένεται να διοχετευτούν κατά τρόπο μαζικό στη χώρα μας το επόμενο διάστημα, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, αυτό το «αύριο» προμηνύεται ως ευοίωνο και άρα δικαιολογεί, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, την εκδήλωση πανηγυρισμών.

Είναι όμως αυτή η όλη εικόνα;

Όσο θετικές κι αν είναι οι -συνεχώς ανοδικά αναθεωρούμενες- προβλέψεις για τη διαμόρφωση του ΑΕΠ εφέτος, τόσο εκ μέρους κυβερνητικών και λοιπών θεσμικών αρχών όσο και της χρηματοοικονομικής κοινότητας, θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο να δούμε πού ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα, πριν επέλθει αυτό το θετικότερο «αύριο».

Όπως μας θύμισε πρόσφατα, με δημόσια τοποθέτησή του, ο φίλτατος ευρωβουλευτής της ΝΔ, Γ. Κύρτσος, συνιστά «παγίδα η ωραιοποίηση της οικονομίας» καθώς συντρέχουν ταυτοχρόνως πολλοί λόγοι για τους οποίους θα οφείλαμε να τελούμε σε εγρήγορση. «Πολλά καμπανάκια μαζί» είναι η φράση που χρησιμοποιεί.

Μεταξύ αυτών το γεγονός ότι το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος βρίσκονται σε επίπεδα-ρεκόρ. Το μεν πρώτο διαμορφώνεται σε ποσό άνω των 380 δισ. ευρώ ή 230% του ΑΕΠ και το έτερο στα 242,6 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία.

Όση αξιοπιστία κι αν μας δίδει η ύπαρξη του «μαξιλαριού ασφαλείας» ή όσο ρυθμισμένο κι αν είναι το δημόσιο χρέος, δεν παύει να διαμορφώνεται σε επίπεδο-ρεκόρ. Αντίστοιχα, όσο ανεπίδεκτες εισπράξεως κι αν κρίνονται οφειλές προς την εφορία ύψους 80-100 δισ. ευρώ εκ του ιδιωτικού χρέους, δεν παύουν να προσμετρώνται στο συνολικό του ύψος, για να μην αναφερθούμε καν στα κόκκινα δάνεια…

Αντίστοιχα, ακόμη κι αν προσμετρήσουμε ότι διανύουμε μία περίοδο έκτακτης ανάγκης εξαιτίας της πανδημίας και ότι έως και το επόμενο έτος θα ισχύει η ρήτρα γενικής διαφυγής, που επιτρέπει τη δημιουργία υπερβολικών ελλειμμάτων, η διαμόρφωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού την περίοδο Ιανουαρίου- Αυγούστου 2021 στο ποσό των 10,5 δισ. ευρώ (έναντι στόχου 13,48 δισ. ευρώ) θυμίζει άλλες εποχές, προ μνημονίων.

Κυριότερα, όμως, πηγή ανησυχίας αποτελεί το γεγονός ότι και το έτερο εκ των πάλαι ποτέ «διδύμων ελλειμμάτων» το εμπορικό, εξελίσσεται αυξανόμενο, καθώς μεγεθύνθηκε κατά 17,1% στο επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2021, διαμορφούμενο σε 12,38 δισ. ευρώ. 

Όλα αυτά, δε, ενώ βρισκόμαστε εν μέσω μίας νέας ενεργειακής κρίσης, η αποκλιμάκωση της οποίας δεν είναι ορατή τουλάχιστον πριν την επόμενη άνοιξη, με σαφείς επιπτώσεις στην πορεία του πληθωρισμού.

Μόλις χθες, δε, ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιώς Θεόδωρος Πελαγίδης υποστήριξε, μιλώντας στη δημόσια ραδιοφωνία, ότι «οι αγορές εκτιμούν ότι λόγω της αύξησης των τιμών και των προβλημάτων στην προσφορά, υπάρχει πιθανότητα να έχουμε κάποια επίπτωση στους ρυθμούς της οικονομικής μεγέθυνσης». Με άλλα λόγια, ότι η αύξηση του πληθωρισμού μπορεί να μειώσει τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης…

Απόλυτη «ασπίδα» έναντι όλων αυτών, προφανώς, δεν υπάρχει. Θα ήταν απολύτως χρήσιμο, όμως, αφενός, να συνεχίσουμε να κρατάμε δημοσιονομικές δυνάμεις και αφετέρου, να παραμείνουμε στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, μήπως και καταστούν ελκυστικότερα και διεθνώς εμπορεύσιμα τα ελληνικά προϊόντα. Αιτία πανηγυρισμού θα ήταν και αυτό…