Οι εμβολιασμοί και γιατί φθάσαμε εδώ…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το διττό μήνυμα που εξέπεμψε χθες η ελληνική πολιτεία προς τους πολίτες της χώρας με την εσπευσμένη καταφυγή της σε τρίτη δόση εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού για την ηλικιακή ομάδα άνω των 60, με ισχυρή σύσταση, πριν καν ανάψει το «πράσινο φως» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ), όταν θεωρεί ως ήδη πλήρως εμβολιασμένους όσους έχουν ολοκληρώσει τη δεύτερη δόση του εμβολίου, έχει σαφή αίτια.

Πέραν της τυπικής της αδυναμίας να προχωρήσει σε ορισμούς υποχρεωτικότητας εμβολιασμού με τρίτη δόση εμβολίου για όσους ήδη εντάσσονται στις σχετικές κατηγορίες εργαζομένων (υγειονομικοί, κ.ά.), δεδομένης της απουσίας σχετικής έγκρισης από τον ΕΜΑ, αναδύεται η σαφής υστέρηση που εμφανίζει η χώρα μας έναντι του μέσου ευρωπαϊκού όρου σε ό,τι αφορά στους εμβολιασμούς.

Για την ακρίβεια, έρχεται στην επιφάνεια η δεινή θέση στην οποία κινδυνεύουμε να βρεθούμε ως αποτέλεσμα αυτής της υστέρησης από την επικείμενη επέλαση του τέταρτου κύματος της πανδημίας και των επιπτώσεων που αυτό θα έχει στη δυνατότητα του ΕΣΥ να ανταποκριθεί στον ρόλο του.

Παρά τα όσα εγκωμιαστικά έχουν λεχθεί για το εμβολιαστικό πρόγραμμα «Ελευθερία», τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) που παρουσίασε πρόσφατο δημοσίευμα του Euro2day.gr  υπό τον τίτλο «Πόσο πίσω από την Ευρώπη είναι η Ελλάδα στους εμβολιασμούς» καθιστούν σαφή αυτή την υστέρηση.

Βρισκόμαστε μεταξύ 16ης και 19ης θέσης στην ΕΕ των 27, στις ηλικιακές ομάδες από 60 έως 79 ετών, σε ό,τι αφορά στους πλήρως εμβολιασμένους. Ως αποτέλεσμα είναι ακάλυπτοι στον κορωνοϊό δύο έως τρεις στους δέκα Έλληνες σε ηλικίες στις οποίες η Covid-19 προκαλεί σοβαρή νόσηση και θάνατο.  Μόνη κατηγορία στην οποία βρισκόμαστε σε καλύτερη θέση είναι στους υγειονομικούς, οι οποίοι είναι εμβολιασμένοι σε ποσοστό ακριβώς ίδιο με το μέσο ευρωπαϊκό.

Τι σημαίνει, όμως, αυτό;

Πρώτον, σημαίνει ότι η έλευση του φθινοπώρου κινδυνεύει να βρει τη χώρα μας εκτεθειμένη στο ενδεχόμενο κορεσμού των ΜΕΘ και συνολικά του ΕΣΥ και -άρα- αναβίωσης του ενδεχόμενου τοπικών ή και ευρύτερων lockdowns.

Δεύτερον, σημαίνει ότι απαιτούνται εσπευσμένες κινήσεις ως προς τους εμβολιασμούς, όπως αυτή που εξαγγέλθηκε χθες δια στόματος των αρμοδίων της πολιτείας, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθεί το ενδεχόμενο βαριάς νόσησης και θανάτου όσων εκ των ήδη εμβολιασθέντων ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες πολιτών και, τρίτον, σημαίνει ότι πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια -και προφανώς να θεραπευθούν- της αδυναμίας της έως τώρα επιχείρησης πειθούς για τον εμβολιασμό των πολιτών συνολικά.

Με άλλα λόγια... τρεχάτε ποδαράκια μου.

Βέβαια, η όλη εξίσωση θα ήταν απλούστερη εάν δεν υπήρχαν διττά μηνύματα και σε ό,τι αφορά στα μέτρα που ήδη ισχύουν για την αποφυγή εξάπλωσης της πανδημίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πλήρης απαγόρευση πρόσβασης των ανεμβολίαστων από 13/09 σε καταστήματα του κλάδου εστίασης και η παροχή της δυνατότητας πρόσβασής τους σε γυμναστήρια, θέατρα ή κινηματογράφους, όπου επίσης υφίστανται συνθήκες υψηλού συγχρωτισμού…  

Αν και έχουμε την τύχη να ζούμε ακόμη ημέρες καλοκαιριού, κατά τις οποίες δεν ευνοείται η μετάδοση του ιού, οι καιρικές συνθήκες, αναπόδραστα, θα είναι εναντίον μας το επόμενο διάστημα.

Τούτων δοθέντων, μήπως θα ήταν φρόνιμο να αναθεωρήσουμε, πριν οδηγηθούμε, πιθανώς, σε ένα νέο mea culpa;