Οι δύο ταχύτητες και το τζάμπα μπέρδεμα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν και μάλλον συνιστά σχήμα οξύμωρο η ταυτόχρονη εξαγγελία ότι στην Ελλάδα του 21ού αιώνα «δεν επιτρέπονται διαχωρισμοί μεταξύ των πολιτών της», με τα μέτρα ιδιότυπου κοινωνικού διαχωρισμού βάσει εμβολιασμού που ανακοινώθηκαν χθες, οφείλουμε για ακόμη μία φορά να πούμε, «δεν πειράζει, είναι για καλό σκοπό»!

Όπως, επίσης, οφείλουμε να δεχθούμε ότι στην πράξη, η επιτυχία της εφαρμογής αυτών των μέτρων δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Έτσι, λοιπόν, όσο θεάρεστα ή εντέλει πολιτικά ορθά κι αν ηχεί η πρωθυπουργική διαβεβαίωση ότι «ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν είναι μόνο αντιδημοκρατικός, πιστεύω ότι είναι και βαθιά αντιπαραγωγικός», που διατυπώθηκε με αφορμή την παράδοση στον κ. Κυρ. Μητσοτάκη της έκθεσης της Επιτροπής για την Εθνική Στρατηγική Ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ, η θέσπιση διακρίσεων στην πρόσβαση των πολιτών σε ορισμένους χώρους -ακόμη και για καλό σκοπό- συνιστά μία πραγματικότητα από την οποία δεν διέφυγε η κυβέρνηση.

Πέραν, όμως, του σαφώς ομιχλώδους -πλην αναγκαίου- τοπίου που δημιουργείται διαμέσου των διακρίσεων πρόσβασης που ανακοινώθηκαν χθες από τους κ.κ. Γ. Γεραπετρίτη και Άδ. Γεωργιάδη, υπουργούς Επικρατείας και Ανάπτυξης, αντίστοιχα, τίθεται και ένα προφανές ζήτημα πρακτικής εφαρμογής αυτών των μέτρων.

Σε μία χώρα στην οποία τα κάθε λογής κορωνοπάρτι «έδιναν κι έπαιρναν», από την πλ. Βαρνάβα στην Αθήνα έως τους προαύλιους χώρους του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα εν μέσω lockdown, πώς ακριβώς θα ελεγχθεί η ορθή εφαρμογή των μέτρων που ανακοινώθηκαν χθες για τα χιλιάδες καταστήματα διασκέδασης ή τους άλλους κλειστούς χώρους ανά την Επικράτεια;

Εάν, δε, εκφυλιστούν και αυτά τα μέτρα, κατά το πρότυπο του εκφυλισμού που υπέστησαν τα περιοριστικά μέτρα της προηγούμενης περιόδου, επί lockdown, τότε προς τι η θέσπισή τους; Πώς θα αποτελέσουν κίνητρο προς εμβολιασμό όσων δεν έχουν ακόμη σπεύσει να εμβολιαστούν;

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο φίλτατος κ. Γεωργιάδης έχει απόλυτο δίκιο ισχυριζόμενος ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να επιστρέψουν σε κάποιου είδους κανονικότητα όσοι έσπευσαν να εμβολιαστούν, προφυλάσσοντας εαυτούς αλλά και το κοινωνικό σύνολο, αυτή η κανονικότητα δεν μπορεί παρά να είναι επίπλαστη, υπό τους παρόντες όρους πανδημίας και μόνον μερικού εμβολιασμού του πληθυσμού.

Για παράδειγμα, ακόμη και στους λεγομένους αμιγείς χώρους, όπου δεν θα υφίσταται η υποχρέωση χρήσης μάσκας, δεδομένου ότι θα επιτρέπεται η παρουσία είτε πλήρως εμβολιασθέντων προσώπων είτε πολιτών που έχουν αναπτύξει αντισώματα διότι έχουν ήδη νοσήσει, δεν θα αναλαμβάνεται -έως έναν βαθμό- ρίσκο από τους παρόντες; Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη χρήση μάσκας και την πιστή τήρηση των κανόνων υγειονομικής προστασίας ακόμη και από τους πλήρως εμβολιασμένους, δεδομένης της μολυσματικότητας του στελέχους Δέλτα, στην Ελλάδα γιατί ακολουθούμε διαφορετικό δρόμο;

Φίλτατοι, ας είμαστε ειλικρινείς. Συμπαθή όσα ανακοινώθηκαν χθες, έως έναν βαθμό, αλλά δεν παύουν να συνιστούν ημίμετρα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Την ίδια ώρα που η κοινωνία ανέμενε την ανακοίνωση σοβαρών κινήτρων για την τόνωση της εμβολιαστικής προσπάθειας, άκουσε έναν μακρύ και περίπλοκο στην εφαρμογή κατάλογο περιορισμών, που ελάχιστα συμβάλλουν στη θεμελίωση κινήτρου προς εμβολιασμό.

Αν και όλα θα κριθούν στην πράξη, κατά την εφαρμογή όσων εξαγγέλθηκαν χθες, είναι σαφές ότι η όλη υπόθεση των κινήτρων οφείλει να μην τελειώσει εδώ.