Η πανδημία και το βαθύ σκοτάδι πριν την ανατολή

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είχε δίκιο μία ψυχή που είπε χθες ότι τα όπλα μας είναι τα εμβόλια, τα χιλιάδες τεστ του ΕΟΔΥ αλλά και τα εκατοντάδες χιλιάδες self-tests. Δίχως αυτά θα ήμασταν, όπως βεβαίως και η παγκόσμια κοινότητα, σχεδόν άοπλοι στη μάχη κατά της πανδημίας.

Στην Ελλάδα, κάθε μήνας που περνάει εν μέσω πανδημίας έχει βαρύτατο ανθρώπινο αλλά και οικονομικό κόστος. Κάθε μήνας lockdown, σύμφωνα με τον φίλτατο Χρ. Σταϊκούρα, κοστίζει 3 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό και πολλά περισσότερα στην εθνική οικονομία.

Πρόκειται για μία ζημιά η οποία μπορεί να φέρει σήμερα μία ονομαστική τιμή, αλλά -είναι βέβαιον- ότι θα αποδειχθεί κατά πολύ σημαντικότερη όταν τελειώσει η παρούσα λαίλαπα και μπορέσουμε να μετρήσουμε τις πληγές μας και τα λουκέτα, που σήμερα δεν είναι εντελώς εμφανή.

 Υπ’ αυτό το πρίσμα, όσο καθυστερούμε να βγούμε στο ξέφωτο, τόσο βαθύτερο γίνεται το τραύμα και τόσο περισσότερο μεγαλώνει η ζημιά. Οι καθυστερήσεις, δε, έρχονται η μία μετά την άλλη.

Στην αρχή είχαμε τις καθυστερήσεις στην έλευση των εμβολίων εξαιτίας των ατυχών συμφωνιών που σύναψε η Κομισιόν και της απουσίας διμερών απευθείας συμφωνιών μεταξύ των φαρμακευτικών εταιρειών και της χώρας μας.

Στη συνέχεια, ήρθα τα σύννεφα και οι αμφιβολίες σχετικά με το εμβόλιο της AstraZeneca, που έσπειραν δισταγμό σε μεγάλη μερίδα των πολιτών και απέτρεψαν πολλούς από τον εμβολιασμό τους με το προϊόν της συγκεκριμένης εταιρείας.

Από χθες, αντίστοιχα σύννεφα σκίασαν και τον ορίζοντα του άρτι αφιχθέντος εμβολίου της  Johnson & Johnson, προσθέτοντας ακόμη ένα εμπόδιο στον μακρύ δρόμο για την απεμπλοκή μας από την πανδημία.

Όσο δεν ξεμπλέκουμε, δε, από αυτή την περιπέτεια, πέρα από το προφανές και άμεσο ανθρώπινο κόστος που καθημερινά καταβάλλει η κοινωνία μας, έρχεται πλησιέστερα στο ενδεχόμενο να στερηθεί και το κυριότερο έσοδό της: το τουριστικό χρήμα.

Ακόμη κι αν ο φίλτατος κ. Χ. Θεοχάρης ανοίξει τις πόρτες της ελληνικής φιλοξενίας νωρίς εφέτος, πόσο πιθανόν είναι να επιλέξουν τη χώρα μας ως τουριστικό προορισμό, για παράδειγμα, οι Βρετανοί,  εάν θα είναι υποχρεωμένοι να περάσουν μία εβδομάδα ή δέκα ημέρες σε καραντίνα όταν επιστρέψουν στην πατρίδα τους; Όσο μένουμε, λοιπόν, στη διαβόητη «κίτρινη» λίστα, τόσο ψαλιδίζονται οι προσδοκίες μας για αυξημένα τουριστικά έσοδα εφέτος. Εάν δε τα έσοδα δεν είναι αυξημένα, τότε ας ξεχάσουμε πολλά πράγματα από… Σεπτέμβρη-Οκτώβρη.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στο χρονοδιάγραμμα των εμβολιασμών αφορούν μία αλληλουχία γεγονότων, που ξεκινά από την ΕΕ, διέρχεται δύο φαρμακευτικών εταιρειών και καταλήγει στην άρνηση πολλών συμπολιτών μας να εμβολιαστούν.

Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Μάριο Θεμιστοκλέους, τη μικρότερη συμμετοχή στο εμβολιαστικό πρόγραμμα έχει η ηλικιακή ομάδα των 60-64 ετών, με ποσοστό 50%, και τη μεγαλύτερη η ομάδα 75-79 ετών, με ποσοστό που ξεπερνά το 75%. «Και οι 85άρηδες στην αρχή ήταν διστακτικοί, το ποσοστό τους ήταν στο 50% και τώρα έχει φτάσει στο 64%», δήλωσε ο ίδιος.

Πρόκειται, όμως, για μία εικόνα που απέχει από το να είναι ιδανική. Εάν συνδυαστεί, δε, με τα παραπάνω προβλήματα που αναχαιτίζουν την πορεία του εμβολιαστικού προγράμματος, τότε το ενδεχόμενο ακόμη ενός χαμένου καλοκαιριού και βεβαίως συνέχισης της απώλειας ανθρώπινων ζωών προβάλλει απειλητικό.