Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος αδιεξόδου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από την αρχή της πανδημίας έως και τώρα είμαστε αντιμέτωποι με το ίδιο ερώτημα: τι βαθμό περιοριστικών μέτρων αντέχουν η κοινωνία και η οικονομία; Η απάντηση, δε, σε αυτό το ερώτημα, σε συνάρτηση βεβαίως με τα εκάστοτε επιδημιολογικά δεδομένα, καθόριζε τις διάφορες φάσεις «ανοίγματος» ή μη της οικονομικής δραστηριότητας. Αυτό ήταν, κοντολογίς, το «ακορντεόν» που ακολουθούσε η κυβέρνηση για τον «χειρισμό» της πανδημίας.

Ένα δωδεκάμηνο μετά, αυτή η «λύση» έχει φθάσει στα όριά της. Την ίδια ώρα που πλέουμε πάση δυνάμει προς την κορύφωση του τρίτου κύματος της πανδημίας, η κυβέρνηση φέρεται να εξετάζει το σταδιακό -αλλά μόνιμο- άνοιγμα της οικονομίας, βοηθούμενη και από την εξέλιξη των εμβολιασμών, υπό το φως της τρομακτικής ζημίας που έχει υποστεί η οικονομία, αλλά και των επιπτώσεων του γεγονότος αυτού στα έσοδα του προϋπολογισμού.

Πρόκειται, ωστόσο, για μία φενάκη. Αν και η αρμόδια Επιτροπή Λοιμωξιολόγων αναμένεται να  αποφανθεί και να υποβάλει την Παρασκευή τις προτάσεις της στην κυβέρνηση, το ενδεχόμενο άμεσης έναρξης ενός -έστω σταδιακού- ανοίγματος της οικονομίας, θα οδηγούσε το ΕΣΥ, κατά πάσα βεβαιότητα, κατά πολύ πέραν των ορίων της αντοχής του.

Τα επιδημιολογικά στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα παραπέμπουν ευθέως στην κατάσταση που επικρατούσε τον περασμένο Νοέμβριο και παρά την αισιοδοξία των ειδικών ότι οι εμβολιασμοί θα προσέφεραν μία καλύτερη εικόνα, αυτή δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί.

Με άλλα λόγια, «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» αλλά σε μια σαφώς πιο επικίνδυνη εκδοχή, από ό,τι στο παρελθόν.

Πώς φτάσαμε, όμως, εδώ; Ποια ήσαν τα βασικά αίτια αυτού του αδιεξόδου;

Η καθυστέρηση στη λήψη περιοριστικών μέτρων μετά το περυσινό καλοκαίρι; Οι πλημμελείς έλεγχοι στην τήρηση των μέτρων που τελικά επιβλήθηκαν; Η κούραση που εμφάνισε τελικά η κοινωνία, η οποία τελεί σε συνθήκες lockdown από πέρυσι τον Νοέμβριο και το γεγονός ότι τελικά «κοροϊδευόμασταν μεταξύ μας» σε ό,τι αφορά στην τήρηση των μέτρων; Η απουσία βελτίωσης των συνθηκών στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους τόπους εργασίας, όπως λέγει η αντιπολίτευση;

Όποια εκδοχή κι αν επιλέξουμε ή όποιον συνδυασμό αυτών των εκδοχών, το «δια ταύτα» της υπόθεσης είναι ότι η επιδημιολογική εικόνα συνεχώς επιδεινώνεται και την ίδια ώρα, η κοινωνία καταρρέει τόσο οικονομικά όσο και ευρύτερα, αν κρίνουμε από το κλίμα των ημερών.

Θα βοηθήσει, φερειπείν, μία απελευθέρωση των κομμωτηρίων ή των κέντρων αισθητικής, που φέρεται να μελετά η κυβέρνηση; Ψυχολογικά και οικονομικά. Επιδημιολογικά, όμως; Όσο για το ευρύτερο άνοιγμα του λιανεμπορίου...

Τη στιγμή κατά την οποία οι ΜΕΘ  συνιστούν είδος εν ανεπαρκεία, τι θα συμβεί εάν υπάρξει αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων και των βαρέως νοσούντων με Covid-19; Δεν ήταν ορατό ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν αυξήθηκαν περαιτέρω οι κλίνες ΜΕΘ, παρά την εξέλιξη της πανδημίας;

Ας μην το κουράζουμε, φίλτατοι.

Η πορεία του εγχειρήματος «ακορντεόν» για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι σαφής εδώ και καιρό. Πλέον, δε, μας έχει οδηγήσει σε μία απολύτως οριακή κατάσταση, από κάθε πλευρά.

Τουλάχιστον, φαίνεται ότι τώρα πια έχει εμπεδωθεί η ανάγκη να μην υπάρξουν περαιτέρω πισωγυρίσματα. Ήταν όμως απαραίτητο να φθάσουμε έως εδώ;