Μην παίζετε με τη δημόσια υγεία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε άλλες εποχές, η πρόκληση εισαγγελικής παρέμβασης εθεωρείτο μέτρο επιτυχίας της δημοσιογραφικής έρευνας. Υπό το φως των επιπτώσεων που έχουν υπάρξει -ή θα μπορούσαν να υπάρξουν- επί της δημόσιας υγείας, εάν οι αποκαλύψεις περί «διπλού συστήματος» καταγραφής κρουσμάτων του κορωνοϊού εκ μέρους του ΕΟΔΥ ευσταθούν, αυτή η έρευνα είναι επιβεβλημένη ούτως ή άλλως.

Σε αυτή την υπόθεση δεν μπορούν να έχουν όλοι δίκιο. Είτε ισχύουν και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, είτε δεν ισχύουν. Σε οποιαδήποτε των περιπτώσεων, όμως, οι υπεύθυνοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τα επίχειρα των επιλογών τους.

Εναλλακτική οδός, εδώ που βρισκόμαστε, δεν μπορεί να υπάρξει και ακόμη κι αν «εφευρίσκετο», θα υπέσκαπτε περαιτέρω, και εν πάση περιπτώσει ευθέως, την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτεία και τους φορείς που είναι εντεταλμένοι με την προστασία της δημόσιας υγείας.

Ακόμη κι αν προσεγγίσουμε αυτή την υπόθεση κατά τρόπο ιδιαίτερα κριτικό, υπό το φως της σημαντικής συνεισφοράς τόσο του ΕΟΔΥ όσο και των παραγόντων της Πολιτικής Προστασίας στη διαχείριση της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης και θεωρήσουμε ότι η κατηγορηματική διάψευση των δημοσιευμάτων περί «διπλού συστήματος κρουσμάτων κορωνοϊού» αρκεί ακριβώς όπως διατυπώθηκε, η απουσία περαιτέρω διερεύνησης αυτών των καταγγελιών θα οδηγούσε σε δύο σαφή ελλείμματα.

Πρώτον, σε ένα εύλογο έλλειμμα εμπιστοσύνης και συνάμα ένα πλεόνασμα επιφυλακτικότητας, εφεξής, προς αυτούς τους φορείς και δεύτερον, σε ένα έλλειμμα τάξης, καθώς τότε οι φερόμενες ως αποκαλύψεις θα ισοδυναμούσαν με δυσφήμιση και μάλιστα επί ζητημάτων που άπτονται της δημόσιας υγείας.

Δεν είναι δυνατόν, με απλά λόγια, να περάσει δίχως επιπτώσεις αυτή η υπόθεση. Εάν όντως η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων παραπλανήθηκε από τα στοιχεία με τα οποία την προμήθευε ο ΕΟΔΥ και ως συνέπεια συμβούλευσε κατά τρόπο εσφαλμένο την κυβέρνηση, τότε ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν και να καταλογιστούν.

Αντίθετα, εάν οι ισχυρισμοί των δημοσιευμάτων είναι αβάσιμοι, τότε -προφανώς- και πάλι θα πρέπει να υπάρξουν επιπτώσεις, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι αυτού του είδους η πληροφόρηση αφορά τη δημόσια υγεία και την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους φορείς που έχουν την ευθύνη εποπτείας της.

Όπως αντίστοιχα, στη δεύτερη περίπτωση, οφείλουν να αναγνωριστούν, αν μη τι άλλο, ως ατυχείς οι χειρισμοί και οι θέσεις όσων κομμάτων εκ της αντιπολιτεύσεως υιοθέτησαν αυτή την πληροφόρηση.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η περαιτέρω έρευνα αυτής της υπόθεσης είναι επιβεβλημένη.

Εάν ευσταθούν οι καταγγελίες, υπήρχε δόλος ή επρόκειτο περί άδολου ατοπήματος; Αντίστοιχα, υπό το φως όσων είδαν το φως της δημοσιότητας, μήπως θα ήταν σκόπιμη η επανεξέταση του τρόπου ροής και ελέγχου αυτής της πληροφόρησης, ούτως ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο επανάληψης του φαινομένου της εσφαλμένης πληροφόρησης, εάν όντως αυτό συντελέστηκε;

Υπό το φως όλων αυτών, η χειρότερη εναλλακτική οδός που θα μπορούσε να ακολουθήσει η Πολιτεία έναντι αυτής της υπόθεσης θα ήταν να αρκεστεί στις διαψεύσεις των δημοσιευμάτων και να μην τη διερευνήσει περαιτέρω. Το ενδεχόμενο αυτό, πέραν του προφανούς τραύματος εμπιστοσύνης που θα προκαλούσε προς τους φορείς της δημόσιας υγείας, θα τροφοδοτούσε την επιχειρηματολογία των αρνητών της επιδημίας και των κάθε λογής συνωμοσιολόγων.

Θα έδινε, δηλαδή, τροφή σε όσους επιδίδονται στη διασπορά ψευδών ειδήσεων και «κατά συνέπεια» στην αλλοίωση της πραγματικότητας.

Θα επιθυμούσε η κυβέρνηση κάτι τέτοιο;