Από τα λόγια στις πράξεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Έως χθες το βράδυ, στην επίσημη ατζέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο θα διεξαχθεί στις Βρυξέλλες αύριο και μεθαύριο, ήταν η πανδημία, το Brexit, η κλιματική αλλαγή και οι σχέσεις της ΕΕ με την Αφρική. Περί Τουρκίας, ουδέν.

Σε αυτόν τον βαθμό είχαν «δέσει τον γάιδαρό τους» με την Τουρκία οι Βρυξέλλες, όντας βέβαιες -ή τουλάχιστον έχοντας την πεποίθηση- πως η υπόθεση της διεξαγωγής διερευνητικών συνομιλιών με την Ελλάδα εξελίσσεται ομαλά ή, εντέλει, βρίσκεται σε «καλό δρόμο».

Διαβεβαιώσεις ως προς αυτό φέρεται να είχε παράσχει προς το (προεδρεύον της ΕΕ) Βερολίνο η τουρκική πλευρά και για ακριβώς αυτό τον λόγο, η ανατροπή των όποιων υποσχέσεών της ώθησε χθες τον Γερμανό υπουργό των Εξωτερικών Χάικο Μάας να μη μεταβεί στην Άγκυρα αλλά μόνο στη Λευκωσία και την Αθήνα, προς τις οποίες εξέφρασε τη στήριξη και αλληλεγγύη του.

Δίχως άλλο, τούτες ήσαν ευπρόσδεκτες, όπως ακόμη περισσότερο ήσαν εκείνες που -κατηγορηματικά- διετύπωσε το αμερικανικό υπουργείο των Εξωτερικών. Σε ευθύ και ηχηρό τόνο, η Ουάσινγκτον αποδοκίμασε την εξαγγελία διεξαγωγής ερευνών σε θαλάσσια περιοχή ελληνικής δικαιοδοσίας και κάλεσε την Τουρκία να απόσχει από μονομερείς ενέργειες και προκλήσεις.

«... Ο εξαναγκασμός, οι μονομερείς ενέργειες, οι απειλές, οι εκφοβισμοί και η στρατιωτική δραστηριότητα δεν θα επιλύσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο…», τόνιζαν οι ΗΠΑ προς την Τουρκία, στο -σπάνιας λακωνικότητας αλλά και ουσίας- ανακοινωθέν του State Department.

Υπό άλλες συνθήκες, ρητορική αυτού του είδους, εκ μέρους τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ, θα προκαλούσε έως και ρίγη αγαλλίασης στην Αθήνα. Υπό τις παρούσες, ωστόσο, ελάχιστη είναι η συνεισφορά της στον αγώνα προάσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων -ή ακόμη και κυριαρχίας- που διεξάγει η χώρα μας.

Η Τουρκία απέδειξε, με τον πλέον άκομψο τρόπο, πως τρέφει ελάχιστο σεβασμό, είτε στη διεθνή έννομη τάξη είτε στις υποσχέσεις που η ίδια αναλαμβάνει, στέλνοντας το ερευνητικό της πλοίο Ορούτς Ρέις υπό την συνοδεία πολεμικών πλοίων, για ακόμη μία φορά, στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, την ίδια ώρα που οι δύο χώρες εμφανίζονταν στα καταληκτικά βήματα προετοιμασίας των μεταξύ τους διερευνητικών συνομιλιών.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Άγκυρα εμφανίζεται να αδιαφορεί για οποιοδήποτε επίπεδο αρνητικής ρητορικής τυχόν συναντήσει. Εάν κάποιος, όμως, δεν καταλαβαίνει από λόγια, τότε, ευλόγως, πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να καταλάβει μέσα από πράξεις.

Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν την ευκαιρία να κάνουν τα λόγια τους πράξεις, απαντώντας στον εμπαιγμό που υπέστησαν από την Τουρκία, επιβάλλοντας τις κυρώσεις που απέφυγαν να επιβάλουν εναντίον της κατά τη συνεδρίασή τους μόλις προ δεκαπενθημέρου. Εμφανιζόμενη να συντάσσεται με τις ευρωπαϊκές οδηγίες περί διευθέτησης των διαφορών της με την Ελλάδα μέσω διαλόγου, η Τουρκία απέφυγε τις κυρώσεις της ΕΕ, ήδη, μία φορά. Δεύτερη δεν πρέπει να υπάρξει.

Στο πεδίο, όταν και όποτε κληθεί η χώρα μας να προασπίσει είτε τα κυριαρχικά της δικαιώματα είτε την κυριαρχία της, ως οφείλει, είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα βρεθεί μόνη. Έως ότου φθάσουμε σε αυτό το σημείο, ωστόσο, εταίροι και σύμμαχοι επίσης οφείλουν να καταδείξουν την ειλικρίνεια του ρόλου που επικαλούνται.

Αυτό, δε, δεν γίνεται μόνο με λόγια αλλά κυριότερα με πράξεις. Αυτή τη φορά, οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας πρέπει να είναι μονόδρομος.