Να μετράνε όλα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ακούγεται, ενδεχομένως, ως ακραίο, όμως βιώνουμε ακραίες καταστάσεις.

Όχι μόνον το 30% αλλά και το 20% του εισοδήματος φυσικών προσώπων μπορεί να αποδειχθεί μη επιτεύξιμος στόχος, σε ό,τι αφορά στις δαπάνες μέσω ψηφιακών συναλλαγών, οδηγώντας έτσι χιλιάδες φορολογούμενους σε… τιμωρητικά και άδικα πρόστιμα.

Για ένα νοικοκυριό το οποίο εξυπηρετεί κανονικά -υπό όρους ρύθμισης στην πλειονότητα των περιπτώσεων- τις δανειακές του υποχρεώσεις και συνάμα έχει εντάξει σε καθεστώς αντιστοίχου ρύθμισης τις βεβαιωμένες του οφειλές προς την εφορία, το ελάχιστο όριο του 20% επί του φορολογητέου εισοδήματος που θέτει η Πολιτεία ως κατώφλι δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα (διατραπεζικών συναλλαγών ή πλαστικού χρήματος), επιβάλλοντας ποινή με συντελεστή 22% στο ποσό των αποδείξεων που λείπουν, είναι συχνά ανέφικτο.

Δεν το λέμε εμείς αλλά η κοινή λογική.

Εάν υποθέσουμε ότι ένα νοικοκυριό καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να εξυπηρετήσει δάνεια και οφειλές στην εφορία, διαβιώντας με ψιχία, γιατί θα έπρεπε να τιμωρηθεί με πρόστιμα γι' αυτή του τη συμπεριφορά; Γιατί πρέπει να τιμωρείται πάντα ο νοικοκύρης σε αυτό τον τόπο και να ενθαρρύνεται έτσι η κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά;

Με την απόφασή της να επιβάλλει πρόστιμο με συντελεστή 22% επί της διαφοράς μεταξύ του απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής σε όσους δεν «πιάσουν» το κατώφλι του 30% του φορολογητέου εισοδήματος (ή 20% εάν καταβάλλουν άνω του 60% σε εφορία και δάνεια ή ενοίκια), η Πολιτεία συμπεριφέρεται τιμωρητικά στους -κατά τεκμήριο- ειλικρινείς και έντιμους.

Σε εκείνους που επιλέγουν, πρώτα, να τιμήσουν τις υποχρεώσεις τους και στη συνέχεια να καλύψουν όσες εκ των οικογενειακών αναγκών τους μπορούν. Αυτούς βρήκατε να τιμωρήσετε;

Υποστηρίζουν οι φίλτατοι του οικονομικού επιτελείου ότι οι ηλεκτρονικές δαπάνες επί κορωνοϊού αυξήθηκαν σημαντικά και πως καλύπτουν έτσι ένα αντίστοιχα αυξημένο ποσοστό επί του εισοδήματος.

Σύμφωνοι, θα απαντήσουμε. Μάλιστα, έτσι είναι! Μόνο που ο κορωνοϊός «έσκασε μύτη» εφέτος και η καραντίνα άρχισε από τον Μάρτιο και μετά, ενώ η περίοδος στην οποία αφορά το συγκεκριμένο μέτρο είναι η περυσινή χρήση, για την οποία ακόμη υποβάλλουμε δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος… Το οικονομικό επιτελείο δεν κοιτά ούτε το ημερολόγιο;

Η πάταξη της φοροδιαφυγής ασφαλώς συνδέεται με «αντικίνητρα» όπως αυτό που θέσπισε η Πολιτεία, με απόφαση του φίλτατου υφυπουργού Οικονομικών Απόστολου Βεσυρόπουλου, περί προστίμου σε περίπτωση μη επαρκών ηλεκτρονικών δαπανών.

Οφείλουν, όμως, αποφάσεις όπως αυτές να εμπεριέχουν και μία αίσθηση δικαιοσύνης, ώστε να μην προσκρούουν στις πλέον θεμελιώδεις των αξιών που υφίστανται στην κοινωνία μας. Όπως αντίστοιχα, οφείλουν να συμπεριλαμβάνουν -έραν των αντικινήτρων- και κίνητρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, όπως είναι έκπτωση συγκεκριμένων δαπανών από το φορολογητέο εισόδημα, εάν οι αποδείξεις έχουν εκδοθεί ηλεκτρονικά (ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, κ.λπ.).

Υπό αυτό το πρίσμα, η Πολιτεία οφείλει να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία, επανεξετάζοντας τη συμπεριφορά της έναντι όσων καταβάλλουν ποσοστά ακόμη και άνω του 80% των εισοδημάτων τους για δαπάνες εξυπηρέτησης δανειακών, στεγαστικών και φορολογικών υποχρεώσεων, προσμετρώντας και αυτές τις δαπάνες στον σχετικό υπολογισμό.

Σύμφωνοι, αυτές οι δαπάνες είναι «εύκολα» εντοπίσιμες και άρα εξαιρούνται. Στα δύσκολα όμως φαίνονται εκείνοι που αξίζουν… Εκεί είναι που πρέπει να κοπιάσει η Πολιτεία, ώστε να εισπράξει τον προσήκοντα φόρο, αντί να καταφεύγει στην εύκολη λύση τιμωρώντας τον κάθε νοικοκύρη… που έκανε το καθήκον του…