Δεν φτάνουν μόνον τα λεφτά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με τις εκτιμήσεις περί ύφεσης να οδεύουν από το κακό στο… χειρότερο -ακόμη και από τα πλέον συντηρητικά χείλη- και με τον χρονικό ορίζοντα της περιπέτειας που διανύουμε να παραμένει άγνωστος, ένα είναι βέβαιο: δεν αρκούν μόνον τα χρήματα για την εξασφάλιση ανάκαμψης στην οικονομία.

Όσο κι αν είναι απολύτως χρήσιμα και απαραίτητα τα κάθε λογής χρηματοδοτικά προγράμματα, εθνικά ή κοινοτικά, για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας, δεν αρκούν -από μόνα τους- για να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Αντίθετα, όπως μας θύμισε χθες η Εθνική Τράπεζα, με σχετική ανάλυσή της, «μονοπάτια» στα οποία έχουμε ήδη «περπατήσει» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταλυτικά για την ταχύτερη αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας.

Πρώτον, η οδός της ψηφιοποίησης, που βαδίσαμε με σαφώς ταχύτερους ρυθμούς στη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, είτε διαμέσου διαδικτυακών συναλλαγών είτε τηλε-εργασίας και δεύτερον, η οδός των μεταρρυθμίσεων, την οποία μόνο μερικώς διανύσαμε στην διάρκεια των προηγουμένων -μνημονιακών- ετών.

Στο πρώτο, θα βοηθούσε να είχαμε υποδομές και στο δεύτερο, βούληση και αποφασιστικότητα, ώστε να προωθήσουμε όλες εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που επί χρόνια αρνούμαστε να κάνουμε πράξη. 

Σύμφωνα με τη μελέτη της ΕΤΕ, «στο σενάριο θεσμικής μεταρρύθμισης, η ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ θα μπορούσε να ενισχυθεί κατά 2,6 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως (€25 δισ. στο τέλος της πενταετίας), ενώ* στο πλαίσιο του σεναρίου παράλληλης αναβάθμισης υποδομών, η ελληνική ανάπτυξη θα μπορούσε να ενισχυθεί κατά 6,4 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως (€60 δισ. στο τέλος της πενταετίας)». 

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με όσα -απολύτως λογικά- δημοσιοποίησε χθες η Εθνική Τράπεζα, εάν δεν διανύσουμε αυτά τα δύο μονοπάτια, δυνητικά, η ελληνική οικονομία θα βρεθεί, μετά από μία πενταετία, κατά 60 δισ. ευρώ… φτωχότερη από ό,τι θα μπορούσε να είναι.

Οι εξακολουθητικά ιδιαίτερα αργοί ρυθμοί απονομής δικαιοσύνης και ο υψηλός βαθμός γραφειοκρατίας τον οποίο ακόμη εμφανίζει η χώρα μας είναι τα δύο παραδείγματα που επικαλούνται οι αναλυτές της ΕΤΕ ως κατ’ εξοχήν τομείς στους οποίους θα μπορούσε να υπάρξουν μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις.

Πρόκειται, δε, για ακριβώς εκείνους τους τομείς οι οποίοι έχουν καταστεί «δακτυλοδεικτούμενοι» από σχεδόν κάθε έρευνα ή μελέτη που έχει εκπονηθεί την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας (ΟΟΣΑ, McKinsey, ΕΕ, ΙΟΒΕ, κ.α.), αναφορικά με τους τομείς στους οποίους απαιτούνται δομικές μεταρρυθμίσεις.

Όπως σημειώνουν οι φίλτατοι της Eθνικής Tράπεζας, ως προτεραιότητες οφείλουν να αναδειχθούν:

- Η ενίσχυση των ταχυτήτων δικτύου (5G και fiber).

- Η διαμόρφωση ολοκληρωμένου και συνεπούς νομικού πλαισίου για την επιχειρηματικότητα και η εγκαθίδρυση ταχύτερων και αποτελεσματικότερων διαδικασιών υπεράσπισής του από το δικαστικό σύστημα.

- Η καθιέρωση εθνικής στρατηγικής για την ψηφιοποίηση του δημ;osiου τομέα και, τέλος, η εισαγωγή πολιτικών και κινήτρων για τηn ψηφιακή κατάρτιση.

Δεν κομίζουν γλαύκα αλλά σαφώς υποδεικνύουν μία οδό στο πέρας της οποίας βρίσκεται ταχύτερη ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας, διάσωση θέσεων εργασίας και δημιουργία καινούργιων, καθώς και ένα δυνητικό «πακέτο» της τάξης των 60 δισ. ευρώ σε εύρος πενταετίας. 

Υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικού τέλματος και συνεχώς επιδεινούμενων εκτιμήσεων περί του βάθους της οικονομικής ύφεσης, το παραπάνω σχέδιο προσφέρει μία «ανάσα», όσα χρήματα κι αν βγάλει τελικά ο ευρωπαϊκός ή ο εθνικός κορβανάς.