Όταν λέμε τώρα, εννοούμε τώρα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ούτε τα πληθυσμιακά ή οικονομικά μεγέθη μπορούν να συγκριθούν, ούτε, βεβαίως, ο τρόπος άσκησης εξουσίας ή το πολίτευμα των δύο κρατών.

Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας αριθμεί περισσότερους από 1,4 δισ. κατοίκους και το ΑΕΠ της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας της ανήλθε το 2019 σε περίπου 14,3 τρισ. δολ., με ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 6-6,5%, που ήταν και ο χαμηλότερος των τελευταίων ετών.

Όσο για τα «δικά μας» αντίστοιχα στοιχεία, ας μην κουραζόμαστε... Είναι γνωστά και εξόχως απογοητευτικά. Ο πληθυσμός «παλεύει» εδώ και χρόνια με το όριο των 10 εκατομυρίων και θα κάνουμε «πάρτι» όταν το ΑΕΠ ξεπεράσει τα 200 δισ. ευρώ. Κάτι που όμως δεν προβλέπεται άμεσα, με τον μάλλον αναιμικό ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 2% ή και χαμηλότερο, που αναμένεται να εμφανίσει η οικονομία κατά τα επόμενα χρόνια.

Παρά ταύτα, η είδηση, χθες, της ολοκλήρωσης -εντός 48ώρου- του πρώτου εκ των δύο νοσοκομείων που κατασκευάζονται με μεθόδους-εξπρές στην κινεζική πόλη Ουχάν, στην οποία ξέσπασε πρόσφατα η επιδημία του νέου κοροναϊού, δεν παύει, αφενός, να εντυπωσιάζει και αφετέρου, να προκαλεί συγκρίσεις με την πατρίδα μας.

Οι φίλτατοι, πλην ατυχείς, Κινέζοι επλήγησαν από μία επιδημία η οποία σε διάστημα μόλις ολίγων ημερών από την εκδήλωσή της αριθμεί ήδη περισσότερους από 130 νεκρούς και χιλιάδες νοσούντες, σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής.

Συνολικά, δε, εκτιμάται ότι για την αντιμετώπιση της νόσου στην Ουχάν θα χρειαστούν περί τις 10.000 νοσοκομειακές κλίνες, σύμφωνα με την κινεζική Εθνική Επιτροπή Υγείας, ανακοινώσεις της οποίας δημοσιοποίησε χθες η εφημερίδα People's Daily (Λαϊκή Ημερησία).

Το πρώτο εκ των δύο νοσοκομείων που κρίθηκε απαραίτητο να δημιουργηθούν, χωρητικότητας 1.000 κλινών, παραδόθηκε εντός 48 ωρών και το δεύτερο, δυναμικότητας άλλων 1.300 κλινών, αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία στις 3 Φεβρουαρίου, ήτοι εντός δεκαημέρου από την εξαγγελία κατασκευής του, ανεβάζοντας τη συνολική δυναμικότητα των νοσοκομείων της συγκεκριμένης πόλης σε περισσότερες από 10.000 κλίνες.

Το νοσοκομείο που παραδόθηκε χθες δημιουργήθηκε σε υπάρχουσες αλλά μη χρησιμοποιούμενες κτιριακές εγκαταστάσεις, ενώ το έτερο κατασκευάζεται εκ θεμελίων, με τη χρήση προκατασκευασμένων δομικών στοιχείων.

Με άλλα λόγια, εντός ολίγων ημερών η πόλη Ουχάν αύξησε τη δυναμικότητά της κατά 2.300 κλίνες και απέκτησε δύο νέα και πλήρως εξοπλισμένα νοσοκομειακά ιδρύματα.

Στην Ελλάδα, πόσα χρόνια θα χρειάζονταν για να τα αποκτήσουμε; Ακόμη κι αν θέσουμε στο περιθώριο την παράμετρο των αριθμών, ο κρατικός μηχανισμός πόσο έτοιμος είναι να ανταποκριθεί σε οποιεσδήποτε τυχόν αντίστοιχες συνθήκες έκτακτων αναγκών;

Όταν σε στοιχειώδη ζητήματα -άκρως υπαρκτά- που αφορούν φερειπείν στην αντιπλημμυρική ή την αντιπυρική προστασία, επιδεικνύουμε κολοσσιαία ολιγωρία, σε περιπτώσεις έκτακτων αναγκών, όπως μία επιδημία, πόσο «έτοιμοι» είμαστε να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει;

Εάν όντως, δε, κατορθώσουμε να προχωρήσουμε με ρυθμούς-ρεκόρ, είτε στην κατασκευή είτε στην προμήθεια κάποιων δομών οι οποίες θα κριθούν ως απαραίτητες για την αντιμετώπιση μίας φυσικής ή άλλης καταστροφής, είναι βέβαιον ότι θα... τρέχουμε για χρόνια στη συνέχεια, επικαλούμενοι ζητήματα αδιαφάνειας.

Αυτή, όμως, είναι και η βασική διαφορά μας με τους φίλτατους Κινέζους. Όταν εκείνοι λένε κάτι, το εννοούν, ενώ εδώ, ακόμη κι αν υπάρξουν επίσημες εξαγγελίες, κυλούν χρόνια μέχρι την υλοποίηση και... άλλα τόσα για το δικαστικό ξεκαθάρισμα...