Aυτογκόλ του πολιτικού συστήματος

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η στήλη ούτε επαίρεται για τις ποδοσφαιρικές της γνώσεις ούτε φιλοδοξεί να τις αναπτύξει περαιτέρω. Όμως όσα διαδραματίζονται εσχάτως σε σχέση με τον χώρο του ποδοσφαίρου σαφώς εκφεύγουν από τα στενά όριά του και αφορούν, πλέον, όλους μας.

Κυριότερα, δε, αφορούν τη λειτουργία της δημοκρατίας στην πατρίδα μας και την ποιότητα του πολιτικού της προσωπικού, καθώς θέτουν ευθέως εν αμφιβόλω την ύπαρξη ισονομίας και επαναφέρουν στο προσκήνιο πτυχές ενός πελατειακού καθεστώτος το οποίο έφερε σημαντική ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας.

Δίχως να υπεισέλθουμε στις λεπτομέρειές της, στην υπόθεση του ενδεχόμενου υποβιβασμού των ποδοσφαιρικών ομάδων της Ξάνθης και του ΠΑΟΚ κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ), όσα συνέβησαν απλά δεν αρμόζουν σε μία συντεταγμένη πολιτεία.

Διότι πώς μπορεί να θεωρείται μία πολιτεία ως «συντεταγμένη» ως προς τους νόμους και το Σύνταγμα, τη στιγμή που δηλώνει πως θα προχωρήσει στην αλλαγή ενός νόμου και στην ελάφρυνση των ποινών που αυτός προβλέπει, δεδομένης της εμπλοκής «ιστορικών» ομάδων, όπως υποστηρίζει ο αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού υφυπουργός Λευτέρης Αυγενάκης;

Πόσα χρόνια «ιστορίας», άραγε, χρειάζονται ώστε να μπορεί να αψηφά κανείς το νόμο και με πόσα μέτρα και σταθμά πρέπει να πορευόμαστε σε αυτή τη χώρα;

Όπως, αντίστοιχα, πώς είναι δυνατόν μία κυβέρνηση να δηλώνει ότι δεν υποκύπτει σε εκβιασμό και να διαγράφει εκείνον που τον διετύπωσε, εν προκειμένω τον κ. Θ. Ζαγοράκη από την Κ.Ο. της ΝΔ στην Ευρωβουλή, αλλά ταυτόχρονα να ικανοποιεί και το εκβιαστικό αίτημά του;

Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση έσπευσε το πρωί, δια του κυβερνητικού εκπροσώπου, να ανακοινώσει την κατάθεση τροπολογίας που αλλάζει τον νόμο και προχώρησε στην κατάθεσή της σε λίγες ώρες, με σκοπό να ψηφιστεί την ίδια ημέρα (σ.σ. εντέλει θα γίνει ονομαστική ψηφοφορία σήμερα).

Φίλτατοι, ουδείς λόγος υπάρχει για να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.

Οι καταγγελίες που διατυπώθηκαν κατά των δύο παραπάνω ομάδων, εκ μέρους μίας τρίτης, του Ολυμπιακού, ήταν βαριές και οδήγησαν την ΕΕΑ στη συγκεκριμένη πρότασή της προς το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Όργανο της Super League, αλλά και σε άλλες ενέργειες νομικού χαρακτήρα, βάσει των κανόνων που διέπουν την αυτοδιοίκητη λειτουργία του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Εάν όντως ευσταθούν όσα καταγγέλλονται, είναι σαφές ότι θα υπάρξει συνέχεια σε αυτή την υπόθεση και στην τακτική Δικαιοσύνη.

Υπό αυτό το πρίσμα, πρόκειται για μία υπόθεση η οποία «έχει πάρει τον δρόμο» της και άρα δεν χρήζει άλλων «παρεμβάσεων» εκ μέρους της κυβέρνησης ή τρίτων.

Εάν η κυβέρνηση όντως επιθυμεί να μη διχαστεί η χώρα επ' αφορμή της συγκεκριμένης υπόθεσης, θα όφειλε να μην προχωρήσει την ύστατη ώρα σε νομοθετικές αλλαγές, οι οποίες δύνανται να ερμηνευτούν ως επίδειξη εύνοιας προς τη μία ή την άλλη πλευρά.

Εάν όντως προτίθεται να προχωρήσει σε κινήσεις αυτού του είδους, ποιο θα είναι το μήνυμα που θα εκπέμψει, αν όχι εκείνο της υπερίσχυσης του πελατειακού κράτους έναντι του κράτους δικαίου;

Από την άλλη πλευρά, πώς μπορεί να αξιολογηθεί η σπουδή βουλευτών της αντιπολίτευσης από τη Βόρεια Ελλάδα, που έσπευσαν να καταγγείλουν την απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής; Και τι εξηγήσεις υπάρχουν για τα όσα καταγγέλλει η αξιωματική αντιπολίτευση αναφορικά με τη στελέχωσή της;

Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, στην οποία βυθιστήκαμε εξαιτίας και της επικράτησης ενός ευρύτατου πλέγματος πελατειακών σχέσεων στην Ελλάδα, έχουμε αντλήσει ελάχιστα συμπεράσματα, κατά τα φαινόμενα.

Η συγκεκριμένη υπόθεση ίσως πιστεύει  κάποιος ότι αφορά ένα άθλημα. Δεν αφορά όμως μόνον αυτό. Επ' αυτής κρίνεται η αξιοπιστία ενός σημαντικού τμήματος του πολιτικού μας προσωπικού και η επικράτηση ή μη όρων ισονομίας στην πατρίδα μας.

Ας μη βαδίσουμε, ελαφρά τη καρδία, επ' αυτής. Έρχονται σημαντικότερες και θα χρειαστούμε όσα αποθέματα δύναμης έχουμε για να τις υπερβούμε.