Ο... κακός δρόμος

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο υφυπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης διετύπωσε χθες καταγγελίες βάσει των οποίων επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιούνταν «διπλοεγγραφές» και μεταφορές κονδυλίων στον προϋπολογισμό, από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, ώστε να «ωραιοποιηθεί» η εικόνα των δημόσιων οικονομικών.

Για την ακρίβεια, βάσει αυτών των καταγγελιών, περιοριζόταν έτσι, φαινομενικά, η υποεκτέλεση του ΠΔΕ ενώ παρέμενε σε υψηλά επίπεδα το υπερπλεόνασμα του προϋπολογισμού.

Εάν οι καταγγελίες του κ. Σκυλακάκη ευσταθούν, ο καταλογισμός των όποιων ευθυνών για τις πρακτικές αυτές θα είναι μόνον πολιτικός ή και ποινικός και εάν ναι, πότε θα οδεύσει ο φίλτατος υφυπουργός των Οικονομικών στην Ευελπίδων για τα... περαιτέρω;

Για την ακρίβεια, δεν θα έπρεπε να έχει ήδη διεκπεραιώσει αυτό το σκέλος των υποχρεώσεών του;

Αντιστοίχως, εάν αυτές οι καταγγελίες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ο ΣΥΡΙΖΑ απεικόνισε ορθά τα δημόσια οικονομικά στον τομέα των επενδύσεων, θα υπάρξει καταλογισμός  ευθυνών στους καταγγέλλοντες τις πρακτικές αυτές;

Επίσης χθες, ο βουλευτής Μεσσηνίας και εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Χαρίτσης, κατηγόρησε την κυβέρνηση για αναξιοπιστία, κάνοντας λόγο για ιστορικό χαμηλό 20ετίας στο ΠΔΕ και υποστηρίζοντας ότι «οι υποσχέσεις της ΝΔ για "μπουλντόζες", επενδύσεις και ενίσχυση της μεσαίας τάξης διαψεύδονται παταγωδώς», σε μία μάλλον συναφή τοποθέτηση σχετικά με τις καταγγελίες περί «διπλοεγγραφών» στο ΠΔΕ.

Φίλτατοι, ευλόγως, το μεμπτόν πρέπει να κολάζεται κατά τον προσήκοντα τρόπο. Αυτός, δε, δεν αφορά μόνον τις πολιτικές ευθύνες, οι οποίες επιμερίζονται στην κάλπη, αλλά και τις όποιες άλλες, που συνήθως διευθετούνται στα μέγαρα της οδού Ευελπίδων.

Οφείλουμε, δε, άπαντες σε αυτόν τον τόπο να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα βρέθηκε εκτός αγορών στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, όχι μόνον επειδή εμφάνισε τα περίφημα δίδυμα ελλείμματα (δημοσιονομικό και εμπορικό) αλλά κυριότερα, εξαιτίας του ελλείμματος αξιοπιστίας που τη χαρακτήρισε μετά την εκδήλωση της υπόθεσης «Greek statistics».

Με άλλα λόγια, του διασυρμού που υπέστη, τόσο επί υπουργίας Γ. Αλογοσκούφη (ΝΔ) όσο και επί Γ. Παπακωνσταντίνου (ΠΑΣΟΚ), με την επίσημη παραδοχή εκ μέρους της Ελλάδας ότι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις είχαν καταρτίσει κρατικούς προϋπολογισμούς βάσει αλλοιωμένων στοιχείων.

Ακριβώς αυτοί οι ισχυρισμοί ήταν που οδήγησαν τον τέως πρόεδρο της Κομισιόν και τότε επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην ιαχή «Game over» για την Ελλάδα, ανοίγοντας τις πύλες της κολάσεως για την επόμενη δεκαετία στη χώρα μας. 

Μολονότι είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι ακόμη υποστηρίζουν πως η ελληνική κρίση θα αντιμετωπιζόταν ευχερέστερα εάν δεν είχαν δημοσιοποιηθεί οι όποιες «αταξίες» στην κατάρτιση των προϋπολογισμών, γεγονός παραμένει ότι -έως τώρα- εθεωρείτο πως έχει κλείσει αυτή η «μαύρη σελίδα» στην δημοσιονομική ιστορία του τόπου και ότι η χώρα μας βρισκόταν ήδη στο μέσον της διαδρομής -ή και μακρύτερα- για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της.

Όσα κατήγγειλε χθες ο κ. Σκυλακάκης συνιστούν οπισθοδρόμηση από αυτή την πορεία.

Είτε έχει δίκιο είτε όχι -και αυτό πρέπει να κριθεί από τους φυσικούς δικαστές όλων μας, ήτοι την ελληνική Δικαιοσύνη-, η ζημιά στην αξιοπιστία της χώρας έχει ήδη αρχίσει να καταγράφεται για ακόμη μία φορά.

Ας προσέξουμε, διότι ο δρόμος στον οποίο φαίνεται ότι επιστρέφουμε είναι ιδιαίτερα ολισθηρός και μας έχει οδηγήσει ήδη μία φορά σε ανείπωτα δεινά.