Ξέσπασε... ”εμφύλιος” πόλεμος στη Σοφοκλέους

Με επίκεντρο τις μετοχές του ομίλου Λαναρά εκδηλώθηκε χθες ανοικτά ο ”πόλεμος” που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα ανάμεσα σε δύο διακριτά τμήματα της αγοράς, ένας πόλεμος με άκρως ουσιαστικές και ενδιαφέρουσες πτυχές.

Δημοσιεύθηκε: 13 Δεκεμβρίου 2002 - 09:07

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ξέσπασε... ”εμφύλιος” πόλεμος στη Σοφοκλέους

του Γιώργου Παπανικολάου

Τι μέλλον μπορεί να έχει μια περιφερειακή χρηματιστηριακή αγορά 300 και πλέον εταιριών, στην οποία τα ”σκήπτρα” των αποδόσεων εμφανίζονται να κρατούν μετοχές οι οποίες… καλπάζουν σε πλήρη αντίθεση με τα χρηματιστηριακά τους μεγέθη, ακόμη κι αν βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την… ανυπαρξία (όπως συνέβη πρόσφατα με τη μετοχή της Stabilton που αύξησε κατά 100% την τιμή της πριν περάσει σε καθεστώς… επιτήρησης);

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η Σοφοκλέους στη νέα πραγματικότητα που δημιουργεί η αναδιατύπωση των χρηματιστηριακών αξιών και κανόνων σε παγκόσμια κλίμακα, όταν η χειραγώγηση και η εσωτερική πληροφόρηση… πρωταγωνιστούν (σύμφωνα με σχετική διεθνή έρευνα);

Με ”λάβαρο” τα υπαρκτά αυτά ερωτήματα, ένα μέρος των ισχυρών δυνάμεων της Σοφοκλέους, χρηματιστηριακών και τραπεζικών, ετοιμάζει εδώ και καιρό την επίθεσή του, ενάντια σε ορισμένες- επίσης ισχυρές, ας μη γελιόμαστε- δυνάμεις, που έχουν καταφέρει σταδιακά να εγκαθιδρύσουν τη δική τους πραγματικότητα μέσα στην αγορά, αποκτώντας στην πορεία έως και… ”μυθικές” διαστάσεις.

Δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί ότι εδώ και αρκετό καιρό η επίκληση της εμπλοκής ενός συγκεκριμένου… Κρητικού ονόματος σε μια μετοχή είναι αρκετή για να οδηγήσει σε τοποθετήσεις εκ μέρους σημαντικής μερίδας των φανατικών ”παικτών”, που- ας μην το ξεχνάμε- δεν εγκαταλείπουν τη Σοφοκλέους ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της.

Οι πιέσεις που εκδηλώθηκαν χθες με επίκεντρο τις μετοχές του ομίλου Λαναρά (με την πραγματική υπόσταση των οποίων ασχολείται σε σχετικό σχόλιο του ο Χαμαιλέων) αφορούν κυρίως στους ανοικτούς λογαριασμούς ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις. Τις δυνάμεις του ”κέντρου” και της ”περιφέρειας” της Σοφοκλέους.

Κι αυτό, καθώς ο πρωταγωνιστικός ρολος ορισμένων μετοχών στην άνοδο της αγοράς, (κατόπιν του ”χαμηλού” που σημειώθηκε στις 9 Οκτωβρίου), μετοχών που στις περισσότερες περιπτώσεις κινήθηκαν… αντίθετα με την πορεία των θεμελιωδών μεγεθών τους, ήταν ”η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι”.

Πολύ περισσότερο, καθώς η συστηματική εμπλοκή– σχεδόν κατά αποκλειστικότητα- συγκεκριμένων χρηματιστηριακών εταιριών, στις δραστηριότητες των ολιγάριθμων επενδυτικών σχημάτων, αλλοιώνει την εικόνα του όγκου συναλλαγών, των προμηθειών και των μεριδίων αγοράς, σε μια περίοδο που ισχύει το… ”Ο θάνατός σου η ζωή μου”.

Είναι βέβαια περιττό να ειπωθεί ότι ο ”αγώνας” δεν διεξάγεται στο γήπεδο των ηθικών αξιών, αλλά σε έτερα, πολύ πιο ... πρακτικά ”τεραίν”.

Αλλωστε, το γεγονός ότι η ανάπτυξη αυτών των ”σχημάτων”, παλαιότερα γνωστών ως… λόμπι (για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη), γιγαντώθηκε εξ αιτίας των κενών που άφησε η ”επίσημη αγορά”, όπως και οι έμμεσες ευθύνες θεσμικών και άλλων παραγόντων αποτελούν ανοικτά θέματα για… απολογιστική συζήτηση.

Για τις αρχές όμως είτε του Χρηματιστηρίου είτε της Κεφαλαιαγοράς, τέτοιου είδους… πολυτέλειες δεν φαίνεται να υφίστανται για πολύ.

Στην περίπτωση του κ. Αλεξάκη, γνωστού για τη διαλλακτικότητα και την πραότητά του, συχνότατα όμως ”κατηγορούμενου” για έλλειψη αποφασιστικότητας, περιθώρια παλινωδίας ή καθυστέρησης δεν υπάρχουν, ιδίως αν πρόκειται να ανανεωθεί η, οδεύουσα προς τη λήξη της, θητεία του.

Αντίστοιχα ”λεπτή” είναι και η περίπτωση του κ. Θωμαδάκη, ο οποίος κατηγορείται από μέρος της αγοράς για υπερβολική ”κανονικοποίηση” της Σοφοκλέους, ενδεχομένως και για υπερ-εξουσίες (ιδίως μετά την υπό εξέλιξη μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Χ.Α.) κι από άλλους για ελλιπή επί του πρακτέου έλεγχο, αρχής γενομένης από το… ένδοξο 1999.

Αμφότεροι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι για τη Σοφοκλέους (ασχέτως των επιθυμιών αρκετών ”παραγόντων” της) ένα είναι το ζητούμενο: Καθαρές λύσεις με συνέπεια και συνέχεια.

Λύσεις που θα εγκαθιδρύουν πέραν πάσης αμφιβολίας τη διαφάνεια και την ισονομία, σε μια περίοδο κατά την οποία η ανοικτή, τοις πράγμασι αμφισβήτησή τους, αποτελεί το πρώτο σε σπουδαιότητα πρόβλημα της αγοράς...

Στο πλαισιο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστούν κι εκείνες οι περιπτώσεις εταιριών και επιχειρηματιών, τα ονόματα των οποίων… ψιθυρίζονται εδώ και μήνες, εκείνων που κινούνται στη κόψη του ξυραφιού, εκείνων που μετακυλίουν μεταχρονολογημένες επιταγές, εκείνων που αντιμετωπίζουν το φάσμα της υποχρεωτικής μετοχοποίησης μέρους των χρεών τους, κι εκείνων που ”πάσχουν” αναμένoντας την ημερομηνία καταβολής του δώρου Χριστουγέννων!!!

ΥΓ: Η τελευταία ανοικτή κόντρα μεταξύ ”κέντρου” και ”περιφέρειας” στη Σοφοκλέους, είχε εκδηλωθεί- υπο άλλους όρους- σε ένα χρονικό σημείο του 1999, που αποδείχθηκε εκ των υστέρων σημείο καμπής για την αγορά. Λέτε να συμβεί ξανά κάτι αντίστοιχο;

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.