Τα λαμπιόνια και η μουρμούρα στη Σοφοκλέους

Κλίμα μουρμούρας επικρατεί στους κόλπους της αγοράς για την περαιτέρω πορεία της Σοφοκλέους, η οποία πλησιάζει και πάλι επικίνδυνα σημεία. Ηδη ο Ξιφίας επανέφερε το πρόβλημα της αξιοπιστίας, οι ανάδοχοι της ΔΕΗ κοιτάζουν τα τεφτέρια, ορισμένοι βγάζουν λεφτά από τον DAX και οι βιτρίνες των καταστημάτων μας καλούν να ξοδέψουμε.

Δημοσιεύθηκε: 6 Δεκεμβρίου 2002 - 08:39

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τα λαμπιόνια και η μουρμούρα στη Σοφοκλέους

Θέλεις τα φωτάκια στις βιτρίνες των καταστημάτων ενόψει των Χριστουγέννων, θέλεις η έλλειψη ρευστότητας, θέλεις το αρνητικό γύρισμα των διεθνών αγορών και η αβεβαιότητα για τις εξελίξεις στο Ιράκ, όλα αυτά, και πολλά άλλα, συντείνουν στην αναβίωση μιας αρνητικής μουρμούρας στους κόλπους των εγχώριων επενδυτών για την πορεία της Σοφοκλέους.

Η αγορά δοκίμασε να υπερβεί τον πήχη των 1.900 μονάδων, απέτυχε και τώρα, όπως λένε και οι τεχνικοί αναλυτές, βρίσκεται πάλι στο κρίσιμο σημείο των 1.850 μονάδων, η διάσπαση του οποίου μόνον κινδύνους εγκυμονεί για την αγορά.

Κίνδυνοι που δικαιώνουν όσους θεωρούν ”αναξιόπιστη” τη Σοφοκλέους, αλλά και κίνδυνοι για τους οφειλέτες των κάθε λογής μετοχοδανείων, καθώς η υποχώρηση των αποτιμήσεων των ενεχύρων θα διαταράξει για μία ακόμη φορά τις σχέσεις τους με τις τράπεζες κλπ. κλπ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα έλλειψης διαφάνειας, αλλά και αναξιοπιστίας, αποτελεί η περίπτωση της Ξιφίας, για την οποία η διοίκηση του ΧΑ αποφάσισε την υπαγωγή της από σήμερα σε καθεστώς επιτήρησης.

Βλέπετε, η άνθηση της Σοφοκλέους επέτρεψε στη διοίκηση της εταιρίας να συνδυάσει τα... ψάρια με τις... αερομεταφορές, δηλ. να κατασπαταλήσει τα χρήματα των επενδυτών.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά η εταιρία στο παρά πέντε ειδοποίησε τη διοίκηση του ΧΑ ότι σήμερα εκδικάζεται αίτηση πτώχευσης που κατέθεσε πιστώτρια τράπεζα, ενώ μόλις την Τετάρτη με επιστολή στο ΧΑ χαρακτήριζε ”κακόβουλα” σχετικά δημοσιεύματα του τύπου.

Από την άλλη πλευρά το παιχνίδι με την περιφέρεια, δηλ. με τη βελτιστοποίηση των αποτιμήσεων, φαίνεται να λαμβάνει τέλος, καθώς, όπως λένε στην αγορά ”δεν μπαίνει φρέσκο χρήμα”, και ως εκ τούτου το ”παιχνίδι” γίνεται με τη μέθοδο της... ανακυκλώσεως, η οποία, βεβαίως, έχει και αυτή τα όρια της.

Αν τώρα σκεφθεί κανείς τις αγκυλώσεις του ΟΤΕ, τη ρευστότητα που αντλεί η δημόσια εγγραφή της ΔΕΗ, αλλά και τα νέα προβλήματα που φέρνει στα κέρδη των τραπεζών η μείωση των ευρωεπιτοκίων, τότε μόνον καλά νέα δεν προοιωνίζονται από τον χώρο των blue chips.

Ισως αυτά να βλέπουν κάποιοι οξυδερκείς Έλληνες, των οποίων η δουλειά είναι να βγάζουν κέρδη για την εταιρία τους, αλλά και για τους ίδιους και να κινούνται σε ξένες ατραπούς.

Οπως για παράδειγμα, παίζοντας Παράγωγα στον Dax, τον οποίο αμερικανοί traders έχουν μετατρέψει σε γιο-γιο.

Νίκος Χίος

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.