Καθαρές λύσεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δεν είναι μόνο μία επιστολή διαμαρτυρίας, κριτικής, προτάσεων ή ακόμη και μία δήλωση πιστότητας στην κομματική «ορθοδοξία». 

Η μακροσκελής επιστολή που δημοσιοποίησε η περίφημη πρωτοβουλία των 53+, υπό τον τίτλο: «Ένας οδικός χάρτης προς το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ», αποτελεί κάτι σημαντικότερο από το άθροισμα όλων των παραπάνω.

Η αξία της εντοπίζεται κυρίως στη συμβολή που μπορεί να έχει στη συζήτηση για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, του κόμματος που κατέλαβε τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, εξασφαλίζοντας μερίδιο 31,53% της προτίμησης του εκλογικού σώματος στις τελευταίες εθνικές βουλευτικές εκλογές.

Υπό αυτό το πρίσμα, μία συζήτηση για την ταυτότητα του δεύτερου ισχυρότερου κόμματος στην Ελλάδα ασφαλώς έχει αξία. Εάν, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «κόμμα», όπως δηλώνουν οι 53+ ή μία «παράταξη», όπως επιθυμούν να τον βαπτίσουν όσοι επιθυμούν τη μετεξέλιξή του ή τον μετασχηματισμό του σε κύριο φορέα εκπροσώπησης της κεντροαριστεράς ή ακόμη και ευρύτερων πολιτικών στρωμάτων.

Όταν, δε, αυτή η συζήτηση εξελίσσεται μόλις λίγους μήνες πριν το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θα διεξαχθεί την Άνοιξη του επόμενου έτους ή «λίγο πριν ή λίγο μετά το Πάσχα», όπως δήλωσε πρόσφατα ο φίλτατος κ. Α. Τσίπρας, τότε η σημασία της είναι εύλογη.

Τουλάχιστον κρίνεται ως εύλογη, υπό το φως της ανάγκης να απαντηθούν οι προβληματισμοί που εγείρουν οι 53+, τόσο από την ηγεσία όσο και από τη λοιπή δομή του ΣΥΡΙΖΑ.

Διότι εντέλει είναι σαφές ότι πέραν των 53+ απασχολεί και άλλους στην ελληνική κοινωνία το ερώτημα που έθεσαν στην επιστολή τους για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Θα παραμείνει κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς ή θα μετασχηματιστεί σε μία θολή παράταξη του λεγόμενου προοδευτικού δημοκρατικού χώρου; Θα διατηρήσει την ταυτότητά του, τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά ή ο "νέος ΣΥΡΙΖΑ" δεν χρειάζεται ταυτότητα, αξίες και ιδεολογία, κάτι σαν σούπερ μάρκετ που διαθέτει τα πάντα αλλά στην πραγματικότητα τα ασήμαντα, τα εφήμερα, της μόδας;».

Σύμφωνα με τους 53+, άτυπος «επικεφαλής» των οποίων φέρεται ο φίλτατος Ευκλ. Τσακαλώτος, το  παραπάνω ερώτημα, αν και τίθεται, είναι ίσως ρητορικό καθώς, όπως επισημαίνουν στην επιστολή τους: «Θεωρούμε ότι η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής αποτυπώνει ξεκάθαρα τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς που έχει ως όραμα τον σοσιαλισμό...».

Όταν, δε, αυτή η διακήρυξη σημειώνεται στον απόηχο της -επί 4,5 χρόνια- διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και στην επιτυχή ολοκλήρωση του Γ' μνημονίου, τότε ίσως αφορά μία πολύ ευρύτερη συζήτηση στην ελληνική κοινωνία.

Όπως και να έχει, λοιπόν, τα ερωτήματα που θέτουν οι 53+, όσο μειοψηφικά κι αν είναι ενδεχομένως στον ΣΥΡΙΖΑ ή και ευρύτερα στην ελληνική κοινωνία, απαιτούν καθαρές απαντήσεις.

Διότι επ' αυτών των απαντήσεων -και βεβαίως των πράξεων και πολιτικών προτάσεων που θα τις συνοδεύσουν- θα κληθεί το ελληνικό εκλογικό σώμα να αποφανθεί κατά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε κι αν αυτή διεξαχθεί.

Εντέλει, είτε τα ερωτήματα που θέτουν οι 53+ είναι της λογικής “last year” και έχουν ήδη ξεπεραστεί από τις πρακτικές διεύρυνσης που ακολουθούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι, είναι απολύτως χρήσιμο να απαντηθούν. Τουλάχιστον, έτσι, η όποια απόσταση μεταξύ ρητορικής και πράξης θα είναι περισσότερο ευδιάκριτη και  η εξαγωγή των όποιων συμπερασμάτων ευχερέστερη.

Τουλάχιστον, για εκείνους οι οποίοι ακόμη διατηρούν αμφιβολίες, όσο και για τους υπολοίπους.