Κενή εστία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με το ΚΙΝΑΛ να προσπαθεί ακόμη να βρει την ταυτότητα με την οποία θα πορευτεί στο μέλλον και τον ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει αναλάβει πλήρως από τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες που υπέστη κατά το πρόσφατο παρελθόν, η κυβέρνηση της ΝΔ εμφανίζεται να παίζει προ… κενής εστίας.

Δεν θα είναι, όμως, έτσι για πάντα.

Η άτυπη περίοδος χάριτος που απολαμβάνει οποιαδήποτε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση έχει βραχεία ημερομηνία λήξεως και πάντως βρίσκεται στα καταληκτικά της στάδια, έτσι όπως στέκουν σήμερα τα πράγματα στη χώρα μας.

Παρά τη σημαντική αποκλιμάκωσή της κατά το προηγούμενο διάστημα, η ανεργία παραμένει σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης που εμφανίζει η οικονομία εξακολουθεί να είναι αναιμικός.

Την ίδια ώρα, σχεδόν το ήμισυ των ελληνικών νοικοκυριών εμφανίζει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία -πάνω από 4 εκατ. φορολογούμενοι- και το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένει ως αγκάθι στα πλευρά της ελληνικής κοινωνίας αλλά και του τραπεζικού συστήματος της χώρας.

Στο διεθνές προσκήνιο, δε, τα πράγματα ίσως είναι ακόμη χειρότερα, με τις κυριότερες οικονομίες της ευρωζώνης να εμφανίζουν στασιμότητα, το Brexit -και δη το άτακτο- να υπόσχεται οικονομική οπισθοδρόμηση και τον εμπορικό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και της λοιπής… υφηλίου να φέρνει ένα βήμα πιο κοντά την ύφεση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Προς την ίδια κατεύθυνση ωθούν τα πράγματα, δε, οι εξελίξεις στον Περσικό, οι οποίες ήδη οδήγησαν σε ανατίμηση τις πετρελαϊκές τιμές, καθιστώντας ακόμη πιο δαπανηρό το μονοπάτι της ανάπτυξης. 

Υπό αυτό το πρίσμα, ούτε χρόνος για χάσιμο υπάρχει για την ελληνική οικονομία, ούτε μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να αναπαυθεί στις όποιες θετικές εντυπώσεις δημιούργησε το μέχρι τώρα δείγμα γραφής της.

Αντίθετα, η κλεψύδρα ανοχής αδειάζει ταχύτατα για μία κυβέρνηση η οποία από την πρώτη στιγμή καθιστούσε σαφές ότι φιλοδοξεί να κάνει τα λόγια έργα, υλοποιώντας τις μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος, ώστε να πείσει εταίρους και δανειστές για την αξιοπιστία της χώρας.

Στο περιθώριο της πρόσφατης επίσκεψής του στη χώρα μας, ο Αμερικανός υπουργός Εμπορίου Ουίλμπουρ Ρος, απευθυνόμενος προς κοινό εκπροσώπων του Τύπου, δήλωσε ενθουσιασμένος με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την απόφασή της να μειώσει ταυτόχρονα τους φόρους και να προωθήσει δομικές μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία της οικονομίας.

Είπε, μάλιστα, ότι αμφότερες αυτές οι κινήσεις κάνουν πιο εύκολη τη ζωή της επιχειρηματικής κοινότητας και τη βοηθούν στον δρόμο της προς τη γενική ευημερία.

Για την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών, όμως, ο δρόμος είναι μακρύς.

Τα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα που στάθηκαν εμπόδιο στην υλοποίηση του μεταρρυθμιστικού έργου κατά τη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου είναι ακόμη ισχυρά και σύντομα οι αντιδράσεις στις διαρθρωτικές αλλαγές θα πλαισιωθούν και από εκείνες της αντιπολίτευσης, που -αναπόδραστα- θα ξαναβρεί τον βηματισμό της.

Η εστία, υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα παραμείνει κενή για πολύ ακόμη.

Ζητήματα όπως η εκ νέου αναμόρφωση του -ακόμη νοσούντος- ασφαλιστικού συστήματος, της επιτάχυνσης του ρυθμού απονομής δικαιοσύνης, της αύξησης της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα και τόσων άλλων που ακόμη στέκουν ως ανάχωμα στην επιχειρηματική δράση και την ανάπτυξη, είναι σαφές ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις.

Τώρα είναι ο καιρός των γκολ… όχι αργότερα.