Τι 'χες, Γιάνη;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Για το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τη θητεία του Γιάνη (με ένα ν) Βαρουφάκη στο υπουργείο Οικονομικών πολλά έχουν λεχθεί και -είναι βέβαιον- θα λεχθούν ακόμη περισσότερα.

Εάν υπάρχει όμως ένα πράγμα για το οποίο δεν είναι δυνατόν να κατηγορηθεί ο γραμματέας του ΜέΡΑ25, αυτό είναι η ασυνέπεια. Τα ίδια έλεγε τότε, τα ίδια είπε και χθες στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ενόψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου. «Αν επιλέξουν να μας πετάξουν έξω από το ευρώ, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Δεν θα το κάνουν», δήλωσε, επιλέγοντας να αγνοήσει την κατάσταση στην οποία είχε οδηγήσει τη χώρα ακριβώς αυτό το δίλημμα το καλοκαίρι του 2015.

Σαφώς, δε, λέγει και αλήθειες ο φίλτατος κ. Βαρουφάκης, επισημαίνοντας ότι «το πρόγραμμα της ΝΔ και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς ρήξη με τους δανειστές».

Τόσο το ενδεχόμενο υπαναχώρησης από τις δεσμεύσεις περί πρωτογενών πλεονασμάτων -όσο απαραίτητη κι αν είναι αυτή για την ταχύτερη ανάκαμψη της οικονομίας- όσο και του περαιτέρω ξηλώματος του μνημονιακού «πουλόβερ» (π.χ. κατάργηση νόμου Κατρούγκαλου), προϋποθέτουν ρήξη με τους δανειστές.

Χάρη όμως στην υπαναχώρηση από ακριβώς αυτές τις θέσεις ρήξης με τους δανειστές (μία πρακτική που έγινε ευρύτερα γνωστή ως… κυβίστηση), μπόρεσε να σταθεί η χώρα στα πόδια της και να βαυκαλίζεται σήμερα ότι βρίσκεται εκτός μνημονίου, ασχέτως των δεσμεύσεων που έχει να εκπληρώσει έως το… 2060 ή και περαιτέρω (Υπερταμείο).

Προφανώς η ποιότητα διαβίωσης στην Ελλάδα θα ήταν σαφώς υψηλότερη και το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών σημαντικά υψηλότερο, εάν δεν εφαρμόζονταν η υπερφορολόγηση και τα λοιπά μέτρα λιτότητας του Γ’ μνημονίου.

Όμως αυτό ήταν το τίμημα που αναγκάστηκε να καταβάλει η χώρα, εξαιτίας της απροθυμίας της να ανταποκριθεί στις προηγούμενες μνημονιακές της δεσμεύσεις αλλά και όσων επεφύλαξε για την ελληνική οικονομία το «πέρασμα» του ιδίου του κ. Βαρουφάκη από το υπουργείο Οικονομικών, το α' εξάμηνο του 2015.

Ζητά σήμερα ο φίλτατος κ. Βαρουφάκης, μεταξύ άλλων, αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους με ρήτρα ανάπτυξης, δεσμεύεται ότι θα μειώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα κατά 60% έως και 100%, ανάλογα με τον ρυθμό ανάκαμψης, ενώ προτείνει και «καινοτόμα» συστήματα όπως το «Δημόσιο εξωτραπεζικό σύστημα πληρωμών», δηλαδή, ένα σύστημα συναλλαγών εκτός… ευρώ.

Τι ’χες, Γιάνη; Τι ’χα πάντα;

Ακριβώς οι ίδιες «λύσεις» που οδήγησαν τη χώρα μας -αποδεδειγμένα, μέχρι κεραίας- στα πρόθυρα του Grexit και κατά πάσα βεβαιότητα εκτός ΕΕ, εισάγονται και πάλι στη δημόσια συζήτηση, με πρωτοβουλία του φίλτατου Βαρουφάκη!

«Δεν θέλουμε το Grexit, αλλά δεν το φοβόμαστε, γιατί θα έχει ένα κόστος, αλλά αυτό θα είναι πρόσκαιρο. Αν συνεχίσουμε το τέταρτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μείνει κανείς νέος στη χώρα μας», δηλώνει και δίχως αμφιβολία -όπως κατέδειξαν και οι ευρωεκλογές- θα βρεθούν πολλοί να τον υποστηρίξουν. Ενδεχομένως, δε, αρκετοί και για την είσοδό του στη Βουλή.

Ενώπιον, βέβαια, αυτής της επιχειρηματολογίας, ποια η ανάγκη επισήμανσης της αξίας της παραμέτρου της αξιοπιστίας για μία χώρα; Ποια η ανάγκη επισήμανσης του γεγονότος ότι μετά από τόσα χρόνια παλινωδιών, η χώρα μας κατορθώνει σήμερα να στέκεται σχετικά καλύτερα στα πόδια της, από ό,τι το 2015, ακριβώς επειδή ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει;

Ευλόγως, είναι περιττό. Ούτως ή άλλως…τι ’χες, Γιάννη;