Το δίλημμα της περιπέτειας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από την εποχή του περίφημου «Καραμανλής ή τανκς» έως σήμερα, τα διλήμματα «εκβιαστικού» χαρακτήρα είθισται να κυριαρχούν κατά τις προεκλογικές περιόδους.

Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, δεν προκαλεί έκπληξη ούτε το «αυτοδυναμία ή εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο», που αναφώνησε χθες ο φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε το «ΚΙΝΑΛ ή περιπέτειες», της επίσης φιλτάτης Φώφης Γεννηματά.

«Θέλω να επαναλάβω ότι η χώρα χρειάζεται, ότι χρειάζομαι προσωπικά, ότι χρειαζόμαστε η Νέα Δημοκρατία, ισχυρή εντολή το βράδυ της 7ης Ιουλίου για να αποφύγουμε τις περιπέτειες», είπε ο κ. Μητσοτάκης, απαντώντας σε ερωτήματα του κ. Γ. Πρετεντέρη και συνέχισε: «Εάν δεν μπορεί να σχηματιστεί για οποιονδήποτε λόγο κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, τότε η χώρα νομοτελειακά, κ. Πρετεντέρη, θα οδηγηθεί ξανά σε εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο».

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος ήταν και η κα Γεννηματά: «Το δίλημμα είναι ένα ισχυρό Κίνημα Αλλαγής ή νέες περιπέτειες».

Αμφότερα αυτά τα διλήμματα, όμως, όσο κι αν εντάσσονται στις εκλογικές τους επιδιώξεις, του μεν πρώτου για την εξασφάλιση αυτοδυναμίας, της δε δεύτερης για τη μεγιστοποίηση του αποτελέσματος του κόμματος του οποίου ηγείται, δεν παύουν να συνιστούν έναν «εκβιασμό» του εκλογικού σώματος.

Ενίοτε, δε, οι «εκβιασμοί», όσο «αθώοι» ή «επ’ αγαθώ» κι αν εμφανίζονται, τυγχάνουν της… προσήκουσας απάντησης. Οι λόγοι απλοί: τυχόν αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης εκ του αποτελέσματος της κάλπης της 7ης Ιουλίου, οδηγεί σε νέα εκλογική αναμέτρηση βάσει του συστήματος της απλής αναλογικής, όπως είπε χθες ο κ. Μητσοτάκης.

Εάν, όμως, με 50 έδρες μπόνους για τον νικητή των εκλογών της 7ης Ιουλίου, που θα διεξαχθούν βάσει ενισχυμένης αναλογικής, δεν σταθεί δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης, τότε πώς θα γίνει τούτο εφικτό βάσει της απλής αναλογικής, τον Δεκαπενταύγουστο ή όποτε στηθεί η νέα κάλπη;

Θα πάμε σε νέα αναμέτρηση και σε νέο φαύλο εκλογικό κύκλο, έως ότου μπορέσουν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να συνεννοηθούν; Εάν όμως είναι όντως έτσι τα πράγματα, τότε τα περί σταθερότητας καλά θα κάνουμε να τα ξεχάσουμε…

Να ξεχάσουμε επίσης την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την επαναφορά κάποιου είδους ενισχυμένης αναλογικής -η οποία, όπως διατείνονται ορισμένοι, αναδεικνύει ισχυρές και αυτοδύναμες κυβερνήσεις- και βεβαίως να ξεχάσουμε τα περί της ολοκλήρωσης της συνταγματικής αναθεώρησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον εκλογικό κύκλο. 

Αντίστοιχα, θα πρέπει να «ξεχάσουμε» την παρουσία στιβαρού καπετάνιου στο τιμόνι της χώρας εν μέσω θέρους, ώστε να αντιμετωπιστούν οι φουρτούνες στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο και βεβαίως να ξεχάσουμε τα περί δραστικών μεταρρυθμίσεων και μειώσεων της φορολογίας, ώστε να αναθερμανθεί η οικονομική δραστηριότητα, όπως ευαγγελίζεται ο κ. Μητσοτάκης.

Αν είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα, τότε… φίλτατοι, ξεχάστε το εντελώς το ζήτημα.

Η χώρα θα οδηγηθεί σε περιπέτειες απλώς και μόνον επειδή οι πολιτικοί της ηγέτες αρνούνται να κάνουν χωριό -ή δηλώνουν ότι δεν μπορούν- και εμφανίζονται διατεθειμένοι να την αφήσουν να προσεγγίσει για ακόμη μία φορά τα βράχια.

Υπό αυτή τη λογική, όσο θεάρεστο κι αν εμφανίζεται για τους ίδιους το δίλημμα αυτό, έχουν διανοηθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει ως «μπούμερανγκ», όπως θα έλεγαν οι φίλοι μας οι Αυστραλοί;

Αντί, λοιπόν, να θέτουν εκβιαστικά διλήμματα του είδους, γιατί δεν συζητούν μία προγραμματική ατζέντα σημείων επί των οποίων μπορούν να συγκλίνουν, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η κυβέρνηση της επόμενης ημέρας;

Εάν βεβαίως δεν υπάρξουν… εκπλήξεις στην κάλπη.