Κάν' το όπως ο Τραμπ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η «αυστηρή προειδοποίηση» την οποία η ΕΕ φέρεται προετοιμασμένη να απευθύνει σήμερα προς την Τουρκία αναφορικά με τις ενέργειές της στην Ανατ. Μεσόγειο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα κενό γράμμα.

Στον βαθμό που τούτη εγκριθεί από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ, το οποίο συνεδριάζει σήμερα, θα ισοδυναμεί με ακόμη μία φραστική καταδίκη εκ μέρους των 28, στον απόηχο πολλών αντίστοιχων κατά το παρελθόν (Τουσκ, Γιούνκερ, Μογκερίνι κ.α.), την ίδια ώρα που η Τουρκία παραβιάζει εμπράκτως την κυριαρχία μίας χώρας-μέλους της ΕΕ μέσω γεωτρήσεων -ή της απειλής γεωτρήσεων- στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΚΥΠΕ, τις οποίες αναμετέδωσε χθες το ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η ΕΕ θα επαναλάβει ότι καταδικάζει "τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο" και θα σημειώνει ότι "η Τουρκία συνεχίζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την ΕΕ"».

Παράλληλα, οι 28 θα επαναλαμβάνουν ότι «οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν σταματήσει και δεν υπάρχουν άλλα κεφάλαια που εξετάζονται για άνοιγμα ή κλείσιμο» και θα προειδοποιούν την Τουρκία ότι «δεν προβλέπεται να υπάρξει περαιτέρω εργασία προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας».

Με άλλα λόγια, πλούσια ρητορική αλλά από πράξεις… μηδέν.

Αντίθετα, σχεδόν προ έτους και για ζήτημα το οποίο αφορούσε ένα και μόνον πρόσωπο -και όχι την κυριαρχία μίας ολόκληρης χώρας-, οι ΗΠΑ έδειχναν ότι αυτό που μετρά δεν είναι τα λόγια αλλά οι πράξεις.

Μετά από άκαρπες συζητήσεις μηνών σχετικά με την απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, η Ουάσιγκτον ανακοίνωνε, στις αρχές Αυγούστου 2018, ότι επέβαλε κυρώσεις σε βάρος των Τούρκων υπουργών Δικαιοσύνης Αμντουλχαμίντ Γκιουλ και Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού.

Κάθε περιουσιακό στοιχείο των δύο υπουργών που ήταν εντός αμερικανικής δικαιοδοσίας πάγωνε και οποιαδήποτε συναλλαγή Αμερικανών με τους δύο Τούρκους αξιωματούχους κρινόταν «απαγορευμένη», τόνιζε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ στη σχετική του ανακοίνωση.

Περίπου 10 ημέρες μετά και αφού η Τουρκία είχε ανταποδώσει με αντίστοιχες κυρώσεις εις βάρος Αμερικανών αξιωματούχων, οι ΗΠΑ προχωρούν στην επιβολή και νέων κυρώσεων, αυτή τη φορά με την επίκληση λόγων εθνικής ασφαλείας.

Συγκεκριμένα, όπως είχε ανακοινωθεί στις 10 Αυγούστου, από τον Λευκό Οίκο, «ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διέταξε την κυβέρνησή του να προχωρήσει στην αύξηση των δασμών στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου από την Τουρκία, με βάση το Άρθρο 232 της αμερικανικής εμπορικής νομοθεσίας, που επικαλείται λόγους εθνικής ασφάλειας».

«Οι δασμοί με βάση το Άρθρο 232 επιβάλλονται σε εισαγωγές από συγκεκριμένες χώρες, οι εξαγωγές των οποίων απειλούν να βλάψουν την εθνική ασφάλεια όπως καθορίζεται στο Άρθρο 232, ανεξάρτητα από διαπραγματεύσεις στο εμπόριο ή σε οποιοδήποτε άλλο θέμα», τόνισε μια από τις εκπροσώπους της αμερικανικής προεδρίας.

Στις 12 Οκτωβρίου, δηλαδή μετά την πάροδο διμήνου, ο πάστορας Μπράνσον αφηνόταν ελεύθερος.

Η διπλωματική κρίση που τροφοδοτήθηκε από την υπόθεση Μπράνσον μεταξύ των δύο κρατών -συμμάχων στο NATO- προκάλεσε την κατάρρευση της τουρκικής λίρας και εξέθεσε την ευπάθεια της τουρκικής οικονομίας, καταδεικνύοντας ότι αυτό που μετρά στη γεωπολιτική σκακιέρα είναι τα έργα και όχι μόνον τα λόγια.

Από την υπόθεση αυτή, κατά τα φαινόμενα, η ΕΕ έχει αντλήσει ελάχιστα διδάγματα.

Όσο, όμως, στέκει ανήμπορη να υπερασπιστεί ακόμη και τα πλέον θεμελιώδη, όπως η κυριαρχία των κρατών-μελών της, τότε αναιρεί τους λόγους ύπαρξής της και ως εκ τούτου προδιαγράφει με τον πλέον μελανό τρόπο το μέλλον της.