Τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από λόγια πάμε καλά.

Οι εκκλήσεις του Ελληνα πρωθυπουργού Α. Τσίπρα και του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδη για την ύπαρξη αλληλεγγύης εκ μέρους της ΕΕ έναντι των τουρκικών προκλήσεων στην Α. Μεσόγειο, οδήγησαν χθες -πέραν του περίφημου «είμαι Κύπριος» από τα χείλη του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ- σε ανακοίνωση καθολικής καταδίκης των παράνομων τουρκικών ενεργειών, από το άτυπο Συμβούλιο Αρχηγών της ΕΕ, στη Ρουμανία.

Όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας Πρ. Προδρόμου, «υπήρξε θετική αντιμετώπιση από τους εταίρους στο Άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθώς και καθολική τοποθέτηση αλληλεγγύης προς την Κύπρο, αλλά και καταδίκης των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας».

Αυτής της ομόφωνης καταδίκης, βεβαίως, είχε προηγηθεί αντίστοιχη δήλωση εκ μέρους της Φεντερίκα Μογκερίνι, ενώ στο περιθώριο του Συμβουλίου υπήρξαν και κατ’ ιδίαν συναντήσεις του κ. Αναστασιάδη, με τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, την καγκελάριο της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ, τους πρωθυπουργούς της Ιταλίας Τζιουζέπε Κόντι, της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ και της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα.

Υπό το φως όλων αυτών, τουλάχιστον στα λόγια, πάμε καλά. Το ζητούμενο, όμως, όπως επεσήμανε ο ίδιος ο κ. Προδρόμου, είναι η μετάβαση από τα λόγια στην πράξη. «Στις συναντήσεις, ο πρόεδρος επεσήμανε την ανάγκη, πέραν των μηνυμάτων που δυστυχώς μέχρι τώρα δεν λαμβάνει υπόψη η Τουρκία, να προχωρήσει η ΕΕ σε μεθοδευμένα μέτρα», όπως είπε.

Ακριβώς τον ίδιο προβληματισμό, δε, είχε θέσει -από το δικό του μετερίζι και σε σαφώς προγενέστερο χρόνο- ο νυν υπουργός Άμυνας και τότε Α/ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, υποστηρίζοντας ότι «εάν κληθούμε να πολεμήσουμε κατά της Τουρκίας, κανείς δεν θα έρθει στο πλάι μας. Σ' αυτό τον πόλεμο θα είμαστε μόνοι μας».

Οι λόγοι για τους οποίους προχώρησε σε αυτή την εκτίμηση ο βετεράνος στρατιωτικός και νυν υπουργός Άμυνας, αφορούν άμεσα τον ρόλο τόσο του ΝΑΤΟ όσο -κυριότερα- της ΕΕ. Διότι τι αξία έχει ένα οικοδόμημα όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν στέκει αδύναμο να υπερασπιστεί την κυριαρχία των κρατών-μελών του ή την επικράτηση του διεθνούς δικαίου;

Η υπόθεση της παραβίασης του κυπριακής κυριαρχίας εκ μέρους της Τουρκίας είναι -εκ των πραγμάτων- θεμελιώδης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επί της εξέλιξης αυτής της υπόθεσης θα κριθεί κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί κάτι περισσότερο από ένα χαλαρό οικονομικό μόρφωμα ή -αντίθετα- εάν είναι σε θέση να αρθρώσει ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική.

 Όπως κάθε κρίση κατά το παρελθόν, έτσι και η παρούσα βρίσκει την ΕΕ απροετοίμαστη και δίχως τις κατάλληλες δομές αντίδρασης, πέραν των εθνικών δυνατοτήτων που διαθέτει το κάθε κράτος-μέλος.

 Από αυτές τις δυνατότητες και την προθυμία αξιοποίησής τους, όμως, θα κριθεί κατά πόσον μπορεί να εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο και -εν προκειμένω- τα διεθνή εντάλματα σύλληψης, για τα οποία έκανε λόγο χθες  ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης.

 Κυριότερα, δε, θα κριθεί -σε μεγάλο βαθμό- και η όποια αξία παραμονής σε διεθνείς οντότητες όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

 Διότι εάν την κρίσιμη ώρα βρεθείς μόνος, ούτως ή άλλως, με τους στρατιωτικούς συμμάχους σου σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου και τους Ευρωπαίους εταίρους σου ως θεατές, τι αξία έχουν τα λόγια και οι υποσχέσεις;