Ο εξ Ανατολών κίνδυνος

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ανεξαρτήτως εάν η Άγκυρα διαθέτει όντως, σήμερα, δυνατότητα υποθαλάσσιων γεωτρήσεων -κάτι το οποίο αμφισβητείται από ορισμένες πλευρές-, γεγονός παραμένει ότι και μόνον ο πλους του γεωτρύπανου «Φατίχ» εντός της κυπριακής ΑΟΖ συνιστά ποιοτική αναβάθμιση της αντιπαράθεσης με την Τουρκία.

Κύπρου τε και Ελλάδος.

Γεγονός το οποίο οφείλουμε να μην «παραγνωρίσουμε» κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο.

Το ζήτημα -τουλάχιστον σε ονομαστικό επίπεδο- δεν αφορά την πρόθεση διενέργειας ερευνών εκ μέρους της γείτονος -που σε εποχές «Χόρα» και «Πίρι Ρέις» αρκούσε για να στείλει τον ελληνικό στόλο στο Αιγαίο-, αλλά γεωτρήσεων με στόχο, προφανώς, την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.  

Πρόκειται για μία έργω αμφισβήτηση της κυπριακής κυριαρχίας εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία έχει ως στόχο να δοκιμάσει τα όρια της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά και να δημιουργήσει «τετελεσμένα».

Ακριβώς αυτή η «δοκιμασία» ήταν που οδήγησε χθες τη Λευκωσία σε ανακοινώσεις περί «διεθνούς εντάλματος σύλληψης» αναφορικά με τις «παράνομες ενέργειες  του "Φατίχ"» και περί συνεπειών «…στη βάση του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου…».

Κατά πόσον αυτό το μήνυμα θα έχει οποιαδήποτε σημασία για μία χώρα η οποία δεν αναγνωρίζει καν την Κυπριακή Δημοκρατία, είναι βεβαίως ζήτημα άλλης τάξης μεγέθους. Όπως είναι ασφαλώς και η δυνατότητα εφαρμογής αυτού του εντάλματος.

Ακόμη κι έτσι, όμως, άρκεσε για να προκαλέσει ακόμη μία αμερικανική ανακοίνωση, ίσων αποστάσεων, περί ανάγκης αποφυγής εντάσεων εκ μέρους των εμπλεκόμενων πλευρών αλλά και τη σαφώς εντονότερη αντίδραση της Αιγύπτου, η οποία έκανε λόγο για «κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».  

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποθαρρύνουν κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή, αναφέρει η σχετική δήλωση εκπροσώπου της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Κύπρο, στην οποία σημειώνεται ότι «…οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους της στην Αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη και πιστεύουν ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».

Τούτου δοθέντος, πρέπει να λεχθεί ότι όσο ορατή είναι η πολιτική «ίσων αποστάσεων» που τηρούν οι ΗΠΑ άλλο τόσο είναι και η απουσία τουρκικών σκαφών από το οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, όπου δραστηριοποιούνται εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων.

Αντίστοιχα αμφίβολη, όμως, είναι και η επίδραση που θα μπορέσει να έχει στην όλη υπόθεση η απόφαση του προέδρου της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη να μεταφέρει το ζήτημα των τουρκικών προκλήσεων στο επικείμενο άτυπο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ, στη Ρουμανία.

Ούτως ή άλλως, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ήδη απέρριψε τις πρόσφατες αντιδράσεις της ύπατης εκπροσώπου της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική Φ. Μογκερίνι αναφορικά με τις δραστηριότητες της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών, η χρονική συγκυρία κατά την οποία η Τουρκία επέλεξε να προχωρήσει σε αυτή την ποιοτική αναβάθμιση των διεκδικήσεών της, μέσω των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και των ερευνών που σχεδιάζει για την ελληνική, εφέτος τον Αύγουστο, δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Η χώρα μας θα βρίσκεται έως τον προσεχή Οκτώβριο σε διαρκή προεκλογική ένταση και άρα σε «κατάσταση» αντίστοιχη εκείνων που έσπευσε η Τουρκία να εκμεταλλευτεί κατά το παρελθόν, εγείροντας διεκδικήσεις στο Αιγαίο...