Οι ευρωεκλογές και το κρίσιμο λάθος

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόεδρος της ΝΔ, απαντώντας σε ερωτήματα του Αντώνη Σρόιτερ, χθες στον Alpha, προσδιόρισε δύο τινά που θα επιθυμούσε να αναδειχθούν από την κάλπη των επικείμενων ευρωεκλογών: αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ και επιδοκιμασία της ΝΔ.

Υποστήριξε, δε, ότι «είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες θα ψηφίσουν μετά από τέσσερα χρόνια. Στην ευρωκάλπη, θα βγουν και πολιτικά μηνύματα. Στο χέρι του ψηφοφόρου είναι από την ευρωκάλπη να βγουν και πολιτικά συμπεράσματα». Όπως τόνισε, «θέλω το βράδυ της 26ης Μαΐου να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος είναι ο μεγάλος νικητής και ποιος ο μεγάλος ηττημένος», καθιστώντας σαφή τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα που επιθυμεί να προσδώσει στις ευρωεκλογές.

Οι επιθυμίες του κ. Μητσοτάκη, ευλόγως, είναι απολύτως θεμιτές και αναμενόμενες από έναν πολιτικό ο οποίος διεκδικεί, με αξιώσεις, την εξουσία, όπως ο ίδιος. Όντως, το εκλογικό σώμα θα έχει κατά τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, την ευκαιρία να προσεγγίσει την κάλπη, για πρώτη φορά μετά τον Σεπτέμβριο του 2015.

Αναμφίβολα, δε, θα εκφράσει κατά την άσκηση των εκλογικών του δικαιωμάτων -σε μεγάλο βαθμό- τα όποια «ποθημένα» έχει σωρεύσει έκτοτε.

Θα το πράξει, όμως, στη λάθος κάλπη.

Πέραν του γεγονότος ότι το εκλογικό σώμα παραδοσιακά προσεγγίζει τις ευρωεκλογές κατά «χαλαρότερο» τρόπο εκείνου των εθνικών εκλογών, ούτε οι δύο αυτοδιοικητικές κάλπες, ούτε εκείνες των ευρωεκλογών, ισοδυναμούν με εκείνες των εθνικών εκλογών. Όσο κι αν θεωρείται ως εύλογη η εξαγωγή πολιτικών μηνυμάτων και συμπερασμάτων από την επικείμενη ευρωκάλπη, είναι λάθος να την ταυτίζουμε με εκείνη των εθνικών εκλογών. Εάν το πράξουμε, ας μην αναρωτιόμαστε στη συνέχεια, ούτε για τα κόμματα που στείλαμε στην ευρωβουλή, ούτε για τους ευρωβουλευτές που καλούνται να μας εκπροσωπήσουν. Κυριότερα, δε, είναι ανώφελο να αναρωτιόμαστε προς τα πού τραβάει το «μαγαζί» που λέγεται «Ευρωπαϊκή Ένωση».

Οδεύοντας προς την κάλπη των ευρωεκλογών, ποια και πόσα εκ των ελληνικών πολιτικών κομμάτων επικεντρώνουν τη ρητορική τους περί αυτή την αναμέτρηση σε ζητήματα που αφορούν στην Ευρώπη; Κατά πόσον αποτελεί τμήμα του πολιτικού διαλόγου η ανάγκη αναμόρφωσης των ευρωπαϊκών πραγμάτων στη βάση των προτάσεων Μακρόν ή υπό το φως των δεδομένων που θέτει η υπόθεση του Brexit;

Αντίστοιχα, ζητήματα που άπτονται του στενότερου ευρωπαϊκού πυρήνα, εκείνου της ευρωζώνης και που αφορούν στην ανάγκη ύπαρξης ενιαίας δημοσιονομικής πολιτικής και ύπαρξης μίας πραγματικής τράπεζας ύστατης καταφυγής, στη θέση της ΕΚΤ, πόσο τίθενται στη βάσανο του διαλόγου των ευρωεκλογών;

Προφανώς ελάχιστα ή καθόλου και είναι απολύτως φυσικό, αλλά και απολύτως λάθος. Απολύτως φυσικό, διότι όντως κάθε πρόσφορη κάλπη είναι μία κάλπη στην οποία μπορεί το εκλογικό σώμα να εκφράσει την αποδοκιμασία του για όσους τον κυβερνούν και απολύτως λάθος, διότι το διακύβευμα των ευρωεκλογών δεν είναι αν θα μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ή όχι, αλλά πώς θα πορευτεί η ΕΕ στην επόμενη μέρα της.

Από εκεί και μετά, είναι απολύτως θεμιτό να εκλαμβάνει κανείς το μήνυμα της ευρωκάλπης με όποιον τρόπο επιθυμεί. Ούτως ή άλλως, έως ένα βαθμό θα έχει δίκιο. Πολιτικές παρατάξεις κατέρχονται και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση και ακριβώς οι ίδιες -ή τουλάχιστον οι κυριότερες εξ αυτών- θα κατέλθουν και στις εθνικές εκλογές.

Θα ήταν χρήσιμο, όμως, να γνωρίζαμε και το τι προτίθενται να κάνουν στην ευρωβουλή, όταν με το καλό φθάσουν εκεί οι ευρωβουλευτές τους.

Αυτούς που θα στείλει εκεί το εκλογικό σώμα, βγάζοντας… τα ποθημένα του.