Η σφραγίδα ποτέ δεν πεθαίνει

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πριν από τρία χρόνια και συγκεκριμένα στις 15/6/2016, η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή εξέδωσε ειδικές οδηγίες προς τις τράπεζες να μη ζητούν από εκπροσώπους εταιρειών με τις οποίες συναλλάσσονται τη χρήση εταιρικής σφραγίδας κατά την υπογραφή διμερών συμβάσεων ή τυχόν άλλων συναλλαγών.

Είχε προχωρήσει, δε, σε αυτή την ενέργεια διότι ήδη τρία χρόνια νωρίτερα, βάσει του νόμου 4156/2013, είχε καταργηθεί η σχετική υποχρέωση και η χρήση ή μη εταιρικής σφραγίδας ήταν πλέον στη διακριτική ευχέρεια της κάθε εταιρείας.

Χθες, η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, έξι χρόνια μετά την ψήφιση του παραπάνω νόμου και τρία χρόνια μετά την τελευταία ανακοίνωσή της για το θέμα, προχώρησε και σε νέα ανακοίνωση λέγοντας ότι όλα αυτά δεν έχουν ακόμη γίνει κτήμα όλων των εμπλεκομένων, «…με αποτέλεσμα να υφίσταται ακόμα η εσφαλμένη πεποίθηση σε πολλούς ότι η δημιουργία μηχανικής εταιρικής σφραγίδας και η χρήση της είναι νομική υποχρέωση αντί του ορθού, ότι ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης εάν θα επιλέξει ο νόμιμος εκπρόσωπος αυτής να θέσει τα στοιχεία της εταιρείας χειρόγραφα ή με μηχανικό μέσο».

Για τον λόγο αυτόν, όχι μόνον «τους τα θύμισε» για ακόμη μία φορά αλλά προχώρησε και σε επιπλέον μέτρα, θεσπίζοντας ότι «η σχετική πληροφορία για την ισχύουσα διάταξη θα εμπεριέχεται πλέον στην ανακοίνωση σύστασης της εταιρείας», ώστε να... πείθονται οι απανταχού τραπεζοϋπάλληλοι ή δημόσιοι υπάλληλοι ότι η χρήση σφραγίδας δεν είναι πλέον υποχρεωτική αλλά προαιρετική.

Με άλλα λόγια, για ένα προδήλως γραφειοκρατικό αλλά και επικίνδυνο θέμα -καθώς ο κάθε κομιστής σφραγίδας μπορούσε κατά το παρελθόν να υποδυθεί τον εκπρόσωπο μίας εταιρείας- για  το οποίο η χώρα μας έχει ποινολογηθεί από διεθνείς φορείς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα με χαμηλή κατάταξη στην κλίμακα «Doing Business» και το οποίο υποτίθεται ότι είχε λυθεί προ εξαετίας και μάλιστα δια νόμου, ακόμη «τραβιόμαστε»…

Όχι μόνον «τραβιόμαστε» αλλά πλέον θα πρέπει να αναγράφεται στην ανακοίνωση σύστασης εταιριών ότι δεν υφίσταται η υποχρέωση χρήσης σφραγίδας, όπως ορίζει με εγκύκλιό της η γγ Εμπορίου.  

Επιπρόσθετα, όπως ορίζεται στην ίδια εγκύκλιο,  η κεντρική υπηρεσία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων πρέπει μέχρι τις 30 Απριλίου 2019 να προχωρήσει σε μία νέα ανακοίνωση, με την οποία θα υπενθυμίζεται η κατάργηση της υποχρέωσης ύπαρξης και χρήσης εταιρικής σφραγίδας για την απόδειξη της εκπροσώπησης ή/και διαχείρισης των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου.

Πάντως, ακόμη και μετά από όλα αυτά, ο… θάνατος της σφραγίδας δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος.

Τουλάχιστον αυτό διδάσκει η «ελληνική εμπειρία», βάσει της οποίας οι πολίτες εντέλλονται να αναζητήσουν οι ίδιοι τα κάθε λογής έγγραφα και δικαιολογητικά κατά τις συναλλαγές τους με το Δημόσιο, ακόμη κι αν υφίσταται η αυτεπάγγελτη αναζήτησή τους από τις… ενδιαφερόμενες δημόσιες υπηρεσίες.

Βέβαια, όλα τα πράγματα έχουν τις εξηγήσεις τους…

Για παράδειγμα, η υπόθεση της «εταιρικής» σφραγίδας» ίσως δεν θα έπρεπε να ξενίζει, αφού το αρχικό νομοθέτημα με το οποίο θεσπιζόταν η κατάργηση της υποχρεωτικότητάς της ήταν ο ν. 4156/2013, ο οποίος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά  το «Μνημόνιο Κατανόησης στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος μεταξύ του Υπουργείου Περιβαλλοντικής Προστασίας του Κράτους του Ισραήλ και του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής».

Με άλλα λόγια ένα «ό,τι πρέπει» νομοθέτημα, για να θεσπίσεις κάτι και μετά αυτό να… εξαφανιστεί, σε αντίθεση με τη… σφραγίδα που ακόμη υπάρχει.