Παιδεία β' διαλογής

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν και οι μεγάλες θεσμικές παρεμβάσεις, όπως αυτές που αφορούν στην Παιδεία, απαιτούν χρόνο «ωρίμανσης» και διάλογο, ώστε να αποδειχθούν εποικοδομητικές και βιώσιμες, το υπουργείο Παιδείας έκρινε αλλιώς, στην εκπνοή του εφετινού χρόνου. 

Εξήγγειλε, δια στόματος του πολιτικού επικεφαλής του, κ. Κ. Γαβρόγλου, την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από το 2020, με το 2019 να στέκει ως το διάστημα της όποιας συζήτησης και αλλαγής της νομοθεσίας αλλά και ενός ολοκλήρου συστήματος που αφορά στον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια.

Και μάλιστα,  μόνον ένα τμήμα του 2019, το οποίο ως γνωστόν είναι… εκλογική χρονιά.

Ας παραμερίσουμε, όμως, την σπουδή με την οποία επιχειρείται η προώθηση αυτής της καθ’ όλα σημαντικής αλλαγής και ας επιχειρήσουμε να σταθούμε στην ουσία της, η οποία –κατά τα εξαγγελθέντα, στη διάρκεια μάλλον σύντομης συνάντησης του κ. Γαβρόγλου με εκπροσώπους του Τύπου, στη Βουλή- αφορά στη θέσπιση ΑΕΙ δύο ταχυτήτων ή ακριβέστερα, δύο χρωμάτων, με κριτήριο την «ζήτηση» που έχουν.

Στις «πράσινες» σχολές, οι οποίες θα είναι εκείνες που έχουν την λιγότερη ζήτηση, οι υποψήφιοι θα εισάγονται δίχως εξετάσεις αλλά βάσει του απολυτηρίου τους.

Στις «κόκκινες» σχολές, οι οποίες εμφανίζουν υψηλή ζήτηση, η εισαγωγή θα γίνεται βάσει εξετάσεων.

Η κατηγοριοποίηση βάσει χρώματος, δε, θα μπορεί να αλλάζει από έτος σε έτος, στη βάση του κριτηρίου της ζήτησης που θα έχουν αυτές οι σχολές, σύμφωνα με όσα είπε ο κ.Γαβρόγλου.

Με άλλα λόγια, αυτό το οποίο επιχειρείται αφορά:

Πρώτον, στην δυνατότητα της κυβέρνησης να ισχυρίζεται –εν μέσω της άτυπης προεκλογικής περιόδου την οποία διανύουμε- ότι κατήργησε τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια ή τουλάχιστον σε έναν αριθμό εξ’ αυτών.

Δεύτερον, στην διάκριση μεταξύ των πανεπιστημιακών σχολών, σε πρώτης και δεύτερης «διαλογής».

Για την ακρίβεια, πρόκειται –εν πολλοίς- για μία στοχευμένη υποβάθμιση σειράς πανεπιστημιακών σχολών, στις οποίες θα φοιτούν εφεξής –βάσει όσων εξαγγέλθηκαν- μόνον όσοι δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν να διέλθουν την βάσανο των εισαγωγικών εξετάσεων.

Κατά τεκμήριο, δηλαδή, οι πλέον αδύναμοι υποψήφιοι, στην πλειονότητά τους.

Όλα αυτά, δε, δίχως να υπάρξει ούτε μία σκέψη σε σχέση με τη χρησιμότητα που θα έχουν αυτές οι «πράσινες» σχολές στην οικονομία και την κοινωνία αυτού τόπου αλλά και για τους λόγους για τους οποίους αυτές είναι σήμερα στα… αζήτητα.

Κοντολογίς, σε μία εποχή στην οποία αποδεδειγμένα το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχει επαρκή διασύνδεση με την οικονομία, την οποία –όπως επανειλημμένα έχουν υποστηρίξει οι παραγωγικοί φορείς με πρώτον τον ΣΕΒ- αδυνατεί να τροφοδοτήσει με κατάλληλα εξειδικευμένα στελέχη, το υπουργείο Παιδείας… μεριμνά ούτως ώστε σχολές που δεν έχουν ζήτηση, να έχουν φοιτητές.

Συνεχίζει, δηλαδή, να παρέχει πολύτιμους οικονομικούς πόρους αλλά και «δωρεάν πελατεία» για τη συντήρηση πανεπιστημιακών σχολών, για τις οποίες αποδεδειγμένα  υπάρχει χαμηλό ενδιαφέρον φοίτησης.

Και τούτο, ώστε αυτές να συνεχίσουν να υπάρχουν, αντί να… διανοηθεί να τις συγχωνεύσει με άλλες σχολές ανά την Ελλάδα ή και να τις κλείσει, αναπροσανατολίζοντας τα κονδύλια του σε άλλες σχολές, με υψηλότερη… ζήτηση.

Προχωρά σε αυτήν την κίνηση, δε, κατά τη διάρκεια μίας καθ’ όλα «ύποπτης» περιόδου, όπως η παρούσα, με προφανή στόχο την άγρα της νεανικής ψήφου, κατά τις επικείμενες εκλογές.

Ε, λοιπόν, όλα αυτά δεν αρκούν.

Οδηγούν σε ευθεία υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και προσφέρουν κακή υπηρεσία στον τόπο και στην οικονομία.

Κυριότερα, δε, καταδεικνύουν την ανυπαρξία σεβασμού στο χρήμα που με τόσο κόπο καταβάλλει ο κάθε φορολογούμενος πολίτης.