Με ορίζοντα εκλογών

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με ορίζοντα έως το τέλος του έτους ή τις αρχές του επομένου κοιτά η κυβέρνηση Τσίπρα, καθώς έως τότε αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί η μακρά σειρά ενεργειών που ανέλαβε να προωθήσει η κυβέρνηση Ζάεφ για την εκπλήρωση των δεσμεύσεών της έναντι της Ελλάδας, βάσει της συμφωνίας που αμφότερες υπέγραψαν χθες.

Η κάθετη άρνηση του κυβερνητικού εταίρου του κ. Αλ. Τσίπρα, Π. Καμμένου, να υπερψηφίσει την κύρωση αυτής της συμφωνίας, όταν κατατεθεί στη Βουλή -στη λήξη της παραπάνω περιόδου- δεν αφήνει παρά δύο επιλογές στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Είτε να αναζητήσει έναν νέο κυβερνητικό εταίρο και -εκ νέου- την εμπιστοσύνη της Βουλής, είτε να προσφύγει, κατά τρόπο πρόωρο, στις εθνικές κάλπες.

Με τη δεξαμενή, δε, των δυνητικών υποψηφίων για την εκπλήρωση της πρώτης εναλλακτικής μάλλον περιορισμένη, παρά τα «φλερτ» που αναβίωσαν εσχάτως με δυνάμεις της κεντροαριστεράς ή ακριβέστερα του κέντρου, το δεύτερο ενδεχόμενο εμφανίζεται ισχυρότερο παρά ποτέ.

Επιπροσθέτως, από την 1η Ιανουαρίου 2019 τίθενται σε εφαρμογή οι νέες περικοπές των συντάξεων, ενώ -κατά πάσα βεβαιότητα- θα προηγηθεί αυτής κάποιου είδους «επιδοματική προσφορά» προς τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για μία εκλογική αναμέτρηση, στο τέλος του τρέχοντος έτους.

Ούτως ή άλλως, το αφήγημα του κ. Τσίπρα θα μπορούσε να είναι έως τότε: «Έβγαλα τη χώρα από τα μνημόνια, έκλεισα το ονοματολογικό με τη γείτονα, έκανα και ό,τι μπορούσα με το χρέος, έρχεται η ανάπτυξη -περιμένουν στη γωνία και τα επιδόματα- ψηφίστε με και θα έρθουν καλύτερα».

Πρόκειται για ένα όντως ενδιαφέρον αφήγημα, στον βαθμό που διατυπωθεί, ιδίως, εάν παραμερίσει κανείς τη περιρρέουσα φιλολογία περί «τρίτου αχρείαστου μνημονίου», κακής συμφωνίας με τη γείτονα, ενδεχόμενης ανεπαρκούς ελάφρυνσης στο χρέος και ισχνής ανάπτυξης.

Και τούτο, καθώς αφορά την έναρξη μίας νέας περιόδου παροχών, υπό το φως του «δημοσιονομικού χώρου» που θα προσφέρουν στην κυβέρνηση Τσίπρα τα υπερπλεονάσματα στα οποία οδηγείται ο προϋπολογισμός, εφέτος αλλά και τα προσεχή έτη, βάσει του Μεσοπρόθεσμου.

Κατά πόσον οι εξελίξεις θα τρέξουν σύμφωνα με την παραπάνω περιγραφή είναι, ευλόγως, άγνωστο και το μεσολαβούν διάστημα μακρύ σε πολιτικούς όρους και άρα απρόβλεπτο. Η επισήμανση, όμως, του κ. Τσίπρα προς τον κ.Ζ. Ζάεφ, χθες στις Πρέσπες, ήταν -μεταξύ άλλων- «δημιουργήσαμε μομέντουμ» (δυναμική χρονικής συγκυρίας)…

Υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα ήταν αδιανόητη η επιτάχυνση του σχετικού χρονοδιαγράμματος, αμέσως μετά την εκπνοή του μνημονίου και έως τις αρχές φθινοπώρου, οπότε και το δυνητικό αφήγημα Τσίπρα θα έχει όντως εκπληρωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Βεβαίως, παραμένει πάντοτε ισχυρό και το ενδεχόμενο «αντικατάστασης» του κυβερνητικού εταίρου με «προθύμους», εκ του κεντρώου χώρου, να προσφέρουν κοινοβουλευτική υποστήριξη στον κ. Τσίπρα, ώστε να συνεχίσει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής.

Θα πρέπει, όμως, για να καταστεί ορατό αυτό το ενδεχόμενο να έχει προηγηθεί αιτία αποχώρησης του κ. Π. Καμμένου από αυτόν τον ρόλο, κάτι που δεν προβλέπεται -βάσει των έως τώρα δεδομένων- πριν κατατεθεί προς κύρωση στη Βουλή η συμφωνία με τη γείτονα.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε πρόσφατα ο φίλτατος κ. Καμμένος, εμφανίστηκε βέβαιος, δε, ότι τα προσκόμματα θα είναι πολλά για τη γείτονα και ότι η κυβέρνησή της δεν θα κατορθώσει να υπερβεί τον σκόπελο του δημοψηφίσματος και της τροποποίησης τού Συντάγματός της και άρα η σχετική συμφωνία δεν θα φθάσει προς κύρωση στην ελληνική Βουλή…

Ίδωμεν και πάντως, ας έχουμε υπόψη μας, ότι η συγκυρία είναι όντως… εκλογικά ύποπτη.