Παραβιάζοντας ανοικτές θύρες!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Έκλεισαν οι μπάρες στους σταθμούς του μετρό και «ω του θαύματος», αυξήθηκαν τα έσοδα από τις πωλήσεις εισιτηρίων!

Όπως μας πληροφορεί το σχετικό ρεπορτάζ, του Euro2day.gr, «χωρίς να έχουν κλείσει πλήρως όλες οι πύλες στους σταθμούς, τα ημερήσια έσοδα της ΣΤΑΣΥ έχουν εκτοξευθεί σε σχεδόν διπλάσια επίπεδα. Ενώ στο παρελθόν κινούνταν κοντά στις 400.000 ευρώ ημερησίως, την προηγούμενη εβδομάδα είχαν ξεπεράσει τις 800.000 ευρώ την ημέρα».

Δεν ήθελε και πολλή σκέψη. Ανοικτές μπάρες, λίγα έσοδα (πάντα υπάρχουν και ορισμένοι έντιμοι), κλειστές μπάρες, αυξημένα έσοδα.

Το πώς και το γιατί έμειναν επί τόσο καιρό ανοικτές οι μπάρες ή γιατί οδηγήθηκαν η ΣΤΑΣΥ και ο φίλτατος κ. Σπίρτζης στην απόφαση να ανοίξουν, είναι βέβαια, μία άλλη ιστορία, που δεν είναι της παρούσης.

Αντίθετα, της παρούσης είναι το γεγονός ότι έγινε «κάτι», για να αποκατασταθεί η ομαλότητα.

Η περίφημη «κανονικότητα», η οποία δεν θέλει ούτε ουρές ανθρώπων να συνωστίζονται μπροστά από τα ηλεκτρονικά μηχανήματα έκδοσης ή επαναφόρτισης καρτών, αλλά ούτε και τα παρατράγουδα που συνόδευαν το προηγούμενο καθεστώς των χάρτινων εισιτηρίων, με τις «εξαφανίσεις» εισιτηρίων από τους κάθε λογής… ελαφροχέρηδες.

Με άλλα λόγια, μπήκε ένα «κουμάντο», που λέει και ο λαός μας, ώστε αυτή η «περιουσία» να αξιοποιηθεί και να μην είναι «μπάτε, αλέστε και αλεστικά μη δίνετε»…

Αυτή, εξάλλου, η συλλογιστική βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε περιουσιακού στοιχείου που έχει περιέλθει στην κυριότητα του περίφημου «Υπερταμείου», το οποίο θα τη διαχειρίζεται κατά πώς κρίνει για τον επόμενο αιώνα, περίπου.

Το στοίχημα της όλης υπόθεσης, βέβαια, είναι κατά πόσον θα μπει σε πράξη αυτή η λογική ή εάν θα έχει την τύχη αντίστοιχη με εκείνη ορισμένων εκ των περίφημων Ολυμπιακών ακινήτων, που παραμένουν αναξιοποίητα επί τόσα χρόνια.

Μία χώρα όπως η δική μας, με αναρίθμητα χιλιόμετρα ακτογραμμών και μία τόσο πλούσια νησιωτική χώρα, είναι δυνατόν ακόμη να συζητά την υπόθεση των μαρινών ή των υδατοδρομίων;

Δεν οφείλαμε εδώ και χρόνια να τα έχουμε κάνει πράξη, δίδοντας έμφαση σε αμφότερους αυτούς τους τομείς, ενισχύοντας έτσι τόσο την εθνική βιομηχανία μας, τον τουρισμό, αλλά και βελτιώνοντας τη ζωή των κατοίκων στα νησιά;

Περί του αυτονόητου δεν πρόκειται;

Περί της στοιχειώδους λογικής, η οποία καλεί να επενδύσεις στα συγκριτικά πλεονεκτήματά σου ως μέσο επικράτησης επί του ανταγωνισμού;

Αντίστοιχα, η περίφημη «ψηφιακή επανάσταση» στις υπηρεσίες του Δημοσίου, που τόσες φορές έχει εξαγγελθεί και ακόμη «υλοποιείται» και ξανά μανά εξαγγέλλεται, δεν θα είχε συμβάλει καταλυτικά στην εξόντωση του τέρατος της γραφειοκρατίας, η οποία ακόμη ταλανίζει πολίτες και επιχειρήσεις;

Ήταν, άραγε, απαραίτητο να οδηγηθούμε στο μνημόνιο, ώστε να λειτουργήσει -σχετικά- αποτελεσματικά το Taxisnet και να μπορεί ο κάθε φορολογούμενος πολίτης να εξυπηρετείται από την οθόνη του υπολογιστή του;

Ήταν ανάγκη να επιβληθούν οι κεφαλαιακοί περιορισμοί, ώστε να αυξηθούν οι συναλλαγές με πλαστικό χρήμα και να επιβληθεί στα σημεία λιανικής πώλησης η ύπαρξη μηχανημάτων συναλλαγών POS;

Δεν πατάσσεται έτσι και η φοροδιαφυγή; Δεν έχει έτσι καλύτερη εικόνα των εσόδων το κράτος και δεν έχουν μεγαλύτερο διαχειριστικό έλεγχο στις δαπάνες τους οι πολίτες;

Είναι τόσοι και τόσοι οι τομείς, στους οποίους οι εκάστοτε κυβερνώντες μπορούν να παρέμβουν καταλυτικά, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας σε καθέναν εξ αυτών, και τόσο σημαντική η επίδραση που αυτή η εξέλιξη θα έχει στην καθημερινότητα των πολιτών, που είναι πραγματικά άξια απορίας η παρατηρούμενη αδράνεια…

Οι «πόρτες» είναι ήδη ανοικτές… Ας τις διαβούμε!