Κράτη δικαίων και... αδίκων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο Μουσά Αλερίκ, Τούρκος ο οποίος πέρασε παράνομα τη συνοριογραμμή Ελλάδας - Τουρκίας την Τετάρτη, δικάστηκε χθες Πέμπτη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης πέντε μηνών με τριετή αναστολή και χρηματική ποινή 1.500 ευρώ.

Παράλληλα, κατασχέθηκε και ο εκσκαφέας που οδηγούσε, όταν εισήλθε παράνομα στη χώρα μας.

Πλέον, βρίσκεται σε εξέλιξη η διοικητική διαδικασία για την απέλασή του, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός των ημερών.

Όπως λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξωνες, η υπόθεση έκλεισε.

Ακόμη και εάν υποβάλει έφεση κατά της καταδικαστικής του απόφασης, ο φίλτατος Μουσά Αλερίκ θα μπορεί να επιστρέψει σπίτι του και στην οικογένειά του, έως ότου η έφεση εκδικαστεί.

Ατυχές το περιστατικό για τον ίδιο, αλλά τι να κάνουμε, τα λάθη πληρώνονται.

Το ζήτημα είναι εκτός από τα λάθη να μην αναγκάζεται κάποιος να πληρώνει και τινά που δεν του αναλογούν.

Ο λόγος, βεβαίως, για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς Άγγελο Μητρετώδη και Δημήτρη Κούκλατζη, οι οποίοι επίσης πέρασαν κατά λάθος τη συνοριογραμμή Ελλάδας - Τουρκίας και κρατούνται από την 1η Μαρτίου στην Αδριανούπολη.

Πάνω από δύο μήνες τώρα, όχι μόνο δεν τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες αλλά και οι τρεις αιτήσεις που υπέβαλαν για την αποφυλάκισή τους απορρίφθηκαν.

Στο μεταξύ, πέραν της προφυλάκισής τους έχουν υποστεί ταλαιπωρίες και διασυρμό, ανακρινόμενοι και μεταφερόμενοι σιδηροδέσμιοι κάθε φορά που επισκέπτονται τις εκεί δικαστικές αρχές ενώ τα κινητά τους τηλέφωνα εξετάστηκαν ενδελεχώς μήπως και με αυτά τέλεσαν κάποια ποινικά κολάσιμη πράξη.

Το δράμα τους, δε, συνεχίζεται δίχως ορατή κατάληξη, με την τελευταία «πρόβλεψη» για λύση του, διά στόματος του Έλληνα υπουργού Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλή, μετά τις τουρκικές εκλογές.

Τι κι αν παρενέβη σύσσωμη η ΕΕ για την απελευθέρωσή τους, μέσω του φίλτατου Γιούνκερ, που ζητούσε την επιστροφή τους πριν το Ορθόδοξο Πάσχα αλλά και του Συμβουλίου της Ευρώπης καθώς και του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου, τι κι αν κινητοποιήθηκε η αμερικανική διπλωματία, τι κι αν μίλησε για το θέμα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ, τι κι αν  -κατά πληροφορίες- ζήτησε την αποφυλάκισή τους από τον Ερντογάν ακόμη και ο φίλτατος Πούτιν;

Όλες οι προσπάθειες αποδείχθηκαν, μέχρι στιγμής, μάταιες. Όπως μάταιη υπήρξε και η ελπίδα ταχείας ολοκλήρωσης της διαδικασίας την οποία αντιμετωπίζουν ενώπιον της τουρκικής δικαιοσύνης.

Όμως, αυτή είναι η διαφορά μεταξύ ενός κράτους στο οποίο υφίσταται ασφάλεια δικαίου και ενός στο οποίο αυτή είναι άγνωστη έννοια.

Μπορεί στην Ελλάδα το σύστημα απονομής δικαιοσύνης να φημίζεται για τη βραδύτητά του, όμως, υφίσταται και λειτουργεί στο πλαίσιο του λόγου ύπαρξής του: Της απονομής δικαιοσύνης.

Η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών επιβεβαιώνει με τον πλέον σαφή τρόπο τόσο τις αιτιάσεις που εξέφρασε η ελληνική Δικαιοσύνη, αρνούμενη να επιστρέψει στην Τουρκία τους 8 στρατιωτικούς που κατηγορούνται ως πραξικοπηματίες από την Άγκυρα, όσο και την έκθεση προόδου που δημοσιοποίησε πρόσφατα η Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία υφίσταται έλλειμμα ασφάλειας Δικαίου στην Τουρκία.

Όχι ότι υπήρχε τυχόν αμφιβολία ως προς αυτό, με τις τουρκικές φυλακές γεμάτες από αντιφρονούντες και δημοσιογράφους, με απόψεις μη αρεστές  προς το καθεστώς Ερντογάν...

Η ύπαρξη ή μη ασφάλειας δικαίου είναι από τις βασικότερες διαφορές μεταξύ των λεγόμενων προηγμένων κρατών έναντι των υπολοίπων.

Κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο να θυμόμαστε, βρέξει, χιονίσει...