Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η αποπομπή της απόφασης Φίλη περί του μαθήματος των θρησκευτικών από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θυμίζει το περίφημο «πού πας, βρε Καραμήτρο;».

Όταν το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας είναι «Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς» και στο 3ο άρθρο αυτού του Συντάγματος ορίζεται ότι «Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ», αλλαγές στη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, οι οποίες δεν συνάδουν με το συγκεκριμένο συνταγματικό πνεύμα, έχουν μάλλον ατυχή κατάληξη.

Υπό αυτό το πρίσμα, όταν ο φίλτατος κ. Ν. Φίλης «φιλελευθεροποιούσε» τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, θεσπίζοντας ένα μάθημα διευρυμένου χαρακτήρα περί των θρησκειών, είτε δεν αντιλαμβανόταν πλήρως τις δεσμεύσεις που το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας θέτει σε ζητήματα αυτού του είδους, είτε τον τότε ρόλο του ως υπουργού Παιδείας.

Διότι -προφανώς- η κάθε νόμιμα αναδειχθείσα κυβέρνηση έχει το δικαίωμα άσκησης πολιτικής, εν προκειμένω εκπαιδευτικής, όχι όμως καθ’ υπέρβαση των όποιων συνταγματικών προβλέψεων.

Εκ των «ένδον» αλλαγές δεν γίνονται. Εάν επιχειρηθούν, δε, όπως στην περίπτωση του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών, έχουν την τύχη της απόφασης Φίλη.

Εάν οι συνταγματικές προβλέψεις δεν είναι αρεστές ή κρίνονται ως ανεπαρκείς ή ακόμη και ατελείς, τότε ο μόνος δρόμος για την αλλαγή τους είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως το ίδιο ρητά προβλέπει.

Επειδή, δε, η συζήτηση περί της ανάγκης αναθεώρησης του Συντάγματος έχει μάλλον ατονήσει, υπό το φως όλων των λοιπών που συμβαίνουν στις ημέρες μας, η τελευταία απόφαση του ΣτΕ σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών σαφέστατα την ξανανοίγει.

Υιοθετεί ο συνασπισμός των κυβερνώντων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ή κάποιο άλλο κόμμα της μείζονος ή της ελάσσονος αντιπολίτευσης την ανάγκη αλλαγής αυτών των συνταγματικών προβλέψεων, ούτως ώστε να αποκτήσει η χώρα μας χαλαρότερους δεσμούς με την Ορθοδοξία και να αντιπαρέλθει τις αιτιάσεις όσων -ενδεχομένως ακραίων- την αντιμετωπίζουν ως θεοκρατικό κράτος «δυτικού τύπου»;

Εάν ναι, δεν έχουν παρά να το δηλώσουν ευθαρσώς και να θέσουν αυτές τους τις σκέψεις στον δημόσιο διάλογο, ώστε να διαπιστωθεί και η όποια θέση της κοινωνίας και άρα ο τρόπος που η ίδια επιλέγει για τον θρησκευτικό ή άλλο αυτοπροσδιορισμό της…

Εάν δεν απατώμαι, από πέρυσι το καλοκαίρι, η «Επιτροπή Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση» υποδέχεται κάθε άποψη και βρίσκεται ήδη στον δεύτερο γύρο διαβούλευσης, υποδεχόμενη τις επισημάνσεις και τις προτάσεις πολιτών.

Θα ήταν χρήσιμο εάν και τα πολιτικά κόμματα συμμετείχαν κατά τρόπο ενεργό στις εργασίες της, καταθέτοντας, ένα έκαστο εξ αυτών, τις προτάσεις τους, φερειπείν επί του ζητήματος της θρησκευτικής ή άλλης ταυτότητας του έθνους ή ακόμη και για λιγότερο αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών…

Θα ήταν, δε, απολύτως χρήσιμη η συμβολή των κομμάτων στις εργασίες της συγκεκριμένης επιτροπής, ούτως ώστε να διευκρινιστεί και η στάση που θα λάβουν σε όποια Βουλή αναδειχθεί ως αναθεωρητική.

Να ξέρουμε, δηλαδή, εκ των προτέρων, τι πρεσβεύει  το καθένα εξ αυτών επί των όποιων προτεινόμενων ρυθμίσεων προς αναθεώρηση και να μη βρεθούμε -εκ των υστέρων- προ εκπλήξεως…

Λογική ακριβώς αντίστοιχη με εκείνην που όφειλε να υφίσταται και προ της κάλπης των εθνικών εκλογών...

Έτσι δεν είναι, φίλτατε κ. Φίλη;