Βρήκαν σπίτι, χρειάζονται σχέδιο…

Φίλτατοι καλή σας ημέρα!

Με το πρόσφατο διήμερο συνέδριό της, η -έως έναν βαθμό- ετερόκλητη συμμαχία της ευρύτερης σοσιαλδημοκρατίας και των Φιλελευθέρων βρήκε κοινή στέγη υπό το Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) όπως επίσης και «σήμα» με τη μορφή ρόδου.

Αυτό που μέλλει να αποδειχθεί είναι εάν αυτή η σχηματοποίηση μπορεί να παράξει πολιτικό περιεχόμενο, με τη μορφή ενιαίας ταυτότητας και σχεδίου, ή εάν αποτελεί μια πρόσκαιρη συμμαχία προεκλογικού χαρακτήρα, με στόχο το άθροισμα των «κουκιών» και τον επηρεασμό των μετεκλογικών εξελίξεων, στη βάση αυτών των -όποιων- ψήφων.

Διότι μετά από δύο ημέρες συνέδριο, τούτο δεν ήταν σαφές προς όλους.

Φερειπείν, απευθυνόμενος προς τους παριστάμενους εκπροσώπους των ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, ΔΗΜΑΡ, Δίκτυο Ανανέωσης, Κινήσεις για τη Σοσιαλδημοκρατία, ΕΔΕΜ, καθώς τα ανεξάρτητα στελέχη του προοδευτικού χώρου και της κεντροαριστεράς, ο φίλτατος κ. Ν. Ανδρουλάκης -εκ του βαθέως ΠΑΣΟΚ- δεσμεύτηκε να «παλέψει» αλλά φρόντισε να διαχωρίσει τα μέλη του πολιτικού συμβουλίου σε... συντρόφους και μάλλον… φίλους, τονίζοντας όσα ακόμη χωρίζουν -παρά ενώνουν- όσους βρίσκονται στο ΚΙΝΑΛ. «…μάλλον... φίλους, Σταύρο, γιατί για το συντρόφους ακόμα είναι νωρίς», ήταν η αποστροφή που απηύθυνε προς τον Στ. Θεοδωράκη.

Αυτό το ζήτημα της «ταυτότητας», δε, πέραν του γεγονότος ότι είναι κυρίαρχο, καθώς αφορά το σκεπτικό του «με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε», είναι και καθοριστικό για το μέλλον του ΚΙΝΑΛ, καθώς δύναται να επισκιάσει το όποιο μήνυμα έχει να εκπέμψει αυτός ο νεοσχηματισθείς πολιτικός φορέας.

Τους κινδύνους του «λίγο μαζί και λίγο χώρια» ορθώς τους εντόπισε ο φίλτατος Γ. Καμίνης, ενώ ακόμη πιο διαυγής ως προς αυτό ήταν ο Γ. Ραγκούσης επισημαίνοντας: «Το Κίνημα Αλλαγής θα πρέπει σύντομα να αποφασίσει πού τοποθετείται στρατηγικά. Στο προοδευτικό ή στο συντηρητικό ρεύμα; Συμπορεύεται και συμμαχεί με τη δεξιά ή με τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις; Είναι Κίνημα Αλλαγής ή Προοδευτικό Κίνημα Αλλαγής;». Εάν δεν λύσει αυτά τα καίρια ζητήματα «ταυτότητας», τι θα αντιπροτείνει το ΚΙΝΑΛ προς το εκλογικό σώμα της χώρας; «Ψηφίστε μας και… βλέπουμε» ή «ψηφίστε μας επειδή έχουμε… ιστορία»;

Διότι εάν όντως υπάρξει αποκρυστάλλωση του ζητήματος της ταυτότητας -στον βαθμό που ακόμη υπάρχουν αμφιβολίες ως προς αυτήν-, τότε θα είναι σαφές και ποιο εκ των δύο κομμάτων εξουσίας κινδυνεύει με διαρροή ψηφοφόρων του προς το ΚΙΝΑΛ.

Όλα αυτά, δε, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία κυρίως για έναν λόγο. Εάν η επόμενη εκλογική κάλπη, όποτε κι αν αυτή στηθεί, δεν αναδείξει Βουλή και κυβέρνηση με εμπιστοσύνη αυτής της Βουλής, τότε ο τόπος οδηγείται αναπόφευκτα σε εκλογές -για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια- με το σύστημα της απλής αναλογικής, το οποίο ως γνωστόν δυσχεραίνει τον σχηματισμό κυβερνήσεων.

Με άλλα λόγια, ο τόπος μπαίνει -κατά πάσα βεβαιότητα- σε περιπέτειες. Διότι, τότε, η χώρα θα κληθεί να ανταποκριθεί σε δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και είναι άγνωστο εάν μία κυβέρνηση με κορμό ένα εκ των δύο κομμάτων εξουσίας και πάντως λεπτών ισορροπιών, θα θελήσει να τιμήσει, επωμιζόμενη και το σχετικό πολιτικό κόστος.

Ας μην ξεχνάμε ότι σχεδόν το σύνολο των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, με μόνη ίσως την εξαίρεση του ΚΚΕ, έκανε τη διαδρομή «αντιμνημόνιο-μνημόνιο» ή υπέφερε σημαντική απώλεια δυνάμεων από αυτήν, όπως το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ακόμη οδύρεται για το πολιτικό του κόστος επί μνημονιακών ετών…

Εκεί, όμως, θα είμαστε εάν η επόμενη κάλπη δεν αναδείξει κυβέρνηση.