Ενός κακού… μύρια έπονται

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στη λεγόμενη «ελεύθερη οικονομία», καλώς ή κακώς, υπάρχουν ορισμένοι άγραφοι νόμοι.

Εάν κάτι παρέμβει και αναστείλει την ενέργεια αυτών των νόμων, επέρχεται στρέβλωση και δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερη ζημία.

Έτσι, λοιπόν, όσο «θεάρεστος» κι αν ήταν ο νόμος Κατσέλη για χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά, το πέπλο προστασίας που παρείχε έναντι των τραπεζών και του ενδεχόμενου εκπλειστηρίασης ενυπόθηκων ακινήτων όχι μόνον έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης εκ μέρους σημαντικού αριθμού δανειοληπτών, των λεγομένων «στρατηγικών κακοπληρωτών», αλλά δημιούργησε και σειρά άλλων προβλημάτων, τόσο για το τραπεζικό σύστημα όσο και τους ίδιους τους δανειολήπτες.

Η επίδραση στο ύψος των προβλέψεων των τραπεζών υπήρξε καταλυτική και συνέβαλε στην ανάγκη ανακεφαλαιοποίησής τους ενώ ταυτόχρονα καλλιεργήθηκε μία κουλτούρα αποφυγής πληρωμών και βεβαίως, το όλο ζήτημα, αντί να λυθεί μέσω των «εργαλείων» που το ίδιο το τραπεζικό σύστημα θα μπορούσε να προσφέρει, έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.

Μίας τακτικής η οποία -με την ανοχή της κυβέρνησης- οδήγησε το κίνημα «δεν πληρώνω», τη ΛΑΕ και λοιπούς συνοδοιπόρους σε κινητοποιήσεις για τη ματαίωση των πλειστηριασμών στα κατά τόπους Ειρηνοδικεία και βεβαίως στην -επί μήνες- αποχή των συμβολαιογράφων από τα καθήκοντά τους, δεδομένων των τακτικών εκφοβισμού που ασκούνταν εναντίον τους.

Ως αποτέλεσμα, προκρίθηκε η λύση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, οι οποίοι ελπίζεται ότι δεν θα έχουν την τύχη των φυσικών και θα συμβάλουν στον διαχωρισμό της «ήρας από το στάρι», ξεκαθαρίζοντας ζητήματα «ταυτότητας» δανειοληπτών, μεταξύ των πραγματικά αδυνάμων και των «στρατηγικών κακοπληρωτών».

Στον βαθμό, δε, που το τραπεζικό σύστημα επιλέξει να «πάρει τις ζημιές του» προσφέροντας μια πληρέστερη βεντάλια βιώσιμων ρυθμίσεων προς τους συνεργάσιμους δανειολήπτες, σε εύρος χρόνου ίσως υπάρξει αποκατάσταση των στρεβλώσεων στις οποίες οδήγησε ο νόμος Κατσέλη.

Υπό το πρίσμα αυτό, η -φερόμενη- έκρηξη Τσακαλώτου στο περιθώριο του πρόσφατου Eurogroup έναντι των -επίσης φερόμενων- προτροπών Ντράγκι για επίσπευση της έναρξης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και αύξηση του όγκου τους ήταν μόνον εν μέρει δικαιολογημένη.

Οι ευθύνες για την καθυστέρηση αντιμετώπισης του ζητήματος των πλειστηριασμών δεν ανάγονται μόνο στην παρούσα κυβέρνηση, όσο κι αν αυτή επέτεινε το αδιέξοδο στο ζήτημα αυτό, επιδεικνύοντας υπέρμετρη ανοχή στα φαινόμενα των κινητοποιήσεων στις δικαστικές αίθουσες κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους.

Εάν όντως από σήμερα, που οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται μόνον ηλεκτρονικά, κατακλυστεί η αγορά από εκπλειστηριαζόμενα ακίνητα (ο φερόμενος στόχος της ΕΚΤ είναι 3.000 ακίνητα έως τον Απρίλιο), είναι σαφής η περαιτέρω πορεία τιμών που θα ακολουθήσει η αγορά ακινήτων, παρά την έως τώρα πτώση της.

Πέραν του γεγονότος ότι οι ίδιοι οι συμβολαιογράφοι δηλώνουν πως πρόκειται για έναν μη επιτεύξιμο στόχο, τυχόν υλοποίησή του θα ήταν αρνητική, πέραν όλων των άλλων, για τις ίδιες τις τράπεζες, δεδομένων των επιπτώσεων που θα υπάρξουν για το σύνολο των στοιχείων ενεργητικού που κατέχουν στο -υγιές ή μη- χαρτοφυλάκιό τους.

Αντίθετα, εάν υπάρξει σταδιακότητα και βελτίωση του συστήματος ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ούτως ώστε να διευρυνθεί η γκάμα των υποψήφιων αγοραστών με την προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό, το αποτέλεσμα θα είναι ασφαλώς συμφερότερο τόσο για τις επισπεύδουσες τράπεζες όσο και για τους δανειολήπτες.

Όμως, κατά τα φαινόμενα, η υπομονή μεταξύ των φίλτατων εταίρων και δανειστών και βεβαίως εκ μέρους της ΕΚΤ έχει εξαντληθεί και πλέον ζητείται το ακατόρθωτο και το σαφώς επιβλαβές.

Αυτό, όμως, είναι το αποτέλεσμα της πολυετούς καθυστέρησης στην άρση των στρεβλώσεων που δημιούργησε ένας -κατά τα λοιπά- «θεάρεστος» νόμος.