Το φάρμακο είναι πάντα πικρό

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς του υπουργείου Οικονομικών ότι δεν δεσμεύεται από τις προβλέψεις της «Έκθεσης Συμμόρφωσης» που δημοσιοποιήθηκε στον απόηχο του πρόσφατου Eurogroup, περί 130.000 πλειστηριασμών έως το 2021, γεγονός παραμένει πως οι πλειστηριασμοί ακινήτων και δη οι ηλεκτρονικοί αποτελούν πλέον πραγματικότητα για τη χώρα μας.

Οφείλει, όμως, να μην είναι μία μονοσήμαντη πραγματικότητα, η οποία θα συμπαρασύρει στο διάβα της δικαίους και αδίκους.

Η προστασία -έως και ασυλία- που παρείχαν έως τώρα οι νόμοι Κατσέλη - Σταθάκη αλλά και η απουσία βούλησης αντιμετώπισης του ζητήματος των «κόκκινων δανείων» εκ μέρους σειράς κυβερνήσεων, της παρούσης -έως τώρα- συμπεριλαμβανομένης, διατήρησε την ήρα καλά αναμεμιγμένη με το στάρι και οδήγησε σε μία πρωτοφανή στρέβλωση το ελληνικό πιστωτικό σύστημα.

Πλέον, η στιγμή του διαχωρισμού αλλά και των ζημιών ήρθε. Αυτές τις ζημιές, όμως, οφείλουν να τις αναλάβουν όλοι.

Οι πλειστηριασμοί οφείλουν να προχωρήσουν κατά τον πλέον ομαλό τρόπο και όσοι εντέλλονται να διαφυλάττουν τον νόμο, οφείλουν να πράξουν το καθήκον τους, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή του νόμου.

Οι εικόνες ντροπής που διαδραματίζονταν έως τώρα στα Ειρηνοδικεία ανά την Επικράτεια, εκ μέρους αυτοανακηρυγμένων «Ρομπέν των φτωχών», υπό την σαφή ανοχή της εκτελεστικής εξουσίας, αποτέλεσαν μία μαύρη στιγμή για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά, η οποία οφείλει να τερματιστεί.

Είναι αδιανόητο, δε, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των ίδιων των Αστυνομικών να αντιδρούν όταν καλούνται από την Πολιτεία να διαφυλάξουν την έννομη τάξη. 

Όμως, επίσης οφείλουν να προχωρήσουν και οι τράπεζες στο «άνοιγμα της βεντάλιας» των λύσεων που παρέχουν ως ρυθμίσεις προς όσους δανειολήπτες είναι συνεργάσιμοι αλλά όντως αδυνατούν, υπό τις παρούσες συνθήκες, να ανταπεξέλθουν στο -προ κρίσης- ύψος των μηνιαίων τοκοχρεολυτικών δόσεών τους.

Ο τόπος μας βίωσε μία πρωτοφανή ύφεση -και βεβαίως, μείωση εισοδημάτων-, από την οποία ακόμη δεν έχει συνέλθει και εξακολουθεί να βιώνει μία εξίσου πρωτοφανή υπερφορολόγηση. 

Ως αποτέλεσμα, πολλοί δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στο συνολικό φορτίο και λύγισαν ενώ άλλοι εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική χροιά του ζητήματος και κρύφτηκαν στις τάξεις τους.

Άλλοι, πάλι, είχαν την τύχη και την αποφασιστικότητα και κατέβαλλαν επιτυχώς κάθε προσπάθεια να ανταποκριθούν στις αυξημένες υποχρεώσεις, είτε σε καθεστώς ρύθμισης, είτε εκτός αυτού.

Τα στοιχεία αυτά οφείλουν να αναγνωριστούν και να προσμετρηθούν από το πιστωτικό σύστημα, το οποίο ακόμη προσφέρει μόνον ένα πολύ μικρό τμήμα των «λύσεων» που προβλέπει ο Κώδικας Δεοντολογίας των τραπεζών και έχει εκδώσει η Τράπεζα της Ελλάδος.

Ας μην επιβραβεύουμε πάντα σε αυτή τη χώρα τον «κακοπληρωτή» και ας ανακαλύψουμε την παράμετρο του «κινήτρου» για όσους έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις -κατά τα λοιπά σαφείς- υποχρεώσεις τους.

Ας τολμήσουν και οι τράπεζες να «πάρουν τις ζημιές τους», αφού ούτως ή άλλως και η δανειοδότηση αποτελεί μία μορφή ανάληψης ρίσκου εκ μέρους των. Η πρόσφατη έκθεση που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος περιγράφει και μάλιστα προτείνει τους «τρόπους»…

Ας μην έχουμε αυταπάτες, φίλτατοι.

Εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, όλοι είναι πλέον αντιμέτωποι με τα επίχειρα των επιλογών τους.

Ακόμη κι αν το ζήτημα των πλειστηριασμών και των «κόκκινων δανείων» επιχειρείται για ακόμη μία φορά να υπάρξει αντικείμενο πολιτικής καπηλείας, εκ μέρους όσων τάζουν διασώσεις δανείων στρατιωτικών, η ώρα της αλήθειας έχει φθάσει.

Οσο πικρή κι αν είναι αυτή, άλλο τόσο απαραίτητη είναι για να προχωρήσουμε παρακάτω…