«Bullying» και νόμος της κουκούλας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μία γυναίκα μόνη. Ανυπεράσπιστη και τρομαγμένη.

Από πάνω της, με το θράσος της ανωνυμίας, ένας νεαρός άντρας κρύβει το πρόσωπό του με μαντίλι και την απειλεί: «Άλλαξε όνομα και διεύθυνση, γιατί θα πάθεις 100 φορές χειρότερα» ενώ άλλοι κουκουλοφόροι καταστρέφουν τον εξοπλισμό του συμβολαιογραφικού της γραφείου, ρίχνοντας νερό σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Έντρομες, άλλες υπάλληλοι τους παρακολουθούν, μην τολμώντας να αρθρώσουν ούτε λέξη μπροστά στην ισχύ των μαυροντυμένων κουκουλοφόρων.

Εκεί έχουμε οδηγηθεί; Αυτή είναι η δημοκρατία μας; Η επιβολή του νόμου του ισχυρού και της κουκούλας;

Όσοι εισέβαλαν χθες στο γραφείο -έναν ιδιωτικό χώρο- της συγκεκριμένης συμβολαιογράφου, επί της οδού Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια, επικαλούμενοι την αντίθεσή τους συνολικά στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ειδικά έναντι της λεγομένης «πρώτης» ή «λαϊκής» κατοικίας, επιχείρησαν να επιβάλουν δια της τρομοκρατίας και της άσκησης αθέμιτης πίεσης, αυτό που κάθε δημοκρατικό καθεστώς μάχεται να αντικρούσει. Τον νόμο του ισχυρού.

Τον νόμο της απολυταρχίας και του φασισμού. 

Αυτό το πρωτόγονο δόγμα που στέκει ως το κύριο διαχωριστικό γνώρισμα μεταξύ ανεπτυγμένων κοινωνιών και εκείνων που παραμένουν στο χάος και στον τρόμο της ανομίας.

Ένα διαχωριστικό γνώρισμα που, κατά τα φαινόμενα, η Ελλάδα σταδιακά χάνει.

Ολόκληρες περιοχές, από το κέντρο της Αθήνας έως τη Δυτική Αττική, αποτελούν άβατο για την Αστυνομία. Στα Εξάρχεια και στα Άνω Λιόσια, υπάρχουν -κατά τα φαινόμενα- άλλοι νόμοι. 

Πανεπιστημιακά ιδρύματα σε όλη την επικράτεια αποτελούν είτε ορμητήριο για έκνομες ενέργειες, όπως η πώληση ναρκωτικών ουσιών και η αποθήκευση πυρομαχικών, είτε καθίστανται στόχος βίαιων ενεργειών κατά καθηγητών και όσων τολμούν να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας στη χρήση… βίας.

Φορείς κάθε λογής, σταθμοί και μέσα μαζικής μεταφοράς παραδίνονται σε βανδαλισμούς ή στην πυρά ενώ ακόμη και πρεσβείες ξένων χωρών δεν γλιτώνουν και βεβαίως, δεν λείπουν οι επιθέσεις κατά εταιριών ή καταστημάτων που τολμούν να λειτουργήσουν τις Κυριακές τις οποίες ορίζει ο νόμος.

Τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά, δε, κυλούν ατιμώρητα. Σε καθεστώς ανοχής και στο όνομα κάποιου υποτιθέμενου ακτιβισμού ή διαμαρτυρίας.

Με άλλα λόγια, βρίσκουν και τα κάνουν. Το έδαφος τους έχει δοθεί πλουσιοπάροχα δια της ανοχής και της απουσίας βούλησης για την επιβολή του νόμου.

Το υπουργείο Δικαιοσύνης υποστήριξε με ανακοίνωσή του, χθες, ότι «όπως κατ' επανάληψη έχει τονίσει η κυβέρνηση, καμία λαϊκή κατοικία δεν κινδυνεύει με πλειστηριασμό και σίγουρα δεν προστατεύεται με εγκληματικές ενέργειες εναντίον δημόσιων λειτουργών».

Εάν θα κινηθεί δικαστική διαδικασία κατά όσων εμπλέκονται στο περιστατικό εναντίον της συμβολαιογράφου, όμως, δεν μας είπε.

Όπως αναπάντητα έμειναν και όσα είπε από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων Γιώργος Ρούσκας: «Οκτώ μήνες, με ένα χρόνο. Βιώνουμε ένα αίσχος κι η Βουλή παραμένει σιωπηλή. Αντιμετωπίζουμε μόνοι μας την κατάσταση», τόνισε χαρακτηριστικά αναφερόμενος στη χθεσινή εισβολή «αναρχικών» ή όπως αλλιώς επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται οι εμπλεκόμενοι σε αυτή την εγκληματική ενέργεια.

Εάν, όμως, αντιμετωπίσουν όλοι «μόνοι τους» την κατάσταση, τότε πού οδηγούμεθα αν όχι στο χάος της αυτοδικίας και της γενικευμένης ανομίας;

Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα; Έτσι φιλοδοξούμε να βγούμε από την κρίση;

Το σιωπηρό μήνυμα που απευθύνει η κυβέρνηση σε στοχευμένα τμήματα της κοινωνίας αφήνοντας ανεξέλεγκτη τη δράση του  «Ρουβίκωνα» ή οποιασδήποτε άλλης «συλλογικότητας», δεν είναι μόνον το λάθος μήνυμα, αλλά ο ίδιος ο Ρουβίκωνας της Δημοκρατίας.

Εάν -ως κοινωνία- τον διαβούμε, δεν θα έχει γυρισμό.