Η συνταγή είναι απλή

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το καλό με τις αγορές είναι ότι δεν έχουν «θεό» άλλον από το χρήμα. Ούτε σε κόμματα «ανήκουν», ούτε σε παρατάξεις, ούτε καν σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

Αυτό που έχουν να πουν, το λένε μόνο με χρήμα και το μήνυμα που στέλνουν το τελευταίο διάστημα, τόσο το Χρηματιστήριο όσο, κυριότερα, η αγορά ομολόγων, είναι ένα: είστε στον σωστό δρόμο.

Μετά τη σαφή αποκλιμάκωση των αποδόσεων στην αγορά ομολόγων, η οποία οδήγησε για ακόμη μία φορά το benchmark της αγοράς, το δεκαετές ομόλογο, στα -προ κρίσης- επίπεδα του 4,143%, χθες ακολούθησε και η Λεωφ. Αθηνών, εμφανίζοντας τζίρο και δυναμική, με επικεφαλής τις τραπεζικές μετοχές.

Αφορά η χθεσινή άνοδος των τιμών στο Χ.Α. σε μία προσπάθεια «καλλωπισμού» των τιμών ενόψει του σημερινού triple witching ή σε κάτι σημαντικότερο; Ανεξαρτήτως της απάντησης στο ερώτημα αυτό, την οποία ούτως ή άλλως θα έχουμε από την επόμενη εβδομάδα, το μήνυμα όπως και ο τρόπος για να φθάσουμε στο «κάτι σημαντικότερο» είναι ξεκάθαρο.

Συνεχίστε στην πορεία που ήδη ακολουθείτε, γιατί αποδίδει.

Μας το είπε, επίσης ξεκάθαρα χθες, και ο φίλτατος Μ. Ντράγκι της ΕΚΤ: η ρευστότητα των τραπεζών εξαρτάται από τις οικονομικές πολιτικές των κυβερνήσεων και από το πώς προσλαμβάνουν οι αγορές τις πολιτικές αυτές.

Έτσι, λοιπόν, όταν «συνυπάρχουν» εξελίξεις όπως η ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης σε τεχνικό επίπεδο, για πρώτη φορά σε μνημονιακά χρονικά αλλά και η συνεχής υπέρβαση των -επίσης μνημονιακών- στόχων περί πρωτογενούς πλεονάσματος από τον προϋπολογισμό, τι είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς; Η εικόνα αλλάζει.

Ούτε «αυταπάτες» προτάσσονται, ούτε πολύμηνες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των αξιολογήσεων παρατηρούνται, ούτε μένει δίχως «τη δόση της» η οικονομία. Μπορεί το κόστος για «παθήματα» του πρώτου εξαμήνου του 2015 να ήταν βαρύ, όμως φαίνεται ότι τελικά αυτά έγιναν «μαθήματα».

Μπορεί να αργήσαμε και μπορεί να κόστισε κάτι παραπάνω, όμως φαίνεται ότι «φθάνουμε», αρκεί να μείνουμε στην ίδια πορεία. Αυτήν που αφορά στην εκπλήρωση των δημοσιονομικών και μεταρρυθμιστικών μας δεσμεύσεων έναντι εταίρων και δανειστών.

Η απροθυμία τους να διεκδικήσουν από τα εθνικά τους κοινοβούλια ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα, προφανώς, συμβάλλει στον στόχο περί εξόδου της χώρας από το μνημόνιο το επόμενο καλοκαίρι, όμως, ας μην παραγνωρίζουμε όσα έχουν ήδη συντελεστεί, τόσο στο πεδίο του προϋπολογισμού, όσο και των μεταρρυθμίσεων.

Όπως είπαμε, ακόμη κι αν εμείς θελήσουμε να τα ξεχάσουμε, προς στιγμήν, οι αγορές θα μας τα θυμίσουν. Αρκεί να μείνουμε στον ίδιο δρόμο. Είτε η χώρα βρίσκεται σε μνημόνιο είτε όχι, είναι σαφές ότι χρειάζεται μεγαλύτερη αλλαγή.

Μεγαλύτερη προσπάθεια να αλλάξει τα κακώς κείμενα στη λειτουργία του δημόσιου τομέα της, του δικαστικού της συστήματος, του φορολογικού της συστήματος και -βεβαίως- στη λειτουργία των αγορών της.

Είναι θέμα «οικονομικής πολιτικής», όπως μας θύμισε χθες ο φίλτατος Ντράγκι.

Σε αυτή την πολιτική, εντέλει, εντάσσεται και η κραυγή αγωνίας που υψώνουν έμποροι και συμβολαιογράφοι, ώστε να τους προστατεύσει η Πολιτεία από τους κάθε λογής «κουκουλοφόρους». Διότι άλλο το μήνυμα της «κουκούλας» και άλλο εκείνο που πλέον επιχειρεί να εκπέμψει η Ελλάδα προς το διεθνές επενδυτικό κοινό...

Το δεύτερο αφορά στην εμπέδωση του κλίματος εμπιστοσύνης και της ύπαρξης σταθερότητας και προόδου στα ελληνικά πράγματα.

Όσο, δε, συνεχίζουμε να το εκπέμπουμε, τόσο ισχυρότερο θα γίνεται.