Η ποιότητα μετράει… και στις επενδύσεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μπορεί ο φίλτατος κ. J. Kyle Bass, ιδρυτής και Chief Investment Officer της Hayman Capital Management, L.P. να έχει όντως δίκιο και να ανοίξουν οι κρουνοί των επενδύσεων στην Ελλάδα, σε περίπτωση που επικρατήσει μία «κεντροδεξιά, φιλική προς την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις κυβέρνηση» , στις επόμενες εκλογές, όπως είπε στο Bloomberg.

Σε πρώτη ανάγνωση, όσα υποστηρίζει ο εκ Τέξας ορμώμενος επενδυτής ηχούν λογικά.

Εάν βγει η κυβέρνηση στην οποία αναφέρεται ο κ. Μπας, κεντροδεξιά θα είναι, φιλική προς την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις θα είναι και -άρα- γιατί να μην είναι και «game changer» σε ό,τι αφορά το επενδυτικό κλίμα;

Δυστυχώς, όμως, τόσο για τον κ. Μπας όσο και όλους εμάς τους υπολοίπους, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα και όχι μόνον ως εκ του γεγονότος ότι είχαμε και κατά το παρελθόν κεντροδεξιές κυβερνήσεις στον τόπο μας, δίχως να δούμε ιδιαίτερο χαΐρι…

Ανεξαρτήτως των όποιων μετοχικών ή άλλων θέσεων διατηρεί στην Ελλάδα ο ίδιος ή ο επενδυτικός οίκος του οποίου κρατά τα ηνία, η υπόθεση των ξένων επενδύσεων στη χώρα μας και δη των «άμεσων» (ΑΞΕ) είναι μάλλον απογοητευτική σε σχέση με όσα γίνονται τόσο σε όμορες χώρες, όσο στην Ευρώπη ή και ευρύτερα.

Βάσει στοιχείων του Enterprise Greece, το 2016 οι συνολικές (ακαθάριστες) εισροές κεφαλαίων στη χώρα  ανήλθαν σε  σχεδόν 3,5 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 82% σε σχέση με το 2015 και 14% σε σχέση με το 2014.

Εντούτοις, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, εκ του ποσού αυτού, οι ΑΞΕ δεν υπερέβησαν τα 2,83 δισ. ευρώ το 2016 έναντι 1,03 δισ. ευρώ το 2015 και παρέμειναν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα συγκριτικά με άλλες γειτονικές και μη χώρες, όπως καταγράφεται στην τελευταία ετήσια έκθεση της ΕΥ, European attractiveness survey, η οποία κατατάσσει την Ελλάδα στην 34η θέση μεταξύ 44 χωρών με βάση τον αριθμό των ΑΞΕ.

Διαχρονικά, δε, όπως επεσήμανε από τις στήλες του Euro2day.gr ο Δρ. Κ. Μελάς, σε δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Κρυμμένα μυστικά για τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα», κινούνται σε χαμηλά επίπεδα, καθώς την περίοδο 1990-2016 κυμάνθηκαν περί το 1% του ΑΕΠ ετησίως.

Προφανώς οι επενδύσεις σχετίζονται με το επίπεδο εμπιστοσύνης του διεθνούς -ή και του εγχώριου- επενδυτικού κοινού προς την εκάστοτε κυβέρνηση, όμως, το κριτήριο για την υλοποίησή τους δεν είναι μόνον αυτό.

Κυριότερα, γνώμονας είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που μπορεί να προσφέρει η κάθε εθνική οικονομία, ανεξάρτητα από την «κυβέρνηση της ημέρας».

Κατά πόσον, δηλαδή, το παραγωγικό μοντέλο που μπορεί να προσφέρει μία χώρα συνάδει με τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του κάθε δυνητικού επενδυτή.

Εκεί, δε, ως γνωστόν πάσχουμε.

Με τον κύριο όγκο των -όποιων- ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα να αφορά κυρίως τον τομέα των υπηρεσιών παρά εκείνον της μεταποίησης, είναι σαφές ότι το «παραγωγικό μοντέλο» που προσφέρουμε κρίνεται ως ανεπαρκές…

Πέραν των «παραδοσιακών» μας προβλημάτων που σχετίζονται με τη γραφειοκρατία, το υψηλό και ασταθές φορολογικό περιβάλλον, τη χαμηλή αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα και τόσων άλλων, η χώρα μας στερείται παραμέτρων όπως η υψηλή παραγωγικότητα -άμεσα συναρτημένη και με το προσφερόμενο επίπεδο τεχνολογίας- και το υψηλής ποιότητας ανθρώπινο κεφάλαιο, το οποίο ελέω κρίσης «αναχώρησε» μαζικά προς το εξωτερικό…

Ακόμη, λοιπόν, κι αν έρθει μία κυβέρνηση του τύπου που περιγράφει ο φίλτατος κ. Μπας, κατά πόσον θα ανοίξουν οι κρουνοί των επενδύσεων είναι ιδιαίτερα αμφίβολο…

Θέλει πολλή δουλειά… για την ποιοτική αλλαγή, που έλεγε και μία ψυχή.