Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Μόνον ως καζάνι που σιγοβράζει μπορεί να περιγραφεί μια χώρα στην οποία μέσα σε έναν μήνα, τον Απρίλιο, οι κατασχέσεις σε λογαριασμούς οφειλετών του δημοσίου ξεπέρασαν τις 900.000.
Με τον αριθμό των φορολογουμένων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές έναντι του δημοσίου να κυμαίνεται περί τα 4 εκατομμύρια, ήτοι στο 50% του συνόλου, και με την ΑΑΔΕ να πιέζει τις τράπεζες για την αύξηση του ημερήσιου αριθμού κατασχέσεων από τις 1.300 στις 1.500, ανά πιστωτικό ίδρυμα, πόσο χρόνο έχει άραγε αυτό το «καζάνι» έως ότου σκάσει;
Όταν οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές έναντι του δημοσίου ξεπέρασαν τα 4 δισ. ευρώ, μόνον κατά το πρώτο τετράμηνο του έτους, τι ακριβώς δεν είναι κατανοητό για την κατάσταση με την οποία είναι αντιμέτωπος σήμερα ο φορολογούμενος;
Όλα αυτά, δε, με την περίοδο των νέων φορολογικών βαρών (φόρος φυσικών προσώπων, ΕΝΦΙΑ, τέλη αυτοκινήτων κ.λπ.) να ξεκινά μόλις τώρα και μάλιστα με τρόπο ιδιαίτερα βαρύ για μισθωτούς οι οποίοι διατηρούν και «μπλοκάκι», αλλά και για τους αμιγώς ελεύθερους επαγγελματίες, υπό το φως των αλλαγών στη φορολογική κλίμακα και την ενιαία πλέον φορολόγηση εισοδημάτων από τις δύο δραστηριότητες, με συντελεστές που φθάνουν έως και το 45%.
Για να μη μιλήσουμε για τις ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες σε συνδυασμό με τα φορολογικά βάρη θέτουν εν αμφιβόλω ακόμη και την αξία της απασχόλησης, σε πολλές περιπτώσεις.
Για να μη μιλήσουμε, τέλος, για την αύξηση στον αριθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, κατά το τελευταίο διάστημα, αλλά και για το τι θα σημάνει για την ελληνική κοινωνία η επικείμενη έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, τους επόμενους μήνες.
Για τίποτε από όλα αυτά δεν είναι απαραίτητο να μιλήσουμε, διότι αποτελούν το καθημερινό άγχος για τη συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας.
Για αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να υπάρξει μια ανάσα.
Μπορεί η μάχη για μία ακόμη γενναία φορολογική ρύθμιση, αντίστοιχη εκείνης των 100 δόσεων, να δόθηκε και να χάθηκε με την τρόικα, όμως το καζάνι συνεχίζει να… βράζει για το κάθε νοικοκυριό και η δυσφορία να διογκώνεται.
Μόνο με κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς και με ένα ασφυκτικό πλαίσιο απώλειας ήδη ρυθμισμένων οφειλών, της τάξης της… μίας ημέρας, δεν είναι δυνατόν να πορευτούμε για πολύ.
Όπως στέκουν τα πράγματα, η εικόνα αυτή συνιστά συνταγή απελπισίας.
Μπορεί η κυβέρνηση να κερδίζει τη μάχη των πρωτογενών πλεονασμάτων, όμως η κοινωνία χάνει τη δική της μάχη. Εκείνην της καθημερινής επιβίωσης.
Με την κατάσταση να στέκει έτσι και με τους φορολογούμενους να έχουν στη διάθεσή τους μόνο την πάγια ρύθμιση των 12 μηνών (καθώς εκείνη των 24 μηνών αποτελεί άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους), η μάχη για μια νέα γενναία ρύθμιση αντίστοιχη εκείνης των 100 δόσεων οφείλει να δοθεί ξανά.
Η έκδοση των νέων εκκαθαριστικών σημειωμάτων αποτελεί εφιάλτη για εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενους και ιδίως για τους ελεύθερους επαγγελματίες αλλά και τους μισθωτούς με «μπλοκάκι» ή με παράλληλη απασχόληση και αναμένεται να οδηγήσει σε περαιτέρω διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο.
Από αυτή την εικόνα πρέπει να υπάρξει μια διέξοδος και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από μια νέα γενναία ρύθμιση.
Διαφορετικά, το μόνο που καλλιεργείται είναι η απελπισία…
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.