Οι συντεχνίες ξανακτυπούν

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν θέλει ο κάθε επαγγελματίας να «κλέψει» φόρους, είναι βέβαιον ότι θα βρει τρόπο να το κάνει. Χρόνια τώρα, εξάλλου, τέτοιου είδους πρακτικές βιώνουμε και υφιστάμεθα όλοι.

Ούτε τα POS αλλά ούτε και η διασύνδεση των πωλήσεων χονδρικής ή ακόμη και λιανικής με το Taxisnet, ούτε άλλα μέτρα που φέρονται να προωθούν το υπουργείο Οικονομικών και η ΑΑΔΕ αποτελούν πανάκεια -το καθένα εξ αυτών ξεχωριστά- έναντι της πληγής που αφήνει στην οικονομία και στα έσοδα του προϋπολογισμού η μάστιγα της φοροδιαφυγής.

Αποτελούν, όμως, τμήμα του ίδιου «παζλ», η ολοκλήρωση του οποίου υπόσχεται -αν όχι την εξάλειψη- τουλάχιστον την κάμψη ενός φαινομένου που ταλανίζει την ελληνική οικονομία επί δεκαετίες και αποτελεί την κυριότερη πηγή οικονομικής και -κατά προέκταση- κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας.

Υπό το πρίσμα αυτό, η αντίθεση ακόμη ενός κλάδου, αυτή τη φορά των μηχανικών, μετά τους γιατρούς και τους δικηγόρους, να συναινέσουν στην υποχρεωτική χρήση των μηχανημάτων POS, επικαλούμενοι τις κάθε λογής ιδιαιτερότητές τους, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν είτε ως προφάσεις εν αμαρτίαις, είτε -ακόμη χειρότερα- ως άρνηση συναίνεσης στην επίτευξη ενός εθνικού στόχου.

Σαφώς, δε, η επιστολή που απηύθυνε χθες προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ και την ΑΑΔΕ, ο πρόεδρος του ΤΕΕ κ. Γ. Στασινός και δημοσιοποίησε στη συνέχεια μέσω ανακοίνωσης, ζητώντας την εξαίρεση του κλάδου των μηχανικών από ένα μέτρο που θα ισχύσει για δεκάδες άλλα επαγγέλματα και κλάδους, είναι ενδεικτική του πελατειακού τρόπου με τον οποίο πολλοί κλάδοι -εν προκειμένω οι μηχανικοί- εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις σχέσεις τους με την εκάστοτε «εξουσία».

«Εμείς διαφέρουμε», εμφανίζονται να υποστηρίζουν, επικαλούμενοι ότι ήδη  οι εισπράξεις των αμοιβών των μηχανικών γίνονται μέσω τραπεζικού επαγγελματικού λογαριασμού, δίχως όμως να προσμετρούν ότι το ίδιο ισχύει και για άλλους κλάδους στους οποίους επίσης επιβάλλεται η υποχρεωτική χρήση POS.

Αντίστοιχα, επικαλούνται επιχειρήματα ακριβώς αντίστοιχα εκείνων που χρησιμοποίησαν και οι δικηγόροι, αναφορικά με τη σχέση «εντολής» που έχουν με τους πελάτες τους, θεωρώντας τους ως «εντολείς» και όχι ως «καταναλωτές», για τους οποίους κάνει λόγο η σχετική νομοθεσία, εκτιμώντας ότι έτσι δεν υπάγονται στις διατάξεις της.

Τέλος, υποστηρίζουν ότι η χρήση POS θα σημάνει αυξημένο κόστος στις συναλλαγές, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους «εντολείς» τους, καθώς και ότι η χρήση του συγκεκριμένου τραπεζικού προϊόντος (POS) συνιστά «αθέμιτη παρέμβαση» στον ανταγωνισμό, καθώς τούτο προτιμάται έναντι άλλων τραπεζικών προϊόντων όπως οι διατραπεζικές μεταφορές χρημάτων.

Όλα αυτά, δε, ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν τα POS!

Όταν το κράτος καθιστούσε υποχρεωτική την έκδοση «βεβαίωσης μηχανικού» για κάθε λογής πράξη, από τη μεταβίβαση ή κληρονομία ακινήτου, τη νομιμοποίησή του, τη μίσθωσή του (ενεργειακό), την επισκευή του, ή προσμετρούσε τα χρόνια προϋπηρεσίας τους για τον υπολογισμό της νόμιμης αμοιβής τους, σωρεύοντας έτσι τα κάθε λογής κόστη στους «εντολείς» τους, δεν είχαν να πουν τίποτε…

Σήμερα, που καλούνται να κάνουν ό,τι και σειρά άλλων κλάδων, δηλαδή να προσφέρουν -εν μέσω κεφαλαιακών περιορισμών- μια επιπρόσθετη εξυπηρέτηση στους «εντολείς» τους μέσω της χρήσης POS, «θυμήθηκαν» ότι τούτο συνεπάγεται αυξημένο κόστος για τους πελάτες τους!

Ε, λοιπόν, φίλτατοι, όλα αυτά δεν αρκούν!

Εάν η σχετική νομοθεσία όντως πάσχει, αντικατοπτρίζοντας την ποιότητα του νομοθετείν στην Ελλάδα, τότε οφείλουν να σπεύσουν, από κοινού με τους φίλους τους δικηγόρους, να συνδράμουν την πολιτεία για την άρση του όποιου προβλήματος τους εμποδίζει να κάνουν ό,τι κάθε καλός επαγγελματίας θα όφειλε να κάνει: τη δουλειά του, νομίμως.