Πλειοδοσία λαϊκισμού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ίδια ώρα που σχεδόν 900.000 φορολογούμενοι πολίτες γνωρίζουν ήδη από πρώτο χέρι τι σημαίνει «μέτρα αναγκαστικής είσπραξης» και κατάσχεση περιουσίας, αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν στα φορολογικά χρέη που τους σωρεύει η Πολιτεία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση ερίζουν για το πώς θα μοιραστεί το… παραπανήσιο πλεόνασμα του 2017.

Πριν, καν, κλείσει το πρώτο… πεντάμηνο, κυβέρνηση και Δημοκρατική Συμπαράταξη προεξοφλούν ότι θα υπάρξει «υπεραπόδοση» στο εφετινό πρωτογενές πλεόνασμα και η μεν λέγει διά στόματος Ευκλ.  Τσακαλώτου ότι τούτο «πρέπει να επιστρέφεται στην κοινωνία, με προτεραιότητα στους πιο αδύναμους», ενώ η δε, μέσω της αρχηγού της Φ. Γεννηματά, προαναγγέλλει νομοθετική πρωτοβουλία με προτάσεις για τη… διανομή του.

Όλα αυτά συμβαίνουν, δε, μόλις λίγους μήνες μετά από αντίστοιχη διανομή 620 εκατ. ευρώ σε χαμηλοσυνταξιούχους, εκ μέρους της κυβέρνησης, από το πλεόνασμα του 2016, δίχως όμως εισοδηματικά κριτήρια, γεγονός που οδήγησε στον τραγέλαφο να λάβουν τη λεγόμενη «13η σύνταξη», μεταξύ άλλων, ακόμη και εν ενεργεία βουλευτές συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, πλήρως αμειβόμενοι με τη βουλευτική αποζημίωση.

Ακόμη και η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δεν υπερψήφισε  τη διανομή αυτών των χρημάτων, περιοριζόμενη σε ένα κοινοβουλευτικό «παρών» κατά τη σχετική διαδικασία του Δεκεμβρίου 2016, προτείνει τώρα, διά στόματος Κυρ. Μητσοτάκη, επιλεκτική μείωση φορολογίας στον ΕΝΦΙΑ, στο κρασί και στα αγροτικά προϊόντα, καθώς και μέτρα όπως η εισαγωγή όλων των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, «αξιοποιώντας» το 0,5% του ΑΕΠ του 2017 ή 865 εκατ. ευρώ.

Ε… λοιπόν, φίλτατοι, όλα αυτά συνιστούν πλειοδοσία λαϊκισμού, ακόμη κι αν το μνημόνιο παρέχει στην εκάστοτε κυβέρνηση τη δυνατότητα αξιοποίησης της τυχόν υπεραπόδοσης του προϋπολογισμού.

Εάν οι φόροι είναι πολλοί -και είναι αποδεδειγμένα- ώστε να σας βγάζουν υπεραποδόσεις, παραπανίσια πρωτογενή πλεονάσματα και υπερβάσεις των στόχων που μας θέτουν οι εταίροι και δανειστές μας, τότε να τους μειώσετε.

Κι αν δεν μπορείτε να τους μειώσετε επειδή οι εταίροι και δανειστές δεν σας αφήνουν, τότε να τους επιστρέψετε σε εκείνους από τους οποίους τους πήρατε, βάζοντας «χέρι» στους λογαριασμούς τους και κατάσχοντας τα σπίτια τους.

Ζούμε σε μια κατάσταση αδιανόητης υπερφορολόγησης, αδυνατώντας συχνά να ανταποκριθούμε ακόμη και σε στοιχειώδεις ανάγκες οικογενειακών δαπανών και ο πολιτικός κόσμος της χώρας ερίζει πώς θα μοιράσει τα... παραπανίσια φορολογικά έσοδα, προσδοκώντας εκλογικά οφέλη.

Πρακτικές ακριβώς όπως αυτές είναι που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία!

Μετά από 7 χρόνια μνημόνιο και σχεδόν 10 κρίσης, αποδεικνύεται πως είναι ελάχιστα τα διδάγματα που έχει αντλήσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο εμφανίζεται να μη χάνει ευκαιρία να πλειοδοτήσει σε λαϊκισμό.

Αντί να ομονοήσει -πράγμα όχι καινοφανές, ακόμη και για τα πρόσφατα κοινοβουλευτικά χρονικά-, ώστε να σχεδιάσει από κοινού τους τρόπους με τους οποίους θα βγει η χώρα από την κρίση, επιστρέφει στις παλιές -κακές- πρακτικές, αν όχι αντίστοιχες του «Τσοβόλα, δώσ' τα όλα» ή του «λεφτά υπάρχουν», τουλάχιστον προσαρμοσμένες στα «πλεονασματικά» μέτρα της εποχής…

Το γεγονός ότι ο ένας στους δύο φορολογούμενους αυτής της χώρας έχει «ανοιχτές παρτίδες» με την εφορία, δεν τους λέει, άραγε, τίποτε;

Το γεγονός ότι από την αρχή του έτους οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές έφθασαν μια «ανάσα» από τα 3,3 δισ. ευρώ και ότι το μνημόνιο προβλέπει πως μέσα στο τρέχον έτος πρέπει να έχουν γίνει 925.000 κατασχέσεις και πλειστηριασμοί, δεν τους κτυπά κάποιο «καμπανάκι»;

Προφανώς, όχι!

Όμως, δεν φταίνε μόνον οι πολιτικοί!

Όπως λέει ο λαός μας, «βρίσκουν και τα κάνουν»…