Ο λογαριασμός δεν αλλάζει!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν όντως υπάρξει συμφωνία με τους θεσμούς το αμέσως επόμενο διάστημα, κλείνει μία εκκρεμότητα που κράτησε τη χώρα σε αβεβαιότητα επί ένα έτος και πλέον και αναχαίτισε σημαντικό τμήμα της οικονομικής δραστηριότητας.

Υπό αυτό το πρίσμα είναι ιδιαίτερα ασαφές κατά πόσον η καθυστέρηση στη σύναψή της ήταν προτιμότερη, ακόμη και υπό το φως του όποιου οφέλους αυτή εξασφάλισε στον λογαριασμό των «μέτρων» που θα κληθεί να λάβει η χώρα, έναντι της ταχύτερης ολοκλήρωσής της.

Όπως, αντίστοιχα, ασαφές είναι και το όφελος της επίθεσης που εξαπέλυσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, τη στιγμή κατά την οποία το σύνολο των δυνάμεων που μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στην ανάκαμψη της οικονομίας οφείλουν να συμπαραταχθούν.

Αντιληφθείτε το, φίλτατοι, και αναλογιστείτε τις ευθύνες που αναλογούν σε έναν έκαστο από εσάς!

Εάν, όντως, είμαστε κοντά σε μία συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές, όλοι πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να ορθοποδήσει η χώρα.

Η κυβέρνηση να κάνει πραγματικά τη δουλειά της και να υλοποιήσει -στον χρόνο που συμφώνησε- όσα συμφώνησε. Δεν χωρούν ιαχές και λυγμοί περί εξαναγκασμού, ούτε άλλες ψευδαισθήσεις.

Η αντιπολίτευση, και δη η αξιωματική, οφείλει να συναινέσει και να «βάλει πλάτη», ακόμη κι αν θεωρεί ότι αυτή η συμφωνία όφειλε να έχει ολοκληρωθεί πολύ νωρίτερα και υπό άλλους όρους.

Η εμμονή στην τακτική του «θα επαναδιαπραγματευτούμε, όταν γίνουμε κυβέρνηση», μόνο ζημιά έχει προσφέρει σε αυτόν τον τόπο, όπως η εμπειρία μας έχει δείξει.

Κυριότερα, όμως, εάν ακόμη και τούτη την ώρα υπάρξει συμπαράταξη των δυνάμεων εκείνων, οι οποίες διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου, υπάρχει ελπίδα πέραν της οικονομικής ανάκαμψης να ανακτήσει η πατρίδα μας και την αξιοπιστία που έχει χάσει εδώ και τόσο καιρό.

Έναντι των εταίρων της, έναντι των αγορών, έναντι των ίδιων των Ελλήνων πολιτών.

Είναι τερατώδες το πλήγμα που έχει υποστεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας -οι πολιτικοί εκπρόσωποι του εκλογικού σώματος- ως αποτέλεσμα της αναξιοπιστίας του στη διάρκεια των τελευταίων ετών και ιδιαίτερα της μνημονιακής περιόδου.

Είναι τεράστιο το έλλειμμα ικανής και επαρκούς πολιτικής εκπροσώπησης, βασισμένης σε σχέδιο και όραμα, ώστε να βγει η χώρα από το σημερινό της αδιέξοδο.

Όσο λανθασμένες ή και τιμωρητικές κι αν ήσαν οι προβλέψεις του πρώτου μνημονίου και όσων το ακολούθησαν, αποτέλεσαν τον μόνο -έως τώρα- οδικό χάρτη για τη θεραπεία των κακώς κείμενων στην πατρίδα μας.

Έναν χάρτη που ουδέποτε κατά το παρελθόν είχε αυτός ο τόπος, ο οποίος παρείχε λύσεις για τα προβλήματα εκείνα που μόνοι μας οφείλαμε να είχαμε αντιμετωπίσει, ώστε να μην οδηγηθούμε σε χρεοκοπία και στη σημερινή μας κατάντια.

Ας μην κλωτσήσουμε ακόμη μια ευκαιρία.

Πλέον, εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, δεν έχει καμία σημασία «ποιος έχει δίκιο», ή εάν τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει ταχύτερα ή ακόμη και με διαφορετικό περιεχόμενο.

Δεν έχει ο τόπος την πολυτέλεια να μείνει σε αυτή τη συζήτηση.

Υπάρχουν τεράστια ανοικτά μέτωπα, από τα κόκκινα δάνεια, τα οποία ορθώς ο φίλτατος κ. Στουρνάρας θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα, έως τη συνολική απελευθέρωση της οικονομίας από τα σημερινά δεσμά της.

Για να δοθεί, όμως, αυτή η μάχη απαιτείται ομοψυχία.

Υπάρχει;